PP/024/149/446/96 - Publiczna subskrypcja obligacji krótkoterminowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 sierpnia 1996 r. Komisja Papierów Wartościowych PP/024/149/446/96 Publiczna subskrypcja obligacji krótkoterminowych.

W odpowiedzi na pismo Biuro Prawne Urzędu Komisji Papierów Wartościowych uprzejmie informuje, że zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dn. 22.03.1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (DzU z 1994 r., nr 58, poz. 238, nr 71, poz. 313 i nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r., nr 45, poz. 199 i nr 75, poz. 357) proponowanie nabycia emitowanych w serii papierów wartościowych (akcji lub obligacji), skierowane do więcej niż 300 indywidualnych adresatów (w tym imiennie wskazanych osób) albo do nieoznaczonego adresata, stanowi publiczny obrót papierami wartościowymi.

Przeprowadzenie emisji obligacji w drodze publicznej subskrypcji będzie zasadniczo również podlegać wymogom przewidzianym w tej ustawie (m.in. wystąpienie o zgodę do Komisji Papierów Wartościowych, sporządzenie prospektu emisyjnego oraz pośrednictwo biura maklerskiego). Stosownie jednak do § 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 19.04.1994 r. w sprawie określenia przypadków, w których proponowanie nabycia papierów wartościowych nie stanowi publicznego obrotu, oraz warunków, jakie w takich przypadkach muszą być spełnione (DzU nr 53, poz. 217 i nr 139, poz. 748), publiczna subskrypcja papierów wartościowych krótkoterminowych, tj. o terminie realizacji praw krótszym niż rok od daty emisji, nie podlega wymogom określonym w ww. ustawie, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia KPW przez emitenta o tej emisji, nie później niż na 7 dni przed jej rozpoczęciem.

Obowiązki publikacyjne i informacyjne emitenta, związane z publiczną subskrypcją obligacji krótkoterminowych, które nie są dopuszczone do publicznego [obrotu], reguluje art. 11 ustawy z dn. 12.05.1995 r. o obligacjach (DzU nr 83, poz. 420 i nr 118, poz. 574).

Treść pisma wskazuje, że świadczenie niepieniężne, związane z emitowanymi obligacjami, nie będzie polegać na realizacji przyznanego obligatariuszowi prawa do zamiany obligacji na akcje nowej emisji spółki będącej ich emitentem; ponieważ nie występuje tożsamość emitenta obligacji (gmina) i spółki, na akcje której obligacje mają być zamieniane (komunalna spółka akcyjna z jednoosobowym udziałem gminy) - nie będą to obligacje zamienne w rozumieniu art. 4 ust. 4 pkt 2 ustawy z dn. 12.05.1995 r. o obligacjach (DzU nr 83, poz. 420 i nr 118, poz. 574). Istotą świadczenia niepieniężnego ma być w tym przypadku realizacja prawa do nabycia własności już istniejących akcji spółki komunalnej, których właścicielem jest gmina. Konstrukcja taka jest dopuszczalna, gdyż wyliczenie zawarte w art. 4 ust. 4 ww. ustawy ma jedynie charakter przykładowy (w przepisie użyty został zwrot "w szczególności"), co pozwala każdemu podmiotowi uprawnionemu do emisji obligacji na dość swobodne ukształtowanie formy świadczenia niepieniężnego.

Jednakże spełnienie przez gminę tego rodzaju świadczenia niepieniężnego bez konieczności poddania się reżimowi przepisów ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi... jest w praktyce niemożliwe, przede wszystkim ze względu na nieuniknione zamieszczenie w warunkach emisji obligacji takiego opisu świadczenia, który z pewnością zawierać będzie elementy propozycji nabycia papierów wartościowych w rozumieniu definicji publicznego obrotu z art. 1 § 1 tej ustawy (i to niezależnie od późniejszej liczby obligatariuszy, mogących faktycznie skorzystać z przyznanego im prawa). W tym przypadku publiczne proponowanie nabycia akcji udostępnianych w wykonaniu świadczenia niepieniężnego nie może - inaczej niż publiczna propozycja nabycia obligacji krótkoterminowych, przewidujących to świadczenie - korzystać ze zwolnienia określonego w ww. rozporządzeniu Rady Ministrów. Stanowisko odmienne, pozwalające na przeprowadzenie procedury wskazanej w rozporządzeniu i jednoczesne wyłączenie spod publicznego obrotu łącznie obu propozycji nabycia (tak obligacji jak i akcji), prowadziłoby w konsekwencji do obejścia przepisów ww. ustawy, przez co należy uznać je za niedopuszczalne.

Opublikowano: Glosa 1996/10/26