S-ILPB4/4510-1-114/16-6/DS - Amortyzacja znaków towarowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.) oraz art. 223 Ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 12 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Po 1265/16 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 10 lutego 2020 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 11 września 2019 r. sygn. akt II FSK 3241/17 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 marca 2016 r. (data wpływu 5 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwestii związanych z amortyzacją znaku towarowego/znaków towarowych - jest prawidłowe.

W dniu 5 kwietnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek - uzupełniony pismami z 1 kwietnia 2016 r. (data wpływu: 5 kwietnia 2016 r.) oraz z 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu: 4 maja 2016 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwestii związanych z amortyzacją znaku towarowego/znaków towarowych.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 6 maja 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy postanowienie nr ILPB4/4510-1-114/16-5/DS, o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

Wnioskodawca na postanowienie z 6 maja 2016 r. nr ILPB4/4510-1-114/16-5/DS o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia wniósł pismem z 12 maja 2016 r. zażalenie.

W odpowiedzi na powyższe zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, postanowieniem z 7 czerwca 2016 r. nr ILPB4/4510-3-4/16-2/HS utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Wnioskodawca na postanowienie z 7 czerwca 2016 r. nr ILPB4/4510-3-4/16-2/HS utrzymujące w mocy postanowienie z 6 maja 2016 r. nr ILPB4/4510-1-114/16-5/DS złożył skargę z 6 lipca 2016 r. (data wpływu 12 lipca 2016 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 12 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Po 1265/16 uchylił zaskarżone postanowienie z 7 czerwca 2016 r. nr ILPB4/4510-3-4/16-2/HS oraz poprzedzające je postanowienie z 6 maja 2016 r. nr ILPB4/4510-1-114/ 16-5/DS.

W ocenie Sądu skarga zasługuje na uwzględnienie, ponieważ zaskarżone postanowienie narusza przepisy postępowania w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy.

Dalej Sąd wskazał, że istota sporu w niniejszej sprawie sprowadza się do ustalenia, czy Minister Finansów zasadnie pozostawił wniosek Skarżącej o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpatrzenia, z uwagi na nieuzupełnienie przez Skarżącą danych niezbędnych do identyfikacji tworzonej (przekształconej) spółki (nazwa, pełen adres siedziby spółki z o.o., stopień zaawansowania przygotowań związanych z przekształceniem).

W ocenie Sądu, uwzględniając treść przepisów, należy rozważyć, czy Organ mógł żądać od Skarżącej wskazania danych przyszłej spółki, tj. podania nazwy i pełnego adresu siedziby spółki z o.o. oraz wskazanie stopnia zaawansowania przygotowań związanych z przekształceniem przez np. określenie czy w sprawie tej wnioskodawca sporządził plan przekształcenia spółki, podjęta została przez wspólników uchwała o przekształceniu spółki, powołano członków organów spółki przekształconej, uzyskano zgody wspólników na uczestnictwo w spółce przekształconej, doszło do podpisania statutu przekształconej spółki, zawarto umowę spółki itp.

Zdaniem Sądu wskazanie danych adresowych spółki, której utworzenie planuje wnioskodawca, co do zasady, nie jest elementem stanu faktycznego niezbędnym dla oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy. Okoliczność, w jakiej konkretnie miejscowości na terenie kraju przyszła spółka będzie miała siedzibę, pozostaje w większości przypadków bez wpływu na zakres jej praw i obowiązków podatkowych.

Sąd zaznaczył również, że mogą wystąpić sytuacje, w których kwestia siedziby przyszłej spółki może mieć znaczenie dla oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy. Sytuacja taka może przykładowo pojawić się w odniesieniu do niektórych kwestii związanych z podatkami i opłatami lokalnymi czy też w sytuacji, w której przyszła spółka będzie miała siedzibę poza granicami Polski, a okoliczność ta może mieć znaczenie z uwagi na treść umów międzynarodowych regulujących zasady opodatkowania. W razie zaistnienia takiej sytuacji organ winien jednak wezwać wnioskującego nie do podania danych adresowych w sposób umożliwiających doręczenie ewentualnie zmienionej interpretacji, ale do uzupełnienia stanu faktycznego o podanie informacji mających znaczenie z punktu widzenia sytuacji podatkowej przyszłej spółki, np. do podania jej rezydencji podatkowej. Jak wynika z akt sprawy, w niniejszej sprawie taka sytuacja nie miała jednak miejsca. We wniosku o wydanie interpretacji oraz w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku Skarżąca wskazała, że spółka przekształcona będzie miała siedzibę oraz stałe miejsce prowadzenia działalności na terenie Polski.

Zdaniem Sądu w kontekście powyższego należy podkreślić, że Organ - pozostawiając bez rozpatrzenia wniosek Skarżącej o wydanie interpretacji indywidualnej - nie argumentował, że stan faktyczny nie został przedstawiony w sposób na tyle precyzyjny, aby możliwa była kwalifikacja prawna przedstawionych w nich zagadnień. Organ w zaskarżonym postanowieniu w istocie nie wykazał więc, że informacje te mają jakikolwiek wpływ na możliwość oceny przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Końcowo Sąd wskazał, że na etapie postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej, brak było podstaw do żądania wskazania przez Wnioskodawcę danych adresowych przyszłej spółki, a w konsekwencji - niezastosowanie się przez Skarżącą do tego elementu wezwania Organu do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji - nie mogło skutkować pozostawieniem wniosku bez rozpatrzenia. W konsekwencji, zaskarżone postanowienie narusza przepisy procesowe, tj. art. 169 § 1 w zw. z art. 14h oraz art. 14n § 2 i art. 14b § 3 i 4 Ordynacji podatkowej w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy, co powoduje konieczność wyeliminowania z porządku prawnego zaskarżonego postanowienia, jak i postanowienia go poprzedzającego.

Szef Krajowej administracji Skarbowej złożył od ww. wyroku skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie (pismo z 5 czerwca 2017 r. nr 0110-KWR2.4020.14.2017.2.MG).

Wyrokiem z 11 września 2019 r. sygn. akt II FSK 3241/17 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

Rozpoznając niniejszą skargę kasacyjną, Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że skarga kasacyjna pozbawiona jest usprawiedliwionych podstaw.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że w realiach niniejszej sprawy potwierdza prawidłowość stanowiska Sądu pierwszej instancji, że wskazanie danych adresowych spółki, której utworzenie planuje Wnioskodawca, czy też wskazanie stopnia zaawansowania przygotowań związanych z przekształceniem spółki nie jest elementem stanu faktycznego niezbędnym dla oceny prawnej stanowiska przedstawionego we wniosku o interpretację.

Zdaniem NSA - w rozpoznawanej sprawie Organ interpretacyjny powziął wątpliwości co do przedstawionego przez Skarżącą zdarzenia przyszłego i w trybie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej zobowiązał Wnioskującą do usunięcia braków formalnych wniosku w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia go bez rozpoznania przez wskazanie danych spółki, która ma być utworzona przez przekształcenie Spółki - Wnioskodawczyni oraz stopnia zaawansowania tego procesu. Następnie Organ interpretacyjny pozostawił bez rozpoznania wniosek o wydanie interpretacji, argumentując, że brak wskazania danych identyfikacyjnych przyszłej spółki uniemożliwi doręczenie jej ewentualnej zmiany interpretacji w przyszłości.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazanie danych adresowych spółki, której utworzenie planuje Wnioskodawca, co do zasady, nie jest elementem stanu faktycznego niezbędnym dla oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy. Oczywiście, jak już wskazał Sąd pierwszej instancji, może wystąpić teoretycznie sytuacja, gdy kwestia siedziby przyszłej spółki może mieć znaczenie dla oceny przedstawionego we wniosku o interpretację zagadnienia (np. w celu ustalenia rezydencji podatkowej), jednak w sprawie tej nie mamy do czynienia z taką hipotetyczną sytuacją. We wniosku o interpretację Zainteresowana pytała o skutki podatkowe w przypadku wniesienia aportem przez spółkę UE do spółki z o.o., w którą przekształci się Zainteresowana, praw do znaków towarowych, które na moment wniesienia aportu będą zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego i uprawnienia do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Z samej istoty przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika więc, że Wnioskodawca nie ma pełnej wiedzy co do pewnych danych, w tym adresowych nowego podmiotu - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Co istotne też, Organ interpretacyjny w żadnej mierze nie wykazał, że dane adresowe tego podmiotu są niezbędne dla dokonania materialnoprawnej oceny stanowiska przedstawionego we wniosku o interpretację. Nie wskazał powodów, dla których oczekuje od Skarżącej podania żądanych informacji. Tym samym - w realiach niniejszej sprawy brak było przesłanek dla przyjęcia, że wezwanie dotyczyło uzupełnienia stanu faktycznego o podanie informacji mających znaczenie z punktu widzenia sytuacji podatkowej przyszłej spółki. Jego celem nie było zatem uzyskanie informacji niezbędnych dla wydania interpretacji indywidualnej.

Końcowo NSA wskazał, że prawidłowa jest jednak dokonana przez Sąd pierwszej instancji ocena, że postępowanie w sprawie wydania interpretacji i postępowanie w sprawie jej zmiany z urzędu stanowią dwa odrębne postępowania. Dopiero w razie zaistnienia konieczności zmiany interpretacji indywidualnej skonkretyzuje się potrzeba ustalenia danych adresowych przekształconej spółki w celu doręczenia jej zmiany indywidualnej interpretacji. Za słuszne należy więc uznać stanowisko Sądu pierwszej instancji, że na etapie postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej brak było podstaw do żądania wskazania przez Wnioskodawcę danych adresowych przyszłej spółki, czy stopnia zaawansowania procesu przekształcenia, a w konsekwencji niezastosowanie się przez Skarżącą do tak sformułowanego wezwania nie mogło skutkować pozostawieniem jej wniosku bez rozpoznania. Ponadto w realiach sprawy należy odnotować, że wniosek o wydanie interpretacji nie pochodził od osób planujących utworzenie spółki - i w takiej sytuacji miałby zastosowanie przepis art. 14n § 2 w związku z art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej - a od spółki komandytowej, planującej przekształcenie w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego - wniosek Strony w zakresie w zakresie kwestii związanych z amortyzacją znaku towarowego/znaków towarowych wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytową. Wnioskodawca planuje zmianę formy prawnej ze spółki komandytowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która będzie objęta zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 - dalej: Ustawa o CIT) nieograniczonym obowiązkiem podatkowym ze względu na położenie jej siedziby na terytorium Polski (dalej jako: Sp. z o.o.). Sp. z o.o. będzie następcą prawnym Wnioskodawcy zgodnie z art. 93a § pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749).

W związku z rozważaną restrukturyzacją prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej rozważane jest wniesienie przez spółkę, mającą siedzibę na terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej (dalej: Spółka UE) wkładu niepieniężnego do Sp. z o.o. w postaci praw ochronnych do znaku towarowego/znaków towarowych (dalej: Prawa do Znaków Towarowych), który na moment wniesienia aportu do Spółki będzie zarejestrowany/które na moment wniesienia aportu do Sp. z o.o. będą zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (ang. Office for Harmonization in the Internal Market) z siedzibą w Alicante na podstawie Rozporządzenia Rady WE nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U. Unii Europejskiej serii L z 2009 r., nr 78. str. 1 - zwanego dalej: rozporządzeniem) w zamian za wydanie nowo wyemitowanych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym.

Znak towarowy, który zostanie nabyty/znaki towarowe, które zostaną nabyte przez Sp. z o.o. w drodze wkładu niepieniężnego otrzymanego od Spółki UE, będą nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania oraz będzie wykorzystywany/będą wykorzystywane przez Sp. z o.o. dla potrzeb prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w okresie dłuższym niż rok.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca odpowiedział na wezwanie w sposób następujący:

"Dnia 31 marca 2016 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego. We wniosku przedstawione zostało zdarzenie przyszłe, dotyczące planów Wnioskodawcy w zakresie przekształcenia Spółki w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością oraz konsekwencji podatkowych związanych z nabyciem przez planowany podmiot praw ochronnych do znaków towarowych/znaków towarowych w drodze aportu.

W treści wezwania Organ Podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o interpretację o następujące informacje:

a. Nazwę i adres siedziby spółki z ograniczoną odpowiedzialnością;

b. Dotyczące stopnia zaawansowania przygotowań związanych z przekształceniem spółki (np. poprzez określenie, czy w tej sprawie został sporządzony plan przekształcenia, czy została podjęta uchwała o przekształceniu, czy powołano członków organów spółki przekształconej, uzyskano zgody wspólników na uczestnictwo w spółce przekształconej, doszło do podpisania statutu przekształconej spółki, zawarto umowę spółki itp.).

W odniesieniu do powyższego, Spółka wyjaśnia, iż w chwili obecnej jest na etapie planowania przekształcenia oraz kalkulowania skutków prawno-podatkowych jakie będą wiązały się z planowanymi zdarzeniami gospodarczymi. Jednocześnie Spółka wyjaśnia, iż wystąpienie z wnioskami o interpretację jest elementem planowanej restrukturyzacji.

Spółka wyjaśnia, iż z uwagi na złożone konsekwencje planowanych działań, wszystkie ostateczne decyzje (a zatem także podjęcie odpowiedniej uchwały, zatwierdzenie planu przekształcenia, powołanie organów spółki przekształcanej) zostaną podjęte dopiero w momencie dokładnego oszacowania skutków na gruncie prawnym i podatkowym, a zarazem po niezbędnych konsultacjach i kalkulacjach biznesowych.

Analogicznie, podanie pełnej nazwy oraz adresu siedziby przekształconej spółki na obecnym etapie nie jest możliwe.

Jednocześnie Spółka pragnie zauważyć, iż przepisy Ordynacji Podatkowej nie przewidują wymogu wskazania danych adresowych spółki, w sytuacji, gdy jej powstanie jest elementem planowanego zdarzenia przyszłego. Warto nadmienić, iż kwestia ta była przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Warszawie z dn. 24 maja 2012 r. sygn. 2467/11:

«Wskazanie danych adresowych Spółki, której utworzenie planuje wnioskodawca, co do zasady, nie jest elementem stanu faktycznego niezbędnym dla oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy. Okoliczność, że przyszła Spółka będzie miała siedzibę w mieście A czy B pozostaje w większości przypadków bez wpływu na zakres jej praw i obowiązków podatkowych».

Warto również podkreślić, iż przytoczone powyżej stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zostało w całości zaaprobowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dn. 25 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 2147/12.

Nawiązując zatem do powyższego, Spółka wyjaśnia, iż spółka przekształcona będzie miała siedzibę oraz stałe miejsce prowadzenia działalności na terenie Polski. Jednocześnie wiążące wskazanie dokładnej nazwy i adresu siedziby przekształconej spółki nie jest możliwe.

Zdaniem Spółki wskazane wyżej wyjaśnienia są wystarczające do wydania przez Organ Podatkowy interpretacji indywidualnej.

Spółka jednocześnie pragnie nadmienić, iż na gruncie analogicznego zdarzenie przyszłego została wydana interpretacja indywidualna w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (interpretacja indywidualna z dnia 25 września 2015 r. nr IBPB-2-1/4514-125/15/BJ). Dla powyższego Organu przedmiotowy opis był jasny i nie wymagał uzupełnienia.

W związku powyższym, Spółka wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe. (...)".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku wniesienia aportem przez Spółkę UE do Sp. z o.o. Praw do Znaków Towarowych, które na moment wniesienia aportu będą zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego, Sp. z o.o. będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od ustalonej przez nią na dzień wniesienia aportu wartości znaku towarowego/znaków towarowych, nie wyższej jednak od wartości rynkowej znaku/znaków?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wniesienia aportem przez Spółkę UE do Sp. z o.o. Praw do znaków Towarowych, które na moment wniesienia aportu będą zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego, Sp. z o.o. będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od ustalonej przez mą na dzień wniesienia aportu wartości znaku towarowego/znaków towarowych, nie wyższej jednak od wartości rynkowej znaku/znaków.

Na mocy art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16b Ustawy o CIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego;

2. Spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego;

3. Prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej;

4. Autorskie lub pokrewne prawa majątkowe;

5. Licencje;

6. Prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410 - zwanej dalej Ustawą o PWP);

7. Wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how); - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W świetle powyższego należy wskazać, iż zarejestrowane prawo na wspólnotowy znak towarowy, wynikające z Rozporządzenia i podlegające ujawnieniu (rejestracji) w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w A., jest prawem ochronnym na znak towarowy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Ustawy o PWP, jeżeli umowa międzynarodowa lub przepisy prawa Unii Europejskiej (czyli w przedmiotowym przypadku Rozporządzenie) obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich określają szczególny tryb udzielania ochrony na wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne lub topografie układów scalonych, w sprawach nieuregulowanych w tej umowie lub w tych przepisach albo pozostawionych w kompetencji organów krajowych przepisy ustawy stosuje się odpowiednio.

Na mocy wyżej przywołanego art. 16b ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT prawo ochronne może stanowić wartość niematerialną i prawną, jako jedno z praw wymienionych w Ustawie o PWP. Z kolei, zgodnie z art. 1 ust. 2 Rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy ma charakter jednolity. Wywołuje on ten sam skutek w całej Wspólnocie, może on być zarejestrowany, zbyty, być przedmiotem zrzeczenia się lub decyzji stwierdzającej wygaśnięcie praw właściciela znaku lub unieważnienie znaku, a jego używanie może być zakazane jedynie w odniesieniu do całej Wspólnoty.

W praktyce powyższa zasada oznacza jednolitość uregulowań dotyczących patentów wzorów przemysłowych i znaków towarowych rejestrowanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej i wyraża się w:

1. Jednolitej procedurze rejestracyjnej (rejestracji wspólnotowego znaku towarowego można dokonać za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP).

2. Ochronie wspólnotowego znaku towarowego na całym terytorium Unii Europejskiej i skutkach, jakie wywołuje wspólnotowy znak towarowy w państwach członkowskich.

Stosownie do art. 153 ust. 1 Ustawy o PWP przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 2 Rozporządzenia na mocy przyznania ochrony dla wspólnotowego znaku towarowego nabywa się ochronę na terenie wszystkich państw członkowskich, a więc również na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Konsekwentnie, jeśli dla wspólnotowego znaku towarowego ochrona przysługuje na terenie Wspólnoty, to tym bardziej przysługuje w Rzeczypospolitej Polskiej jako państwie członkowskim.

Dodatkowo, zgodnie z art. 16 ust. 1 Rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak, jak krajowy znak towarowy zarejestrowany w państwie członkowskim, w którym według rejestru wspólnotowych znaków towarowych właściciel ma siedzibę lub swoje miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny. W konsekwencji więc prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy jest traktowane analogicznie do prawa ochronnego na znak towarowy w rozumieniu Ustawy o PWP (tj. występuje tożsamość praw wynikających z rejestracji krajowej oraz wspólnotowej znaków towarowych).

Ponadto, odnosząc się do rozważanego aportu prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy/wspólnotowe znaki towarowe, należy wskazać, że pojęcie "aport" oznacza wkład niepieniężny wniesiony do spółki w celu pokrycia udziału (w całości lub części). Przedmiotem aportu mogą być wszelkie przedmioty majątkowe (prawa i rzeczy), o ile są zbywalne i mogą jako aktywa wejść do bilansu spółki, przy czym muszą one być wymienione w umowie ze wskazaniem osoby wnoszącej i przeznaczonych za ten aport udziałów. Zatem przeniesienie praw własności składników majątkowych w drodze aportu do spółek kapitałowych stanowi jedną z form nabycia.

Konsekwentnie, jako że zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, znak towarowy, który zostanie nabyty/znaki towarowe, które zostaną nabyte przez Sp. z o.o. w drodze wkładu niepieniężnego otrzymanego od Spółki UE, będzie nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania oraz będzie wykorzystywany przez Sp. z o.o. dla potrzeb prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w okresie dłuższym niż rok, prawa ochronne do tego znaku/tych praw mogą zostać uznane za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT.

Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT za wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych uznaje się, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu - wartość poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

W świetle powyższego, w opinii Sp. z o.o., w przypadku wniesienia aportem przez Spółkę UE do Sp. z o.o. prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy/wspólnotowe znaki towarowe Sp. z o.o. będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od ustalonej przez nią na dzień wniesienia aportu wartości znaku towarowego/znaków towarowych, nie wyższej jednak od wartości rynkowej przedmiotowego znaku/znaków.

Powyższe konkluzje potwierdza ugruntowana linia interpretacyjna Ministra Finansów, znajdująca odzwierciedlenie w poniżej wskazanych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydanych przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 lipca 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-759/11/CZP,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lutego 2011 r., sygn. IPPB3/423-781/10-2/MS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 lipca 2011 r., sygn. IPPB3/423-359/11-2/MS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 grudnia 2013 r., sygn. ILPB4/423-340/13-6/MC,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 maja 2013 r., sygn. IBPBI/2/423-239/13/JD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2012 r., sygn. IPPB3/423-554/12-3/PK1,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2012 r., sygn. IPPB3/423-372/12-2/PK1,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygn. ITPB3/423-38a/12/DK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 sierpnia 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-660/14/MO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, ponieważ niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.