PT8/033/159/587/SBA/12/PT-543 - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług wkładu pieniężnego wniesionego przez koproducenta na produkcję filmu oraz nabycia współudziału w autorskich prawach majątkowych.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 5 lutego 2008 r. nr IBPP2/443-270/07/EJ, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, uznającej za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2007 r. (data wpływu 6 listopada 2007 r.), w zakresie opodatkowania wkładu pieniężnego wniesionego przez koproducenta na produkcję filmu oraz nabycia współudziału w autorskich prawach majątkowych, zmienia ww. interpretację indywidualną z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest nieprawidłowe.

W dniu 6 listopada 2007 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach został złożony ww. wniosek z dnia 5 listopada 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wkładu pieniężnego wniesionego przez koproducenta na produkcję filmu oraz nabycia przez koproducenta współudziału w autorskich prawach majątkowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji animowanego filmu fabularnego. Produkcja ma odbyć się wspólnie z koproducentem w rozumieniu ustawy o kinematografii, z którym Wnioskodawca będzie konsultować wszystkie strategiczne decyzje dotyczące produkcji. Ostateczna decyzja w kwestiach spornych ma należeć do Wnioskodawcy. Zobowiązania związane z produkcją filmu będą podejmowane przez Wnioskodawcę. Koproducent jako wkład ma wnieść określoną sumę pieniężną. Z tytułu wkładu koproducent ma nabyć współudział w autorskich prawach majątkowych oraz związany z tym udział w zysku z tytułu eksploatacji filmu. Ponadto wnioskodawca otrzyma za produkcję filmu dotację od Ministra Kultury, której wysokość jest uzależniona od wielkości budżetu filmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie przez koproducenta praw do filmu nie podlega opodatkowaniu VAT ponieważ czynności te są podejmowane w ramach wspólnego przedsięwzięcia w postaci produkcji filmowej. Oba podmioty zainteresowane są w uzyskiwaniu dochodów z tytułu eksploatacji filmu od podmiotów trzecich, a nie wzajemnej wymianie świadczeń. Wnioskodawca uważa, że nabycie praw do filmu jest nabyciem pierwotnym, a nie nabyciem pochodnym bowiem Wnioskodawca nie przekazuje koproducentowi udziału w zyskach ani nie przekazuje praw autorskich. Prawa te koproducent nabywa z mocy prawa bo jest współproducentem filmu wraz z Wnioskodawcą. Wnioskodawca uważa, że brak opodatkowania powinien być wiązany w tej sprawie z faktem braku odpłatności dotyczącej czynności przeniesienia praw autorskich do filmu pomiędzy Wnioskodawcą a koproducentem.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), przez dostawę towarów, o której mowa w wyżej wymienionym przepisie, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT). Pojęcie sprzedaży, dla celów podatku VAT zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, który stanowi, iż przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższych ustawowych definicji należy stwierdzić, iż na gruncie ustawy o VAT nie została w sposób szczególny unormowana sytuacja wspólnego przedsięwzięcia opisana w analizowanej sytuacji. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie przewidują możliwości uznania za jednego podatnika większej ilości podmiotów pozostających w bliskich związkach o charakterze ekonomicznym. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w zamian za wkład pieniężny koproducenta zobowiązuje się do przekazania udziału w zyskach z filmu (co wiąże się z przekazaniem praw autorskich). Dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. W ustawie o VAT nie określono expressis verbis co należy rozumieć pod pojęciem odpłatności, ale należy przyjąć, iż odpłatność ma miejsce gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług oraz wysokością wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności.

W świetle opisanego stanu faktycznego należałoby stwierdzić, iż przekazanie wkładu pieniężnego koproducenta na produkcję filmu w zamian za przekazanie udziału w autorskim prawie majątkowym do filmu nie będzie odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W dniu 5 lutego 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając, na podstawie przepisu § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną, nr IBPP2/443-270/07/EJ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn zm.) i odniósł ich treść do zdarzenia i stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Ponadto w wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał na przepisy art. 5 pkt 5-6 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111, z późn. zm.) oraz art. 8 ust. 1, art. 69 i art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn zm.).

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż nabycie przez koproducenta praw autorskich do filmu oraz związanego z tym udziału w zyskach w produkcji filmowej nie następuje w wyniku świadczenia wykonanego przez producenta w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto nabycie przez koproducenta współudziału w autorskim prawie majątkowym do filmu nie wypełnia przesłanki, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług odnośnie odpłatności za świadczenie albowiem koproducent nabywa te prawa nieodpłatnie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z chwilą stworzenia utworu. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nie można uznać, iż wniesiony wkład pieniężny stanowi odpłatność za nabycie praw, albowiem przekazanie wkładu pieniężnego stanowi warunek uznania podmiotu za koproducenta utworu audiowizualnego.

W świetle powyższego nabycie przez koproducenta praw do filmu oraz związanego z nim udziału w zysku nie wypełnia dyspozycji art. 8 ust. 1 oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji organ stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii uznał za prawidłowe. Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż prawidłowe jest także stanowisko Wnioskodawcy odnośnie braku podstaw opodatkowania podatkiem od towarów i usług wkładu pieniężnego wniesionego przez koproducenta w produkcję filmu.

Mając na uwadze przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pieniądze nie są towarem w myśl ustawy o podatku od towarów i usług, a ich przekazanie między koproducentem a producentem filmu nie wypełnia dyspozycji ww. art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie dochodzi bowiem w tej sytuacji do odpłatnej dostawy towaru lub odpłatnego świadczenia usług. Zatem czynność przekazania kwot pieniężnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 5 lutego 2008 r. nr IBPP2/443-270/07/EJ, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do art. 5 pkt 5 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111, z późn. zm.), koproducent filmu to podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych.

Przepis art. 5 pkt 6 ww. ustawy o kinematografii stanowi natomiast, że producent filmu to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33 § 1 Kodeksu cywilnego, która podejmuje inicjatywę, faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu.

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w rozdziale 6 zawiera przepisy szczególne dotyczące utworów audiowizualnych. Z przepisu art. 69 ww. ustawy wynika, że współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno muzycznych oraz twórca scenariusza.

Ponadto na podstawie przepisu art. 70 ust. 1 ww. ustawy domniemywa się, że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca łącznie ze swoim koproducentem, będą produkowali animowany film fabularny. Koproducent wniesie jako wkład określoną sumę pieniężną. Z tytułu wkładu koproducent ma nabyć współudział w autorskich prawach majątkowych oraz związany z tym udział w zysku z tytułu eksploatacji filmu.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wystąpiły wszystkie konieczne elementy świadczenia opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, określone w art. 8 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r., zaistniało bowiem odpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę na rzecz koproducenta.

Należy zauważyć, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wystąpi świadczenie, w którym istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść, którym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest koproducent.

Świadczeniem w tym przypadku jest przeniesienie przez Wnioskodawcę praw autorskich i pokrewnych dotyczących filmu na koproducenta. Wkład pieniężny na produkcję filmu wnoszony przez koproducenta w zamian za przekazanie praw autorskich i pokrewnych pełni zaś funkcję wynagrodzenia. Oznacza to, że czynność dokonywana pomiędzy Wnioskodawcą a koproducentem jest odpłatna i w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabycie przez koproducenta praw do filmu oraz przekazanie wkładu pieniężnego koproducenta na produkcję filmu w zamian za przekazanie udziału w autorskim prawie majątkowym do filmu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 5 lutego 2008 r. nr IBPP2/443-270/07/EJ, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.