PT8/033/207/610/PBD/13/PK-431/10/RD-72731/2013

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 6 stycznia 2010 r. nr IPPP2/443-1128/09-4/ASZ/KOM, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, na wniosek z dnia 14 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.), uzupełniony pismem dnia 16 grudnia 2009 r. (data wpływu 22 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

W dniu 19 października 2009 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie został złożony ww. wniosek z dnia 14 października 2009 r., uzupełniony w dniu 22 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1993 r. Prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego. Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona jest z zastosowaniem kas rejestrujących. Zgodnie z art. 127 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o VAT Wnioskodawca jest upoważniony do zwrotu podatku VAT dla podróżnych. Podróżny zgłosił się do Wnioskodawcy z fakturą "Zwrot VAT dla podróżnych" z dnia 4 września 2009 r. wystawioną przez Wnioskodawcę o zwrot podatku VAT po przekroczeniu granicy Wspólnoty. Stempel potwierdzający wywóz towaru jest niezgodny z wzorem określonym w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 88, poz. 838). Podróżny granicę Wspólnoty przekroczył na Łotwie i twierdzi, że tam obowiązują takie stemple i inni sprzedawcy bez sprzeciwu zwracają mu podatek VAT. W załączeniu Wnioskodawca przesłał kserokopię ww. faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji Spółdzielnia może podróżnemu zwrócić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy ustawa dotycząca sprzedaży w systemie TAX-FREE zawiera szczegółowe warunki dotyczące zarówno podmiotów dokonujących sprzedaży jak i sposobu dokumentowania nabycia towaru przez podróżnego oraz wywiezienia go poza granice Wspólnoty i otrzymanie zwrotu podatku. Określone przez Ministra Finansów wzory stempla potwierdzającego wywóz z terytorium wspólnoty są zdaniem Wnioskodawcy wykładnią prawa a w przedstawionym dokumencie przez podróżnego takich stempli brakuje. W związku z czym, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on prawa do zwrotu takiego podatku.

W dniu 6 stycznia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając na podstawie przepisów § 2 i 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną, nr IPPP2/443-1128/09-04/ASZ/KOM, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 126 ust. 1, art. 128 ust. 1, 2 i 5 oraz art. 129 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), a także załączniki nr 2 i 3 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do dokonywania zwrotu podatku podróżnym oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty (Dz. U. Nr 88, poz. 838).

Reasumując organ stwierdził, iż dokument obarczony brakami, o jakich mowa w stanie faktycznym, nie może stanowić podstawy do zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług od dokonanej sprzedaży, a tym samym zwrotu podatku VAT na rzecz podróżnego przedstawiającego fakturę niepotwierdzającą wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 6 stycznia 2010 r. nr IPPP2/443-1128/09-4/ASZ/KOM, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT" osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128. Stosownie do postanowień art. 128 ust. 2 ustawy o VAT podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, zawierającego w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy dostawie towarów. Wywóz towarów powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator. Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

W myśl art. 128 ust. 3 ustawy o VAT urząd celny potwierdza wywóz towaru na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po okazaniu przez podróżnego wywożonego towaru i sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość.

Stosownie zaś do ust. 4 ww. art. 128 ustawy o VAT przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do potwierdzania wywozu z terytorium Wspólnoty towarów nabytych przez podróżnego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art. 128 ust. 5 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy podróżny opuszcza terytorium Wspólnoty z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, zwrot podatku od towarów i usług przysługuje, jeżeli dokument wystawiony przez sprzedawcę został potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione z terytorium Wspólnoty.

Kwestie dotyczące wzorów pieczęci lub stempli stosowanych przez organy celne do potwierdzeń wywozu towarów na dokumentach uprawniających podróżnego do zwrotu podatku VAT, regulują przepisy poszczególnych krajów członkowskich Unii Europejskiej. W związku z powyższym, służby celne ww. państw do dokonywania potwierdzeń wywozu towarów posługują się pieczęciami bądź stemplami obowiązującymi w tym kraju, z terytorium którego bezpośrednio dokonywany jest wywóz towarów do krajów trzecich.

Zatem obowiązek używania stempla, którego wzór określony został w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty (Dz. U. Nr 88, poz. 838), ciąży jedynie na polskiej służbie celnej i wynika z art. 128 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

O tym, że stempel zaopatrzony w numerator, o którym mowa powyżej, służy do potwierdzania wywozu towarów tylko z terytorium Polski poza Wspólnotę, świadczy także przepis art. 147 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), który wyraźnie wskazuje, że każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wzory pieczęci, jakie stosuje w celu wydania potwierdzenia przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione ze Wspólnoty, a Komisja przekazuje te informacje organom podatkowym w pozostałych państwach członkowskich.

W związku z powyższym, w sytuacji gdy podróżny dysponuje imiennym dokumentem "Zwrot VAT dla podróżnych", na którym potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty dokonał łotewski urząd celny, pieczęcią stosowaną na Łotwie do potwierdzania wywozu towarów przez podróżnego poza terytorium Wspólnoty, dokument ten uprawnia podróżnego do otrzymania zwrotu podatku.

Z treści wniosku wynika, że do Wnioskodawcy jako sprzedawcy uprawnionego do zwrotu podatku od towarów i usług, zgłosił się podróżny z fakturą "Zwrot VAT dla podróżnych", przy czym stempel potwierdzający wywóz towarów jest niezgodny z wzorem określonym w wymienionym powyżej rozporządzeniu Ministra Finansów, gdyż podróżny przekroczył granicę na Łotwie, a tam obowiązują inne stemple.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należało skonstatować, iż stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym podróżny nie ma prawa zwrotu podatku VAT, gdyż na przedstawionym przez niego dokumencie brak jest zgodnego z wzorem określonym przez Ministra Finansów stempla potwierdzającego wywóz towaru z terytorium Wspólnoty, należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 6 stycznia 2010 r. nr IPPP2/443-1128/09-4/ASZ/KOM, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.