PS2.843.19.2018 - Ulga inwestycyjna przy korzystaniu z naturalnych źródeł energii także w celach innych niż produkcja rolnicza

W odpowiedzi na pismo z dnia 26 kwietnia 2018 r. znak: RIO-11-0712/7/2018, w sprawie interpretacji przepisu art. 13 ust. I pkt 2 lit. c ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1892), Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o podatku rolnym, podatnikom podatku rolnego przysługuje ulga inwestycyjna na zakup i zainstalowanie urządzeń do wykorzystywania na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii (wiatru, biogazu, słońca, spadku wód), jeżeli wydatki te nie zostały sfinansowane w całości lub w części z udziałem środków publicznych.

Powyższe unormowanie wskazuje, że z tytułu zakupu i zainstalowania urządzeń przetwarzających energię wiatru, biogazu, słońca, spadku wody, podatnik podatku rolnego może ubiegać się o ulgę inwestycyjną, pod warunkiem wykorzystywania tych urządzeń do celów produkcyjnych.

Pod pojęciem instalacji fotowoltaicznych rozumie się ogół urządzeń wykorzystywanych do produkcji energii ze słońca. Tym samym ich zakup i zainstalowanie należy zaliczyć do urządzeń, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 lit. c ww. ustawy. Wykorzystywanie na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii należy zaś oceniać w kontekście definicji działalności rolniczej, za którą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwo, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

Z treści art. 13 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o podatku rolnym nie wynika, że jego zastosowanie uzależnione jest od zainstalowania urządzenia do wykorzystywania na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii, w tym paneli fotowoltaicznych, na budynku gospodarczym. W rezultacie zamontowanie go na budynku mieszkalnym nie wpływa na możliwość zastosowania ulgi inwestycyjnej.

Powołane unormowanie nie wskazuje również, że wykorzystywanie ww. urządzeń musi być związane całkowicie i bezpośrednio z celami produkcyjnymi w działalności rolniczej.

W orzecznictwie sądów administracyjnych dotyczącym ulgi inwestycyjnej, o której mowa w art. 13 ustawy o podatku rolnym, przyjęto pogląd, że przepisy nie uzależniają jej stosowania od wykorzystywania inwestycji wyłącznie do ich podstawowych celów. Przykładowo w wyroku z dnia 26 marca 1996 r., sygn. akt SA/Łd 1993/95 NSA w Łodzi orzekł, że "przepis art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku rolnym nie uzależnia stosowania ulgi inwestycyjnej od tego, aby głównym celem obiektów, o których mowa w tym przepisie, była ochrona środowiska; wystarczy, że obiekt ten - obok swej funkcji podstawowej - ma pozytywny wpływ na ochronę środowiska". Podobnie w wyroku z dnia z dnia 23 marca 1995 r., sygn. akt SA/Wr 1978/94, NSA we Wrocławiu stwierdził, że "budowany lub zmodernizowany budynek nie musi w całości służyć celom inwentarskim.

Z uwagi na powyższe zasadne wdaje się przyjęcie stanowiska, że wykorzystywanie naturalnych źródeł energii jednocześnie na cele produkcji rolniczej i inne nie wklucza możliwości stosowania ulgi. W konsekwencji fakt, wykorzystywania wytworzonej energii również w budynku mieszkalnym nie powinien pozbawiać podatnika możliwości skorzystania z ulgi inwestycyjnej, o której mowa w art. 13 ust. I pkt 2 lit. c ustawy o podatku rolnym.

Powyższe stanowisko nie stanowi interpretacji w rozumieniu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), a jedynie opinię Ministerstwa Finansów w przedmiotowej sprawie i ma charakter kierunkowy.