PP/443-2/06 - Obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kasy rejestrującej

Pytanie podatnika

Kiedy powstaje obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kasy rejestrującej z tytułu sprzedaży usług najmu i dzierżawy świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej?

Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Namysłowie stwierdza, iż stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2006 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego w Namysłowie - 26 stycznia 2006 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie podatku od towarów i usług, dotyczącej obowiązku ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej obrotów z tytułu usług najmu lub dzierżawy świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz sposobu dokumentowania wpłat należności dokonywanych przez ww osoby na rachunek bankowy Jednostki oraz w terminie późniejszym niż wynikający z umowy najmu lub dzierżawy, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 stycznia 2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Namysłowie wpłynął wniosek Jednostki o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosowanie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 ww ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Jak wynika z treści pisma Jednostka w ramach prowadzonej działalności dzierżawi na podstawie umów najmu lokale użytkowe oraz tereny pod garaże. Zgodnie z zawartymi umowami najmu (dzierżawy) czynsze płacone są z góry do dnia 10-go każdego miesiąca za dany miesiąc. Kwota umowna czynszu zawiera 22% VAT.

Lokale niemieszkalne wynajmują osoby prowadzące działalność gospodarcza, jak również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Najemcy opłacają czynsze gotówką w kasie lub przelewem na jej konto bankowe. Osobom prowadzącym działalność gospodarczą Jednostka wystawia faktury VAT, natomiast wpłaty osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej są ewidencjonowane za pomocą kasy rejestrującej.

W przypadku gdy najemca nieprowadzący działalności gospodarczej wpłaca czynsz do kasy, wówczas wpłata ta ewidencjonowana jest za pomocą kasy rejestrującej. Jednakże część najemców nieprowadzących działalności gospodarczej dokonuje wpłaty czynszu w banku lub przelewami, zdarza się również, iż najemcy nie płacą czynszu w terminie ustalonym w umowie najmu. W oparciu o przedstawiony stan faktyczny Jednostka wyraża pogląd, że w przypadku wpłaty czynszu przez osoby nieprowadzące działalności gospodarczej w banku lub przelewem oraz w terminie późniejszym niż wynikający z umowy najmu nie ma możliwości ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej. Wówczas, zdaniem Jednostki należy wystawić fakturę VAT, bowiem obowiązek podatkowy przy świadczeniu na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.

Zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Na mocy art. 111 ust. 7 ww ustawy Minister Finansów wydał w dniu 23 grudnia 2004 r. rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 273, poz. 2706 ze zm.). W myśl § 2 pkt 3 ww rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących do dnia 31 marca 2006 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 42 tego załącznika, zawierającego wykaz sprzedaży zwolnionej z obowiązku ewidencjonowania, wymieniono dostawę nieruchomości, dostawę towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi) oraz świadczenie usług, za które to czynności zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, z wyłączeniem płatności dokonywanych czekiem, bankową kartą płatniczą lub kredytową, przy czym z dowodów tych jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy.

Należy zwrócić uwagę, iż w objaśnieniach do powyższego załącznika w punkcie 1 wskazano, iż przepis ten nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2005 r.

Z akt podatkowych wynika, że Jednostka rozpoczęła ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego po dniu 1 stycznia 2005 r., wobec tego na podstawie § 2 pkt 3 ww rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie kas rejestrujących sprzedaż usług najmu lub dzierżawy dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, za które zapłata w całości dokonywana jest za pośrednictwem poczty lub banku, na jej rachunek bankowy, jeżeli z dowodów tych jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata ta dotyczy, korzysta ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej do dnia 31 marca 2006 r.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. W myśl art. 106 ust. 4 ustawy ww podatnicy nie mają obowiązku wystawiania faktur osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktur.

Z treści pisma Jednostki nie wynika, aby osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej żądały wystawienia faktur z tytułu sprzedaży przez nią usług najmu lub dzierżawy. W związku z powyższym w przypadku sprzedaży przez Jednostkę usług w zakresie najmu lub dzierżawy, których odbiorcami są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 pkt 3 ww rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie kas rejestrujących oraz w przypadkach wpłaty czynszu przez te osoby w terminie późniejszym niż wynikający z umowy najmu lub dzierżawy, Jednostka powinna wystawić wewnętrzny dowód księgowy, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.).

W obu wyżej opisanych przypadkach rozliczenie podatku od towarów i usług należnego z tytułu świadczenia usług najmu lub dzierżawy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, musi jednak być dokonane z uwzględnieniem momentu powstania obowiązku podatkowego określonego dla tych usług w art. 19 ust. 13 pkt 4 ww ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W myśl powołanego przepisu obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Obowiązek podatkowy z tytułu wynajmu przez Jednostkę lokali użytkowych i dzierżawy terenów pod garaże, zarówno osobom prowadzącym działalność gospodarczą, jak i osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, jeżeli osoby te nie dokonają zapłaty czynszu przed upływem terminu płatności określonego w umowie (w przypadku Jednostki jest to 10 dzień każdego miesiąca), powstanie bowiem z upływem tego terminu.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Jak stanowi art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 236 § 1 w związku z art. 14 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, przysługuje zażalenie.

Zażalenie, zgodnie z art. 223 w związku z art. 239 Ordynacja podatkowa, wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Namysłowie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacja podatkowa, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.