PP/443-36/07MM - Zasady stosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku wynajmowania przez małżonków nieruchomości stanowiącej ich majątek wspólny.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu działając na podstawie art. 216 i art. 14a-14c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 30 marca 2007 r. w sprawie udzielenia interpretacji

uznać za nieprawidłowe stanowisko podatnika, iż w przypadku rozliczenia podatkowego z całości przychodów z majątku wspólnego w ramach wspólnoty majątkowej z żoną przez podatnika zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przysługuje każdemu ze współmałżonków oddzielnie.

Zgodnie z art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) naczelnik urzędu skarbowego ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W dniu 30 marca 2007 r. Pan "X" złożył wniosek o wydanie interpretacji prawa podatkowego, a mianowicie: Czy limit 10.000 euro przysługuje każdemu z małżonków oddzielnie w przypadku, gdy rozliczenie podatkowe z całości przychodów z majątku wspólnego w ramach wspólnoty majątkowej z żoną, będzie dokonywał Pan "X"?

Zdaniem podatnika ww. limit przysługuje każdemu z małżonków oddzielnie, gdyż obroty z najmu i dzierżawy nieruchomości stanowiącej wspólność majątkową małżonków podlegają odrębnemu opodatkowaniu proporcjonalnie u każdego małżonka i nie mogą być opodatkowane w całości u jednego z małżonków. Każdy bowiem współwłaściciel winien być traktowany jako odrębny podmiot osiągający obrót z tytułu najmu proporcjonalnie do udziału w nieruchomości. W związku z tym każdy z nich ze względu na zapis art. 14 ustawy o VAT ma prawo do korzystania z podmiotowego zwolnienia od tego podatku. Na poparcie swojego stanowiska podatnik powołał interpretację ze strony Min. Fin. (SIP - sygnatura P-2-443/10/04).

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu nie podziela poglądu podatnika, iż w przypadku rozliczenia podatkowego z całości przychodów z majątku wspólnego w ramach współwłasności majątkowej z żoną przez podatnika zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przysługuje każdemu ze współmałżonków oddzielnie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym w myśl art. 5 ust. 2 powołanej ustawy odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju podlega opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Jednocześnie w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Ponadto art. 113 ust. 1 powyższej ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim r. podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Mając powyższe na uwadze tut. organ podatkowy stwierdza, iż sam fakt współwłasności nie przesądza o tym kto jest podatnikiem VAT. Powyższe przepisy o podatku VAT dotyczą każdego ze współmałżonków oddzielnie tylko w przypadku gdy każdy z nich będzie oddzielnie świadczył usługę najmu proporcjonalnie do udziału we współwłasności.

Ponadto zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Powyższa zasada dotyczy również opodatkowania przychodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskiwanych przez małżonków z tytułu najmu, podnajmu dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 6 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) przychody małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągający przychody z tytułu najmu, podnajmu dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, określa się dla każdego małżonka proporcjonalnie do jego udziału, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich. Powyższe oznacza, iż ustawodawca nie nakazał, a jedynie umożliwił opodatkowanie przychodów uzyskiwanych przez małżonków z tytułu umów najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym jednemu z małżonków poprzez wyrażenie takiej woli. Dokonanie rozliczenia przez jednego ze współmałżonków dochodu uzyskanego z tytułu najmu nieruchomości stanowiącej współwłasność tylko przez jednego ze współmałżonków stanowi czynność techniczną, ponieważ w imieniu podatnika może to zrobić każdy prawidłowo umocowany pełnomocnik.

Powyższe stanowisko potwierdza powołana przez podatnika interpretacja. Z treści pisma wynika bowiem, iż podatnik składający wniosek o interpretację do Urzędu Skarbowego w Lublinie zobowiązał się do skorygowania zeznania podatkowego PIT-36 za 2002 r., w którym pierwotnie wykazał całość przychodów z najmu lokalu użytkowego stanowiącego współwłasność małżeńską jako przychody wyłącznie swoje.

Powyższa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Interpretacja jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od daty jej otrzymania (art. 236 pkt 1 Ordynacji podatkowej).