PP/443-16/06 - Świadczenie usług związanych z leśnictwem na terenie Francji.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Iławie działając na podstawie art. 216 § 1, art. 14a § 1-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07.06.2006 r., udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie - stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Podatnika dotyczące miejsca opodatkowania usług leśnych świadczonych przez polskiego Podatnika na terytorium Francji dla firmy francuskiej zarejestrowanej dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych jest prawidłowe: w zakresie stwierdzenia, że świadczone przez Podatnika we Francji dla firmy francuskiej usługi związane z leśnictwem podlegają opodatkowaniu we Francji oraz w zakresie stwierdzenia, że jeśli podmiotem opodatkowującym te usługi będzie firma francuska, wówczas Podatnik wystawia fakturę, na której nie nalicza podatku należnego VAT i wskazuje że podatek rozlicza odbiorca usług, a także w zakresie stwierdzenia, że w przypadku, gdy odbiorcami tych usług byłyby osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej lub przedsiębiorcy niezarejestrowani na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, wówczas konieczne byłoby deklarowanie i płacenie przez polskiego Podatnika podatku VAT we Francji.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Iławie, działając na podstawie art. 14a § 1-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udziela pisemnej interpretacji na wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Składając wniosek podatnik, płatnik lub inkasent jest zobowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie (art. 14a § 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa).

Pismem z dnia 07.06.2006 r. (wpływ do US dnia 07.06.2006 r.) Podatnik, zwrócił się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w szczególności przepisów art. 27 i art. 28 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w związku ze świadczeniem usług związanych z leśnictwem, na terenie Francji, dla firmy francuskiej.

Zapytanie Podatnika

Czy w związku ze świadczeniem usług związanych z leśnictwem, na terenie Francji, dla firmy francuskiej Podatnik "powinien zarejestrować działalność gospodarczą we Francji i tam rozliczać podatek VAT, czy wystawiać faktury handlowe i deklarować podatek VAT w Polsce"?

Stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług leśnych, którą klasyfikuje pod numerem PKD 02.02.Z - działalność usługowa związana z leśnictwem. Do czynności pozyskiwania drewna, zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy, Podatnik stosuje opodatkowanie stawką w wysokości 7%. Siedziba przedsiębiorstwa Podatnika i zadeklarowane miejsce prowadzenia działalności mieści się w miejscowości Siemiany nr 30.

W ramach tej działalności Podatnik świadczy przedmiotowe usługi dla odbiorcy, który jest przedsiębiorcą francuskim, zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE; usługi świadczone są we Francji. Za wykonane usługi Podatnik wystawia fakturę handlową, na której nie figuruje podatek należny VAT, lecz symbol NPV oraz adnotacja, że podatek od towarów i usług rozlicza odbiorca usług. Świadcząc przedmiotowe usługi, Podatnik nie zarejestrował się we Francji jako podatnik VAT, gdyż uważa, że podatek VAT powinien rozliczyć usługobiorca. Na terenie Francji Podatnik, nie licząc wydatków osobistych, nie dokonuje żadnych zakupów i nie ponosi znaczących kosztów, ale francuski przedsiębiorca twierdzi, ze Podatnik powinienem zarejestrować działalność gospodarczą we Francji i tam zarejestrować się jako podatnik VAT.

Stanowisko Podatnika

"Mając na uwadze treść art. 27 i 28 ustawy o podatku od towarów i usług oraz artykułu 9 Tytułu VI, VI Dyrektywy Rady Europy, Podatnik sądzi, że świadcząc usługi na terytorium Francji, zarejestrowanemu, dla potrzeb transakcji wewnatrzwspólnotowych, podatnikowi VAT może wystawić fakturę handlową. W ten sposób podatek VAT rozliczy przedsiębiorca francuski, wystawiając sobie dokument wewnętrzny. Podatnik uważa, że gdyby świadczył usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub przedsiębiorców niezarejestrowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, wtedy zmuszony byłby do deklarowania i płacenia podatku VAT we Francji, ponieważ w przeciwnym razie naruszyłby zasadę konkurencyjności".

Ocena prawna stanowiska Podatnika

Zgodnie z ogólną zasadą, wyrażoną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z później. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 1 tej ustawy terytorium kraju oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W odniesieniu do odpłatnego świadczenia usług podstawowym kryterium oceny, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, czy też w innym państwie, jest prawidłowe określenie miejsca jej świadczenia. Szczegółowe regulacje w tym zakresie zawierają przepisy art. 27 i 28 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, mające kluczowe znaczenie dla określenia państwa uprawnionego do poboru podatku w sytuacji, gdy w danej transakcji bierze udział podmiot polski i zagraniczny. Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług została sformułowana w art. 27 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.

W odniesieniu do pewnych kategorii usług - wymienionych w art. 27 ust. 2-6 i art. 28, przepisy ww. ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednakże szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są "usługi związane z nieruchomościami, w tym usługi świadczone przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usługi przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego". Na podstawie przepisów art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy miejscem świadczenia ww. usług jest bowiem miejsce położenia nieruchomości. Jak wynika z powyższego, o miejscu świadczenia, a tym samym miejscu opodatkowania usługi związanej z nieruchomością, decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego, dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasadnicze znaczenie odgrywa tym samym pojęcie nieruchomości, które obejmuje również jej części składowe. Należy przy tym mieć na uwadze, że świadczona usługa musi być związana z konkretną nieruchomością, której dokładna lokalizacja jest znana.

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie definiuje nieruchomości, ale definiują ją przepisy innych polskich aktów prawnych.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30.12.1999 r. w sprawie klasyfikacji środków trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.) nieruchomościami są również grunty (grupa 0 środków trwałych), w tym grunty leśne (podgrupa 02). Lasy jako rodzaj środka trwałego 020 oraz grunty zadrzewione i zakrzewione 021 wchodzą natomiast w skład gruntów leśnych. Odnosząc się do pojęcia nieruchomości, przepisy Kodeksu cywilnego również stanowią, że grunty zalesione są nieruchomościami.

Zgodnie z Polska Klasyfikacją Działalności 02.02.Z Działalność usługowa związana z leśnictwem obejmuje:

* działalność usługową związaną z urządzaniem lasu, włączając inwentaryzacje leśne, oceny i aktualizacje stanu lasów,

* działalność usługową związaną ze szkółkami leśnymi,

* działalność usługową związaną z hodowlą lasu, włączając zakładanie upraw leśnych i pielęgnowanie upraw, młodników i drzewostanów,

* działalność usługową związaną z ochroną lasu, włączając przeciwpożarową i przed szkodnikami,

* działalność usługową związaną z pozyskiwaniem drewna, zrywką i podwozem,

* pozostałą działalność usługową związaną z leśnictwem.

Podklasa ta nie obejmuje:

* zbierania grzybów, sklasyfikowanego w 01.12.B,

* zbierania jagód i orzechów leśnych, sklasyfikowanego w 01.13.Z,

* działalności usługowej wspomagającej łowiectwo, sklasyfikowanej w 01.50.Z.

W przedmiotowej sprawie Podatnik świadczy usługi związane z leśnictwem dla konkretnego odbiorcy francuskiego w miejscu określonym przez tego odbiorcę, znajdującym się na terenie Francji.

Zgodnie z powyższymi regulacjami w zakresie zdefiniowania nieruchomości, zdaniem tut Organu podatkowego, należy uznać, iż świadczone przez Podatnika usługi związane z leśnictwem są usługami związanymi z nieruchomościami, a zgodnie z regulacją przepisu art. 27 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia tych usług jest Francja, gdyż na jej terytorium znajdują się grunty leśne, w których polski podatnik świadczy przedmiotowe usługi. Państwo francuskie jest tym samym uprawnione do poboru z tego tytułu podatku od wartości dodanej, co oznacza, iż w Polsce świadczenie ww. usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w tym art. 27 i 28 tej ustawy, nie wskazują jednoznacznie, na kim w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami przez podatnika polskiego w kraju członkowskim innym niż terytorium kraju ciąży obowiązek zapłacenia podatku.

W tym przypadku konieczne jest zapoznanie się z przepisami w zakresie podatku od wartości dodanej obowiązującymi w państwie siedziby usługobiorcy, tj. we Francji.

Przepisy Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (77/388/EEC), nie wskazują bowiem jednoznacznie, na kim w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami ciąży obowiązek zapłacenia podatku. Zgodnie z art. 21(1)(a) ww. VI Dyrektywy w ramach systemu wewnętrznego do zapłaty podatku od wartości dodanej zobowiązany jest podatnik dokonujący opodatkowanych dostaw towarów lub świadczenia usług, jednakże jeśli opodatkowana dostawa towarów lub świadczenie usług dokonywane jest przez podatnika nieposiadającego siedziby na terytorium kraju (państwa położenia nieruchomości), państwa członkowskie mogą postanowić, przy spełnieniu określonych przez nie warunków, że do zapłaty podatku zobowiązana jest osoba, na rzecz której dokonywana jest opodatkowana dostawa towarów lub świadczenie usług.

W powyższej kwestii polski podatnik powinien odwołać się do ustawodawstwa państwa francuskiego w zakresie podatku od wartości dodanej.

Adres informacyjny organu podatkowego VAT w państwie Francuskim jest następujący:

"Direction Générale Des Impôst Buremu de gestion de la fiscalité professionelle, 86-92 Alle de Bercy, 75574 PARIS CEDEX 12 Teledoc 971, Tel: (+33) (1) 53181113, Fax: 9+33) (1) 53189501.

W sytuacji, gdy w świetle francuskiego prawa w tym zakresie zobowiązanym będzie do zapłaty podatku odbiorca usług - firma francuska, podatnik polski, stosownie do przepisów § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 90, poz. 798 z późn. zm.) wystawi z tytułu wykonania usługi fakturę VAT, zawierającą dane zgodnie z przepisami § 9 ww. rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Natomiast w sytuacji, gdy z ustawodawstwa państwa francuskiego wynikać będzie, iż do zapłaty podatku zobowiązany jest podatnik polski, Podatnik zobowiązany będzie dopełnić formalności rozliczenia podatku rejestrując się jako podatnik dla tych potrzeb na terenie Francji.

Aby dokonać rejestracji na terenie Francji, należy wypełnić formularz rejestracyjny oraz przedstawić oryginał zaświadczenia o opodatkowaniu podatkiem VAT wystawionego w Polsce, zawierające numer VAT wewnatrzwspólnotowy oraz numer NIP. Rejestracji dokonuje się w:

Centre des impôst des non résidens (CINR) Inspection TVA 9 Rue d'Uzés TSA 39203 75094 PARIS cedet 02 FRANCE.

Na stronie internetowej www.mf.gov.pl: "Podatki": "Wymiana Informacji Podatkowych": "Inne": "Rejestracja dla celów VAT w innych państwach członkowskich": "Rejestracja polskich podatników na terenie Francji" podane są dodatkowo numery telefonu, faksu, adres internetowy ww. siedziby CINR, a także adresy internetowe francuskie, pod którymi dostępne są informacje dotyczące rejestracji podatników posiadających siedzibę w Polsce, zamierzających zarejestrować się na potrzeby podatku VAT we Francji, a także informacje dotyczące wywiązywania się z obowiązków podatkowych podatników posiadających siedzibę w Polsce, zarejestrowanych na potrzeby podatku VAT we Francji.

Nadmienić należy, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego, w trybie art. 14a § 1, § 3 wyżej cytowanej ustawy - Ordynacja podatkowa, udziela informacji tylko w zakresie polskiego prawa podatkowego.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Iławie informuje, że niniejsza interpretacja:

- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania,

- nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, przysługuje zażalenie.

Zażalenie zgodnie z przepisami art. 236 § 2, art. 220 i 223, w związku z art. 239 ustawy - Ordynacja podatkowa wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Iławie.

Zażalenie powinno zgodnie z przepisami art. 222 ustawy - Ordynacja podatkowa zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.