PO H/8250/354/96 - Korekta wysokości odpisów amortyzacyjnych a koszty uzyskania przychodu

Odpowiadając na pismo w sprawie wykładni Trybunału Konstytucyjnego określonej w uchwale

oraz wyjaśnień Ministerstwa Finansów, zawartych w piśmie PO H/225/96 z dnia 9 września 1996 r. - dla dokonania korekt wysokości odpisów amortyzacyjnych za 1995 i 1996 r. uznanych za koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym, należy uwzględnić środki trwałe rozchodowane (sprzedane, nieodpłatnie przekazane, zlikwidowane, skradzione itp.) w okresie po 1 stycznia 1995 r. - do dnia wprowadzenia korekty w 1996 r.

O ile przy sprzedaży środków trwałych niezamortyzowana część wartości środka trwałego jest kosztem uzyskania przychodów, o tyle zmiany w stanie środków trwałych mogą mieć wpływ na wysokość odpisów amortyzacyjnych uznanych za koszty uzyskania przychodów dla obliczania podatku dochodowego za 1995 r. bądź 1996 rok. Dotyczy to zwłaszcza przypadków, w których mają zastosowanie przepisy art. 16 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482, z późn. zm.). Ponadto należy także zwrócić uwagę na ponoszone wydatki na ulepszenia (przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację), które w okresie objętym korektą zwiększały wartość początkową środków trwałych. Przejście z wartości początkowej środków trwałych netto na brutto, a następnie powiększenie tej wartości o wydatki poniesione na ulepszenie środka trwałego, zmieni także wielkość odpisów amortyzacyjnych przypadających na część ulepszoną środka trwałego, a w konsekwencji na podstawę opodatkowania za dany rok objętą przedmiotową korektą.