PT8/033/241/828/PSG/12/PK-1905/RD83875

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 7 września 2011 r. nr IPPP3/443-753/11-4/k.c., wydanej w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, na wniosek z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 27 maja 2011 r.), uzupełniony pismem z dnia 23 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie wykazywania transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej w deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku w zakresie:

* rozliczenia w deklaracji VAT-7 i wykazania w informacji podsumowującej wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru od pierwszego podatnika oraz wykazania w informacji podsumowującej transakcji na rzecz trzeciego podatnika jest prawidłowe;

* rozliczenia w deklaracji VAT-7 wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru na rzecz trzeciego podatnika jest nieprawidłowe.

W dniu 27 maja 2011 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął ww. wniosek z dnia 23 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie wykazywania transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej w deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Wniosek ten został następnie uzupełniony pismem z dnia 23 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 17 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest stroną w wewnątrzwspólnotowych transakcjach trójstronnych jako drugi z kolei uczestnik transakcji (B) - nabywa towary handlowe od uczestnika z innego kraju Unii Europejskiej (A) i sprzedaje ten towar jeszcze innemu uczestnikowi (C) z kraju Unii Europejskiej innego niż dostawcy i spółki. Towary przekazywane są bezpośrednio od dostawcy do odbiorcy.

W piśmie z dnia 23 sierpnia 2011 r., stanowiącym uzupełnienie do ww. wniosku, Wnioskodawca zawarł dodatkowe informacje:

Wnioskodawca stosuje ten sam numer VAT wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika. Numer ten został przyznany Wnioskodawcy przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport. Ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport. Wnioskodawca wykazał ostatniego w kolejności podatnika jako obowiązanego do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej. Towary są transportowane przez producenta, czyli pierwszego w kolejności podatnika lub przez Wnioskodawcę, czyli drugiego podatnika lub na jego rzecz.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

W zaistniałej sytuacji jak powinna być wykazywana transakcja trójstronna w deklaracji podatkowej VAT-7 oraz w informacji podsumowującej VAT UE.

Zdaniem Wnioskodawcy w deklaracji VAT-7 winien zostać zaznaczony kwadrat w poz. 69. Dane o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów od pierwszego w kolejności podatnika A winny zostać wykazane w poz. 33 z jednoczesnym wskazaniem, iż nabycie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dane o wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów do trzeciego w kolejności podatnika C winny zostać wykazane w poz. 31. Z kolei w informacji podsumowującej VAT-UE w ocenie Spółki należy wykazać odpowiednio wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów handlowych od pierwszego w kolejności podatnika A i wewnątrzwspólnotową dostawę na rzecz ostatniego w kolejności podatnika C zaznaczając, iż są to transakcje trójstronne.

W dniu 7 września 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając, na podstawie przepisu § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną nr IPPP3/443-753/11-4/k.c., w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 22 ust. 1 pkt 1, art. 100 ust. 1, art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz odniósł ich treść do stanu faktycznego, pytania i stanowiska, przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

W uzasadnieniu przedmiotowej interpretacji organ podatkowy wskazał, iż ponieważ Wnioskodawca jest drugim w kolejności podatnikiem VAT w procedurze uproszczonej, to jest on obowiązany wykazać dane o dokonanych transakcjach odpowiednio w deklaracji podatkowej oraz informacjach podsumowujących. Podatnik podatku od towarów i usług, który jest drugim w kolejności podatnikiem w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, rozliczanej zgodnie z procedurą uproszczoną w składanej deklaracji podatkowej wykazuje odpowiednio dane o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towaru jedynie w poz. 33, tj. w pozycji "podstawa opodatkowania", gdyż w procedurze uproszczonej nie wykazuje się z tego tytułu podatku. Transakcja ta opodatkowana jest w państwie zakończenia transportu towarów. Dostawę dokonaną na rzecz ostatniego podatnika, Wnioskodawca wykazuje w deklaracji jako wewnątrzwspólnotową dostawę towaru w poz. 31. Poza tym, w informacjach dodatkowych, Wnioskodawca winien zaznaczyć poz. 69 deklaracji, co wskazuje, że dokonał w danym okresie rozliczeniowym transakcji trójstronnej z zastosowaniem procedury uproszczonej. W składanych informacjach podsumowujących VAT-UE Wnioskodawca wykazuje również dane o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, zaznaczając, iż są to transakcje trójstronne.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 7 września 2011 r. nr IPPP3/443-753/11-4/k.c., wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

* w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 i wykazania w informacji podsumowującej wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru od pierwszego podatnika oraz wykazania w informacji podsumowującej transakcji na rzecz trzeciego podatnika jest prawidłowe,

* w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru na rzecz trzeciego podatnika jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Art. 7 ust. 8 ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Poza powołanymi powyżej zasadami ustawa o VAT wprowadza również dodatkowe zasady określenia miejsca świadczenia w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy to towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy. Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

Zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami przy dostawach łańcuchowych przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka czy transport, więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalać miejsce świadczenia w oparciu o powyższą regułę ogólną. W transakcjach łańcuchowych tylko jedna dostawa ma charakter ruchomej (dostawy z transportem). Pozostałe dostawy to formalnie dostawy towarów nietransportowanych. Jeśli zatem poprzez łańcuch dostaw towary są przemieszczone z jednego państwa członkowskiego do innego, może mieć miejsce tylko jedna dostawa wewnątrzwspólnotowa oraz tylko jedno nabycie wewnątrzwspólnotowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W ramach przepisów dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowych wyróżnić można specjalne zasady, które dotyczą tzw. wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych. Zostały wprowadzone w celu uproszczenia rozliczeń z tytułu wewnątrzwspólnotowych dostaw i nabycia towarów, w przypadku gdy dana transakcja jest dokonywana pomiędzy co najmniej trzema podmiotami z różnych państw członkowskich.

W myśl art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozumie się transakcję, w której są spełnione łącznie następujące warunki:

Stosownie do treści art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT przez pojęcie procedury uproszczonej rozumie się procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

Zgodnie z art. 136 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w procedurze uproszczonej drugim w kolejności podatnikiem, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, jest podatnik wymieniony w art. 15, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało u niego opodatkowane, jeżeli wystawił on ostatniemu w kolejności podatnikowi VAT fakturę zawierającą, oprócz danych wymienionych w art. 106, następujące informacje:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług jest stroną w wewnątrzwspólnotowych transakcjach trójstronnych jako drugi z kolei uczestnik transakcji, który nabywa towary handlowe od uczestnika z innego kraju Unii Europejskiej i sprzedaje ten towar innemu podmiotowi, którym jest trzeci podatnik z kraju Unii Europejskiej, innego niż podatnik pierwszy i Wnioskodawca. Towary przekazywane są bezpośrednio od podatnika pierwszego (A) do podatnika trzeciego (C). Wnioskodawca stosuje ten sam numer VAT wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika. Wnioskodawca w swoim stanie faktycznym podaje również, że towary transportowane są przez podatnika pierwszego lub przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami dostawa pomiędzy podatnikiem pierwszym (A) oraz Wnioskodawcą jest dostawą, do której jest przyporządkowany transport towarów i stanowi ona wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów dokonywane przez Wnioskodawcę. Natomiast dostawa dokonywana pomiędzy Wnioskodawcą a podatnikiem trzecim (C), podlega opodatkowaniu w państwie zakończenia transportu towarów, a zatem nie podlega ona opodatkowaniu na terytorium kraju.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333, z późn. zm.), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji VAT-7.

Załącznik nr 1 ww. rozporządzenia stanowi wzór deklaracji VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 tego rozporządzenia, w części C (dotyczącej rozliczenia podatku należnego) zawarte są objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D). W części tej wskazano, iż w poz. 21 deklaracji VAT-7 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

W pozycji 31 wykazuje się wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ustawy, jeżeli podatnik został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 ustawy.

Natomiast w pozycji 33 wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obliczoną zgodnie z art. 31 ustawy. Kwota będzie porównywana z wartością wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazaną w informacji podsumowującej. W pozycji tej należy również wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 138 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy (dane te wykazuje ostatni w kolejności podatnik rozliczający się w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej wg procedury uproszczonej). Również w tej pozycji uwzględnia się wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 136 ustawy (dane dotyczące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które zostało uznane za opodatkowane na terytorium kraju na podstawie zastosowania w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej procedury uproszczonej, podaje drugi w kolejności podatnik rozliczający się w tej transakcji wg procedury uproszczonej).

Artykuł 100 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, terminu i miejsca składania oraz wzór korekty informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, uwzględniając specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz przepisy Unii Europejskiej.

Powyższa delegacja zrealizowana została poprzez wydanie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2009 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (Dz. U. Nr 222, poz. 1761) - wskazane rozporządzenie z dniem 1 lipca 2011 r. zostało zastąpione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 lipca 2011 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (Dz. U. Nr 156, poz. 931).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia z dnia 21 grudnia 2009 r., określa się wzory:

Ponieważ w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest drugim w kolejności podatnikiem VAT w procedurze uproszczonej, to jest on obowiązany wykazać dane o dokonanych transakcjach odpowiednio w deklaracji podatkowej oraz informacjach podsumowujących. Podatnik podatku od towarów i usług, który jest drugim w kolejności podatnikiem w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, rozliczanej zgodnie z procedurą uproszczoną:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika natomiast, że Wnioskodawca dokonując rozliczeń transakcji trójstronnych jako drugi podmiot w kolejności w łańcuchu dostaw wykazuje w deklaracji VAT w poz. 31 wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu będącego trzecim w kolejności w łańcuchu dostaw (podatnika trzeciego).

Jednakże zgodnie z powyżej przytoczonymi przepisami Wnioskodawca, będąc drugim w kolejności podmiotem w łańcuchu dostaw, nie powinien wykazywać w deklaracji VAT wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz podatnika trzeciego, natomiast powinien wykazywać dostawy na jego rzecz jako dostawy poza terytorium kraju w poz. 21 deklaracji VAT, niepodlegające opodatkowaniu na terytorium Polski. W tym miejscu wyjaśnić należy, iż wykazanie dostawy towarów na rzecz ostatniego w kolejności podatnika w informacji podsumowującej, w części dotyczącej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie oznacza, iż dostawa ta stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Jest to dostawa towarów, której miejscem świadczenia jest państwo członkowskie zakończenia wysyłki i transportu, która może być weryfikowana z użyciem systemu VIES.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej należało uznać za prawidłowe w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 i wykazania w informacji podsumowującej wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru od pierwszego podatnika (A) oraz wykazania w informacji podsumowującej transakcji na rzecz trzeciego podatnika (C), a także za nieprawidłowe w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru na rzecz trzeciego podatnika (C).

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 7 września 2011 r. nr IPPP3/443-753/11-4/k.c., wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia stanu faktycznego.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.