PT8/033/11/SBA/11/PT-818

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 25 maja 2011 r. nr ITPP2/443-302/11/AK, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, uznającej za nieprawidłowe stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2011 r. (data wpływu 1 marca 2011 r.), w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług dla robót związanych z remontem falochronu i przylegających do niego fragmentów toru podejściowego, zmienia ww. interpretację indywidualną z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe.

W dniu 1 marca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki tego podatku dla robót związanych z remontem falochronu i przylegających do niego fragmentów toru podejściowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi roboty na falochronie wschodnim i przylegających do niego fragmentach podejściowego toru wodnego.

Roboty budowlane realizowane w ramach projektu pn. "Przebudowa..." stanowią realizację ustawowego zadania organu (Urzędu Morskiego), określonego w art. 42 ust. 2 pkt 20 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502), tj. budowy i utrzymania obiektów infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich.

Spółka jako wykonawca robót budowlanych w ramach umowy na zlecenie Urzędu Morskiego prowadzi roboty budowlane, których zadaniem jest przywrócenie stateczności skarpy zachodniej konstrukcji do prawidłowego i bezpiecznego funkcjonowania toru wodnego przy maksymalnej głębokości 14,5 m p.p.m. dla potrzeb funkcjonowania żeglugi na odcinku ujściowym do Zatoki Pomorskiej. W ramach powyższego zadania zakres robót obejmuje:

* organizację zaplecza techniczno-socjalnego wykonawcy,

* organizację zaplecza inżyniera kontraktu,

* oznakowanie i zabezpieczenie placu budowy,

* podczyszczenie skarpy podwodnej falochronu,

* zabezpieczenie minerskie terenu prac,

* zabezpieczenie przed zanieczyszczeniem wód i ochrona środowiska,

* przesortowanie wydobytego urobku w celu oddzielenia materiału z przeznaczeniem na wysypisko i częściowo do ponownego wbudowania,

* wywóz urobku z robót czerpalnych na pole refulacyjne, a zanieczyszczeń na wysypisko,

* wykonywanie podwodnego narzutu kamiennego,

* formowanie materacy gabionowych,

* układanie materacy gabionowych pod wodą,

* rozbiórka wykładzin skarp nadwodnych z bruku w miejscu zapadlisk,

* betonowanie zapadlisk w części nadwodnej falochronu,

* ułożenie bruku z kamienia naturalnego pozostałego z rozbiórki,

* wykonanie spoinowania bruku,

* prace pomiarowe i nurkowe.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy opisane powyżej prace remontowe podlegają opodatkowaniu stawką 0%, zgodnie z przepisem art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, prace budowlane zlecone w ramach projektu "Przebudowa..." spełniają wymogi opisane w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym podlegają opodatkowaniu według 0% stawki podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 101, poz. 645), roboty objęte projektem realizowane są na morskiej budowli hydrotechnicznej, której wyłączną funkcją techniczną i prawną jest osłona akwenu portu oraz podejściowego toru wodnego przed działaniem fal morskich (§ 2 pkt 8 rozporządzenia). Z zapisów § 3 ww. rozporządzenia jednoznacznie wynika, że w zakres budowli morskich i obiektów usytuowanych w granicach terytorialnych portów i przystani morskich, na polskich obszarach morskich, w pasie technicznym oraz na innych terenach przeznaczonych do utrzymania ruchu i transportu morskiego, wchodzą między innymi: budowle portowe usytuowane na obszarze portów morskich oraz obiekty powstałe wskutek wykonywania robót czerpalnych i refulacyjnych.

Zgodnie z § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia, przedmiotowy falochron jest budowlą morską przeznaczoną do utrzymania ruchu i transportu morskiego. Ruch morski i transport morski w porcie odbywa się w akwenach portowych (obszary portu pokryte wodą), do których prowadzą tory podejściowe (§ 3 pkt 11 rozporządzenia). Zarówno podejściowy tor wodny, jak i falochron wschodni są obiektami wymienionymi w § 3 pkt 1 (c) oraz pkt 2 (a) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie określenia obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących w skład infrastruktury zapewniającej dostęp do portu o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 4, poz. 41, z późn. zm.), jako obiekty wchodzące w skład infrastruktury zapewniającej dostęp do Portów.

Falochron wschodni stanowi zasadniczy, nieodzowny element utrzymania akwenów portowych i toru podejściowego, a roboty przeprowadzone na tym falochronie są funkcjonalnie i logicznie ściśle związane z utrzymaniem tych budowli.

W dokumentacji przetargowej zamawiający jednoznacznie określił, że: "Podstawowym zadaniem realizacji przedsięwzięcia jest przebudowa falochronu wschodniego celem przywrócenia stateczności skarpy zachodniej i dostosowania jego konstrukcji do prawidłowego i bezpiecznego funkcjonowania toru wodnego przy maksymalnej głębokości 14,5 m p.p.m. dla potrzeb funkcjonowania żeglugi towarowej, na odcinku ujściowym do Zatoki".

W celu zapewnienia bezpiecznego funkcjonowania podejściowego toru wodnego (głębokość toru wodnego wynosi 14,3 m p.p.m.) głębokość techniczna budowli ochraniającej ten akwen musi być zwiększona o niezbędny, minimalny zapas wynoszący ok. 20 cm o tzw. tolerancję bagrowniczą.

Zgodnie z posiadaną dokumentacją techniczną, po wykonaniu robót przewidzianych projektem dotychczasowe warunki i parametry eksploatacyjne (głębokość i szerokość) toru podejściowego i akwenu portowego nie zostaną zmienione (polepszone) w stosunku do pierwotnych, czyli do tych, jakie zostały przyjęte w obowiązujących przepisach, tj. w ww.: rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie określenia obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących w skład infrastruktury zapewniającej dostęp do portu o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej.

Parametry toru podejściowego jw. zostały określone w § 3 ust. 1 pkt c ww. rozporządzenia w następujący sposób: podejściowy tor wodny o długości 67,7 km (licząc od główek falochronu w kierunku południowym) z odpowiednimi poszerzeniami na łukach toru oraz o następujących szerokościach.... i głębokościach technicznych: 14,3 m - od 0 km do 3,1.

Jak wynika z powyższego, kilometraż toru liczony jest od główek falochronu, co podkreśla ścisły funkcjonalny związek tych budowli.

Po zakończeniu przebudowy falochronu powyższe parametry toru nie ulegną zmianie. Zgodnie z definicją zawartą w "Encyklopedii Inżynierii Morskiej" pod. red. Bolesława K. Mazurkiewicza, tor wodny obejmuje cały akwen (kanał, rzeka) oraz tor na akwenie morskim lub śródlądowym, łącznie z jego obudową, którą są skarpy boczne z dnem o głębokości mniejszej od głębokości nawigacyjnej, ściany pionowe w postaci obrzeży, sięgających do głębokości nawigacyjnej lub ściany pionowe w postaci obrzeży sięgających do głębokości równej najniższemu poziomowi zwierciadła wody w torze wodnym.

W związku z realizacją projektu, Spółka zwróciła się do Urzędu Morskiego, jako do organu administracji publicznej, którego zadaniem jest budowa i utrzymanie obiektów infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich, z zapytaniem, jak przyjęte do wykonania roboty opisane we wniosku, należy rozumieć w kontekście definicji pojęcia utrzymania akwenów portowych i toru podejściowego do portu. W szczególności Spółka pragnęła wyjaśnić, czy roboty te służą utrzymaniu akwenów portowych i toru podejściowego do portu.

Urząd Morski odpowiedział, że pojęcie utrzymanie akwenów portowych i toru podejściowego do portu obejmuje kompleksowy zakres usług, w tym roboty czerpalne mające na celu zapewnienie wymaganej ww. rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 9 grudnia 2002 r. głębokości 14,3 m p.p.m., oraz roboty niezbędne dla umożliwienia pełnienia przez falochrony zewnętrznej funkcji osłonowej przed oddziaływaniem wiatrów, fal, prądów, pochodu lodów i osadzeniem rumowiska, w stopniu zapewniającym bezpieczne korzystanie z torów i akwenów portowych. Utrzymanie ww. akwenu portowego i toru podejściowego jest niemożliwe bez Falochronu Wschodniego, gdyż stanowi on nierozłączny element tej budowli. Jego jedyną funkcją techniczną jest utrzymanie toru podejściowego do portu oraz akwenu portowego poprzez ich ochronę przed falowaniem morza.

Nie można utrzymywać akwenów portowych i toru podejściowego do Portu, bez wykonania robót (usług) na falochronie wschodnim. Tak więc zakres usług związanych z utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych nie może być w żadnym razie ograniczony wyłącznie do wykonywania robót czerpalnych i refulacyjnych prowadzonych na samym torze, gdyż bez wykonania niezbędnych robót na falochronie wschodnim, budowla ta byłaby narażona na bezpośrednie oddziaływanie morza w sposób uniemożliwiający prowadzenie bezpiecznej żeglugi. Ponadto, skutkiem niekontrolowanego ruchu rumowiska byłoby ciągłe zapiaszczanie torów i akwenów, grożące nawet wyłączeniem ich z eksploatacji.

Następnie Urząd Morski wskazał, że przebudowa falochronu wschodniego nie służy również polepszeniu parametrów samej budowli, pozostają one na dotychczasowym poziomie. Co do charakteru prac, które miały być wykonane w ramach realizowanego zlecenia, Urząd Morski wyjaśnił, że w ramach przebudowy falochronu wschodniego zostanie zabezpieczona w trwały sposób przed działaniem erozyjnym prądów morskich jego zachodnia skarpa wraz z podnóżem - w części podwodnej i nadwodnej. Skarpa ta uległa w naturalny sposób przegłębieniu, miejscowo nawet do 21 m p.p.m.

Na istniejący stan falochronu wschodniego, wpływ mają przede wszystkim naturalne procesy hydrometeorologiczne i hydrodynamiczne związane z ruchem wody na skutek zmian i różnic poziomów wód oraz falowania - szczególnie przy niekorzystnych warunkach pogodowych (wiatry sztormowe z kierunku północnego i nieco rzadsze z kierunku północno-wschodniego). W ekstremalnych warunkach wiatrowych przepływy osiągają prędkość 1,0-1,5 m/s i znacznie przekraczają wartości powodujące rozmywanie dna.

Takie warunki spowodowały szybko postępującą erozję podnóża skarpy zachodniej falochronu, a tym samym miejscową utratę stateczności konstrukcji umocnienia i w konsekwencji mogą doprowadzić do jego zniszczenia, uniemożliwiając żeglugę, a więc odcięcie portów morskich od Morza.

Zakres robót objętych przedmiotowym projektem polega w głównej mierze na uzupełnieniu kamieniem łamanym ubytków skarpy zachodniej falochronu wschodniego, a następnie ubezpieczeniu dna i skarpy warstwą ochronną z geowłókniny oraz zabezpieczeniu jej powierzchni dwiema warstwami materacy gabionowych.

Przedmiotem projektu jest tylko i wyłącznie przywrócenie parametrów wytrzymałościowych i statecznościowych budowli, przy zachowaniu obowiązującej głębokości technicznej (-14,3 m) podejściowego toru wodnego. Również sposób użytkowania falochronu pozostanie bez zmian.

Nie ulegną zmianie parametry techniczne budowli, tj.; kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość a także zakres objętego projektem zagospodarowania działek, na których jest ona usytuowana. Tym samym, zarówno linia brzegowa, jak i obrys działki na której jest usytuowany falochron, pozostaną bez zmian. Również materiał użyty do realizacji robót (kamień łamany) jest identyczny z materiałem użytym do budowy falochronu, którą rozpoczęto w 1818 r. Jedynie technologia wykonania została dostosowana do nowoczesnych wymagań i możliwości.

W dniu 25 maja 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając, na podstawie przepisu § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną, nr ITPP2/443-302/11/AK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Uzasadniając swoje stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał na przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 41 ust. 1 oraz art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz odniósł ich treść do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Analizując zapis przywołanego wyżej przepisu art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że do zastosowania obniżonej 0% stawki podatku do usług polegających na utrzymaniu akwenów portowych i torów podejściowych łącznie muszą być spełnione: kryterium rodzaju robót, tj. prace muszą polegać na utrzymaniu tych obiektów oraz kryterium miejsca, gdzie prace te są wykonywane.

Organ ten wskazał, iż ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "utrzymanie", wobec czego należy odwołać się do znaczenia językowego sformułowania użytego w przywoływanym przepisie. Zgodnie z definicją zawartą we "Współczesnym słowniku języka polskiego" pod red. B. Dunaja (Wydawnictwo Langenscheidt Sp. z o.o., Warszawa 2007) słowo "utrzymanie" oznacza zachowywać coś takim, jakim było wcześniej, dbać o coś, zachowywać w odpowiednim stanie.

Biorąc pod uwagę znaczenie tego słowa w kontekście art. 83 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy przyjął, że aby zastosować preferencyjną stawkę podatku od towarów i usług, roboty winny mieć na celu zapewnienie akwenom portowym i torom podejściowym uwarunkowań istniejących w ich pierwotnym stanie, w jakim zostały zbudowane, a nie zmianę dotychczasowych warunków lub parametrów eksploatacyjnych, np. zwiększających głębokość kanału portowego powodujących zmianę jego parametrów eksploatacyjnych.

Ponadto organ podatkowy wskazał, iż w świetle zapisów "Współczesnego słownika języka polskiego", "przebudowa" to dokonywanie zmian w budowie czegoś; przebudowanie.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują także, jakiego rodzaju obiekty traktować należy jako akweny portowe i tory podejściowe. Definicje tych pojęć znajdują się w innych aktach prawnych. Przepisy § 2 pkt 2, pkt 8, pkt 34 i pkt 35 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 101, poz. 645) definiują pojęcia akwenu, falochronu, toru wodnego i toru podejściowego.

Ponadto rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie określenia akwenów portowych oraz ogólnodostępnych obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących w skład infrastruktury portowej dla portów o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej (Dz. U. Nr 42, poz. 407) w § 3 określa, iż w skład infrastruktury portowej portów wchodzą akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje, których wykaz stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia.

Mając na uwadze, iż zamówione przez Urząd Morski prace polegają na przebudowie falochronu, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że w świetle powołanych w interpretacji regulacji rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej i zawartych w nim definicji, jak również przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 marca 2005 r. oraz z dnia 9 grudnia 2002 r., przedmiotowe usługi nie dotyczą akwenu portowego ani toru podejściowego. Przepisy ww. rozporządzeń odrębnie bowiem definiują pojęcia akwenu portowego, toru podejściowego i infrastruktury portowej - w ramach której znajdują się falochrony - czyniąc je odrębnymi kategoriami.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, iż świadczone usługi nie są usługami, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, nie wypełniają one bowiem warunku związanego z przedmiotem, którego winny dotyczyć (akwenu portowego lub toru podejściowego). Wobec tego, iż podatnik jest uprawniony do zastosowania preferencji tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku, Wnioskodawca przy wykonywaniu przedmiotowych usług nie jest uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku. Organ wydający interpretację nie znalazł również podstaw, aby w przedmiotowej sprawie miały zastosowanie inne przepisy wynikające z ustawy, czy rozporządzeń wykonawczych do niej, pozwalające Spółce na zastosowanie preferencyjnej stawki. W konsekwencji stwierdził, że świadczenie tych usług będzie podlegać opodatkowaniu podstawową, 23% stawką podatku od towarów i usług.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy należało stwierdzić, że interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2011 r. nr ITPP2/443-302/11/AK, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych z utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych. Na mocy art. 83 ust. 2 ww. ustawy określone powyżej czynności podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "utrzymanie", wobec czego przy dokonywaniu wykładni tego pojęcia należy odwołać się do znaczenia językowego, zgodnie z którym "utrzymanie" oznacza zachowanie czegoś takim, jakim było wcześniej, dbanie o coś, zachowywanie w odpowiednim stanie. Utrzymanie obiektu oznacza zatem zachowanie go w niepogorszonym stanie, w tym zapewnienie jego odpowiedniej funkcjonalności.

W świetle powyższego użyte w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie "usług związanych z utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych" obejmuje czynności mające na celu zapewnienie odpowiedniego stanu tych obiektów, w tym prawidłową ich funkcjonalność. W konsekwencji usługi w zakresie utrzymania akwenów portowych lub torów podejściowych nie muszą ograniczać się tylko do usług wykonywanych bezpośrednio na tych obiektach. Efektem tych usług powinno być jednak utrzymanie akwenów portowych lub torów podejściowych w odpowiednim stanie, w tym zapewnienie ich funkcjonalności.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach projektu pn. "Przebudowa..." na zlecenie Urzędu Morskiego prowadzi roboty na falochronie wschodnim i przylegających do niego fragmentach podejściowego toru wodnego. Celem robót jest przywrócenie stateczności skarpy zachodniej konstrukcji do prawidłowego i bezpiecznego funkcjonowania toru wodnego przy maksymalnej głębokości 14,5 m p.p.m. dla potrzeb funkcjonowania żeglugi na odcinku ujściowym do Zatoki. Zakres robót obejmuje: organizację zaplecza techniczno-socjalnego wykonawcy, organizację zaplecza inżyniera kontraktu, oznakowanie i zabezpieczenie placu budowy, podczyszczenie skarpy podwodnej falochronu, zabezpieczenie minerskie terenu prac, zabezpieczenie przed zanieczyszczeniem wód i ochrona środowiska, przesortowanie wydobytego urobku w celu oddzielenia materiału z przeznaczeniem na wysypisko i częściowo do ponownego wbudowania, wywóz urobku z robót czerpalnych na pole refulacyjne, a zanieczyszczeń na wysypisko, wykonywanie podwodnego narzutu kamiennego, formowanie materacy gabionowych, układanie materacy gabionowych pod wodą, rozbiórka wykładzin skarp nadwodnych z bruku w miejscu zapadlisk, betonowanie zapadlisk w części nadwodnej falochronu, ułożenie bruku z kamienia naturalnego pozostałego z rozbiórki, wykonanie spoinowania bruku, prace pomiarowe i nurkowe.

Powyżej wskazane prace remontowe, które wykonuje Wnioskodawca, w jego ocenie, stanowią czynności związane z utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych.

Jak już wcześniej wskazano, w odniesieniu do akwenów portowych lub torów podejściowych zapewnienie funkcjonalności, w tym w szczególności bezpieczeństwa tych obiektów, osiąga się m.in. przez takie budowle hydrotechniczne jak falochron.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 101, poz. 645), falochron jest to budowla morska osłaniająca całkowicie lub częściowo akwen przybrzeżny, głównie w portach i przystaniach morskich, a także brzeg morski przed działaniem fal morskich. Zadaniem falochronu jest zatem ochrona przed falowaniem morza akwenów przybrzeżnych. Oznacza to, że falochron stanowi podstawową konstrukcję, której zadaniem jest zapewnienie utrzymania w wymaganym stanie technicznym i stopniu bezpieczeństwa budowli portowych, akwenów portowych i torów podejściowych przed działaniem fal morskich. Bez możliwości prawidłowego działania falochronu niemożliwe byłoby właściwe funkcjonowanie akwenu portowego. Bezspornym jest więc fakt, iż zadaniem falochronu jest osłona przed falowaniem morza akwenów portowych, jak również przeciwdziałanie zapiaszczaniu w wyniku oddziaływania falowania, a więc w konsekwencji falochron także zapewnia utrzymanie w wymaganym stanie akwenu portowego i torów podejściowych.

Zatem usługi budowlane dotyczące falochronu, takie jak remont czy przebudowa, mogą korzystać z preferencyjnej stawki 0%, jeżeli dotyczą utrzymania akwenów portowych i torów podejściowych w odpowiednim stanie. Z preferencyjnej stawki VAT nie będą korzystać jednak usługi dotyczące falochronu, jeżeli roboty te wynikają z konieczności jego dostosowania do przeprowadzonej przebudowy akwenu portowego lub toru podejściowego, zmieniającej w konsekwencji ich parametry techniczne. Remont czy przebudowa falochronu, które nie są związane z ww. przebudową akwenu portowego lub toru podejściowego, a które służą utrzymaniu istniejącego akwenu portowego lub toru podejściowego będą więc objęte, co do zasady, hipotezą normy zawartej w art. 83 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy. W ten ostatni przypadek będzie wpisywać się również remont lub przebudowa falochronu, których zasadniczym celem jest konieczność odnowienia obecnego falochronu (z uwagi na np. jego stan techniczny, który powoduje, że falochron nie jest już w stanie wypełniać swojej funkcji do istniejącego akwenu portowego lub toru podejściowego).

Wskazane przez Wnioskodawcę usługi, które będą wykonywane w ramach projektu "Przebudowa...", polegające wyłącznie na wykonaniu prac remontowych, których zadaniem jest przywrócenie stateczności skarpy zachodniej konstrukcji do prawidłowego i bezpiecznego funkcjonowania toru wodnego dla potrzeb funkcjonowania żeglugi na odcinku ujściowym do Zatoki realizują cel, polegający na utrzymaniu akwenów portowych i torów podejściowych w stanie umożliwiającym prawidłową i bezpieczną żeglugę.

Jak podano w opisie zdarzenia przyszłego po wykonanych pracach budowlanych nie zmienią się, w stosunku do dotychczasowych, parametry techniczne akwenu i toru wodnego.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotem projektu jest tylko i wyłącznie przywrócenie parametrów wytrzymałościowych i statecznościowych budowli, przy zachowaniu obowiązującej głębokości technicznej (-14,3 m) podejściowego toru wodnego. Również sposób użytkowania falochronu pozostanie bez zmian.

Pogłębienie falochronu o 20 cm związane jest, zdaniem Wnioskodawcy, z bezpiecznym funkcjonowaniem toru podejściowego i nie wpłynie na zmianę parametrów tego toru ani akwenu.

Reasumując, w ocenie Ministra Finansów, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wykonywane przez Wnioskodawcę usługi w zakresie prac budowlanych są usługami związanymi z utrzymaniem akwenu portowego i toru podejściowego. Tym samym na mocy art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług podlegają one, co do zasady, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT jest bowiem prowadzenie przez podatnika dokumentacji, o której mowa w art. 83 ust. 2 ww. ustawy.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 25 maja 2011 r. nr ITPP2/443-302/11/AK, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretacje indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.