PT8/033/222/740/SBA/12/PT-712

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 20 maja 2011 r. nr IBPP4/443-277/11/AZ, wydanej w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, na wniosek z dnia 3 lutego 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.), uzupełniony pismem z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług medycznych świadczonych na podstawie umowy zawartej z Komendą Wojewódzką Policji, zmienia ww. interpretację z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku:

* w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług przeprowadzania badań lekarskich osób zatrzymanych wraz z wydaniem zaświadczenia o istnieniu bądź braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania i umieszczenia ich w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych - jest prawidłowe,

* w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług badania przed pobraniem próbek krwi oraz pobrania próbki krwi od osoby zatrzymanej wraz ze sporządzeniem protokołu - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 lutego 2011 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wpłynął ww. wniosek z dnia 3 lutego 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług medycznych świadczonych na podstawie umowy zawartej z Komendą Wojewódzką Policji. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.), będący odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 27 kwietnia 2011 r. nr IBPP4/443-277/11/AZ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działa jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej - na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej.

Wnioskodawca zawarł umowę na świadczenie usług medycznych z Komendą Wojewódzką Policji w zakresie:

* przeprowadzania badań lekarskich osób zatrzymanych wraz z wydaniem zaświadczenia lekarskiego o istnieniu bądź braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania i umieszczenia ich w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych,

* badania przed pobraniem próbek krwi,

* pobrania próbki krwi od osoby zatrzymanej wraz ze sporządzeniem protokołu.

Zakres umowy obejmuje badanie zatrzymanych na poziom alkoholu we krwi lub środków odurzających jak również określenie stanu zdrowia zatrzymanych pod względem braku przeciwwskazań medycznych do przebywania w pomieszczeniach dla osób zatrzymanych. SP ZOZ zobowiązany jest również do przeprowadzania badania przez lekarza specjalistę lub też wykonania dodatkowych badań diagnostycznych koniecznych do oceny stanu zdrowia zatrzymanego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy zwalnia się z podatku VAT "usługi w zakresie opieki medycznej służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia...".

W odpowiedzi na wezwanie organu do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie przepisów szczególnych, na podstawie których przeprowadzane są badania będące przedmiotem wniosku wskazano:

Badania lekarskie poprzedzające pobranie niezbędnej ilości próbek krwi i wydzielin, które posłużą policji do dalszego stwierdzenia zawartości alkoholu i innych środków odurzających w organizmie zatrzymanego na podstawie uregulowań zawartych w Kodeksie Postępowania Karnego oraz w Kodeksie Postępowania w Sprawach o Wykroczenia.

Badanie w celu wydania przez lekarza zaświadczenia o możliwości przebywania w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych do wytrzeźwienia na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Badanie lekarskie na zasadach określonych w pkt 3, jeżeli osoba żąda dodatkowego takiego badania na zasadzie Zarządzenia nr 496 Komendanta Głównego Policji z dnia 25 lutego 2004 r. w sprawie badań na zawartość w organizmie alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu.

Badanie przed pobraniem próbki krwi ma na celu stwierdzenie trzeźwości zatrzymanego, natomiast badanie przez lekarza specjalistę stwierdza stan zdrowia zatrzymanego.

Dodatkowe badania diagnostyczne przeprowadzane są w przypadku gdy pierwsze badanie nie wskazuje żadnych podejrzeń o złym stanie zdrowia zatrzymanego.

Ocena zdrowia zatrzymanego dokonywana jest w celu stwierdzenia, czy istnieją przeciwwskazania medyczne do zatrzymania i umieszczenia osoby w pomieszczeniu dla osób tymczasowo zatrzymanych.

Badania wykonywane przez Wnioskodawcę nie są badaniami w zakresie opieki medycznej, służącymi profilaktyce, zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Natomiast wskazane badania lekarskie wiążą się z konsekwencjami prawnymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż wymienionych usług należy opodatkować podatkiem od towarów i usług w wysokości 23% VAT czy też jest to sprzedaż zwolniona z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanej sytuacji usługi zawarte w umowie podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

W dniu 20 maja 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając, na podstawie przepisu § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną nr IBPP4/443-277/11/AZ, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach przywołał treść przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 pkt 1, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 18, art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) i odniósł ich treść do podjętego rozstrzygnięcia.

Dyrektor Izby Skarbowej przywołał również treść art. 132 ust. 1 lit. b dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) oraz przedstawił orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zapadłe w sprawach: C-212/01, C-106/05, C-76/99, C-307/01 i C-141/00 odnoszące się do opodatkowania usług medycznych, analiz lekarskich, analiz medycznych oraz świadczeń opieki medycznej.

Organ podatkowy biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy wskazał, że świadczone przez niego czynności:

* przeprowadzania badań lekarskich osób zatrzymanych wraz z wydaniem zaświadczenia lekarskiego o istnieniu bądź braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania i umieszczenia ich w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych,

* badania przed pobraniem próbek krwi,

* pobrania próbki krwi od osoby zatrzymanej wraz ze sporządzeniem protokołu

nie służą bezpośrednio leczeniu. Głównym celem badań jest ocena stanu zdrowia zatrzymanego, jednak ocena ta nie służy profilaktyce ani leczeniu. Zdaniem organu podatkowego jeżeli głównym celem usługi medycznej nie jest ochrona zdrowia, ale udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołującej pewne prawne konsekwencje, to takie usługi nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji badania wskazane przez Wnioskodawcę, jako niekorzystające od dnia 1 stycznia 2011 r. ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, zdaniem organu podatkowego, podlegają opodatkowaniu według 23% stawki podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym usługi przeprowadzania badań lekarskich osób zatrzymanych wraz z wydaniem zaświadczenia lekarskiego o istnieniu bądź braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania i umieszczenia ich w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych, badania przed pobraniem próbek krwi oraz pobrania próbek krwi od osoby zatrzymanej wraz ze sporządzeniem protokołu, które są zlecone Wnioskodawcy na podstawie umowy zawartej z Policją, są zwolnione od podatku od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 20 maja 2011 r. nr IBPP4/443-277/11/AZ, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej:

* w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług przeprowadzania badań lekarskich osób zatrzymanych wraz z wydaniem zaświadczenia o istnieniu bądź braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania i umieszczenia ich w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych - jest prawidłowe,

* w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług badania przed pobraniem próbek krwi oraz pobrania próbki krwi od osoby zatrzymanej wraz ze sporządzeniem protokołu - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ww. ustawy stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU).

Z dniem 1 stycznia 2011 r. uregulowania dotyczące zwolnień, mocą ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), zostały przeniesione do treści ustawy. Ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Podkreślić należy iż przytoczony powyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze.

Zwolnienie określone w tym przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez zdefiniowany krąg podmiotów. Stąd też analogiczną konstrukcję zastosowano w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, wskazując, jaki rodzaj usług podlega zwolnieniu (usługi opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane), oraz definiując krąg podmiotów wykonujących te usługi (zakłady opieki zdrowotnej).

Należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia opieki medycznej. Zgodnie bowiem z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia zawarte w art. 132 dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich (np. wyrok z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Peter d'Ambrumenil, Dispute Resolution Services Ltd, C-307/01, pkt 57). Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie byłoby zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE.

Orzecznictwo Trybunału wskazuje również, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem od towarów i usług objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Określony w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zakres zwolnienia (usługi opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia) odpowiada, co do zasady, używanym przez Trybunał określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika ponadto, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok TS UE z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).

Należy jednak podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem TS UE pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych (wyrok C-307/01). Zgodnie ze stanowiskiem TS UE zawartym w tym wyroku: "to czy dana usługa medyczna powinna zostać zwolniona z podatku VAT warunkuje jej cel. Dlatego, jeżeli kontekst, w jakim realizowana jest dana usługa medyczna pozwala określić, że jej podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, lecz raczej udzielenie porady wymaganej przed podjęciem decyzji wiążącej się z konsekwencjami prawnymi, zwolnienie (...) nie ma zastosowanie do tej usługi" (pkt 60).

W tym samym wyroku Trybunał podkreślał również: "Jednak w przypadku, gdy celem zaświadczenia dotyczącego kondycji fizycznej jest wyjaśnienie osobie trzeciej, iż stan zdrowia danej osoby nakłada ograniczenia na niektóre działania lub wymaga, aby były one realizowane pod określonymi warunkami, ochrona zdrowia tej osoby może być postrzegana jak podstawowy cel tej usługi. A zatem w odniesieniu do takiej usługi może być stosowane zwolnienie w ramach art. 13 część A ust. 1 lit. c Szóstej dyrektywy VAT (aktualnie art. 132 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/112/WE) (pkt 65 wyroku).

Podobnie w sprawie C-212/01 TS UE podkreślił, że "to cel usługi medycznej określa czy powinna ona być zwolniona z VAT. Dlatego też, jeżeli kontekst, w którym usługa medyczna jest świadczona pozwala na ustalenie, że głównym celem nie jest ochrona - włączając w to utrzymanie oraz przywracanie - zdrowia, lecz raczej udzielenie porady wymaganej do podjęcia decyzji wywierającej konsekwencje prawne, zwolnienie na podstawie art. 13 część A ust. 1 lit. c VI Dyrektywy nie ma do takiej usługi zastosowania" (pkt 42 wyroku).

W powyższym wyroku C-212/01 wskazano również, że "Zdaniem Komisji usługi polegające na ustaleniu, dla celów postępowania sądowego, czy osoba występująca o rentę jest niepełnosprawna, nie mają celu terapeutycznego. Ich celem jest rozstrzygnięcie kwestii prawnej. W związku z tym, dla celów podatku VAT, tego rodzaju usługi biegłego lekarza powinny być traktowane w ten sposób co działalność biegłych w innych dyscyplinach, np. rewidentów lub inżynierów" (pkt 21 wyroku).

Dodatkowo Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 zauważył, iż "usługi są ściśle związane z opieką medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są one rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem takiej opieki świadczonej pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób w ramy świadczenia tejże opieki i stanowią w procesie świadczenia tejże opieki niezbędny etap, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym służą, gdyż jedynie takie usługi mogą mieć wpływ na koszty opieki zdrowotnej, która staje się dostępna w drodze zwolnienia od podatku" (wyrok TS UE z dnia 10 czerwca 2010 r. w sprawie CopyGene A/S, C-262/08).

Ponadto zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają tylko świadczenia, które mają bezpośrednio na celu diagnozę, opiekę lub terapię. W przypadku jedynie hipotetycznego związku świadczenia ze wskazanymi celami, zwolnienie nie przysługuje (wyrok C-307/01, pkt 57).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej zawarł umowę na świadczenie usług medycznych z Komendą Wojewódzką Policji w zakresie:

* przeprowadzania badań lekarskich osób zatrzymanych wraz z wydaniem zaświadczenia lekarskiego o istnieniu bądź braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania i umieszczenia jej w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych,

* badania przed pobraniem próbek krwi,

* pobrania próbki krwi od osoby zatrzymanej wraz ze sporządzeniem protokołu.

Odnosząc się do badań lekarskich osób zatrzymanych należy zauważyć, że celem tych badań jest stwierdzenie, czy stan zdrowia osoby zatrzymanej umożliwia jej zatrzymanie i nie będzie się to wiązało z zagrożeniem jej zdrowia. Badania te mogą również skutkować wystawieniem skierowania do podmiotu leczniczego celem wykonania badań diagnostycznych lub leczenia. Badania zatrzymanych mają więc w przeważającej mierze profilaktyczny charakter, związany z zapobieżeniem ewentualnym negatywnym następstwom zatrzymania osób z uwagi na aktualny stan ich zdrowia. Celem takich badań jest więc ochrona zdrowia osób zatrzymanych. Tym samym, zdaniem Ministra Finansów, badania te podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług przeprowadzania badań lekarskich osób zatrzymanych wraz z wydaniem zaświadczenia lekarskiego o istnieniu bądź braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania i umieszczenia jej w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych jest prawidłowe.

W kwestii natomiast badań przed pobraniem próbek krwi oraz pobrania próbki krwi od osoby zatrzymanej w celu zbadania poziomu alkoholu lub środków odurzających we krwi wraz ze sporządzeniem protokołu należy wskazać, iż wykonywanie tych czynności nie służy ochronie, zachowaniu lub odtworzeniu zdrowia, ale jest związane z udzielaniem porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących pewne prawne konsekwencje. Dlatego też badań tych nie można zaliczyć do usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ takie badanie nie ma bowiem zasadniczo na celu ochrony zdrowia, stąd nie może być objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług. Badania przed pobraniem próbek krwi i wydzielin oraz pobranie krwi od osoby zatrzymanej w celu stwierdzenia trzeźwości zatrzymanego lub zbadania obecności środków odurzających w organizmie zatrzymanego wykonywane przez Wnioskodawcę będą zatem podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku badań przed pobraniem próbek krwi oraz badania pobrania próbek krwi od osób zatrzymanych wraz ze sporządzeniem protokołu należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 20 maja 2011 r. nr IBPP4/443-277/11/AZ, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmiana Interpretacji Indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.