PO H/666/96/32 - Podwyższenie stawek amortyzacyjnych dla maszyn i urządzeń używanych w gminach o szczególnym zagrożeniu bezrobociem strukturalnym.

Odpowiadając na pismo z 19 stycznia 1996 r. w sprawie interpretacji przepisów § 7 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 7, poz. 34 z późn. zm.), Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:

Wyżej wymieniony przepis pozwala na podwyższenie, przy zastosowaniu współczynnika nie wyższego niż 3, podanych w wykazie stawek amortyzacyjnych dla maszyn i urządzeń zaliczanych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji rodzajowej środków trwałych oraz środków transportu (z wyjątkiem samochodów osobowych) w przypadku ich używania w gminach o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym, których wykaz ustala Rada Ministrów.

W przypadku środków trwałych oddanych do odpłatnego używania podatnikiem upoważnionym do dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest ten, który zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczenia przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów (Dz. U. Nr 28, poz. 129) zalicza środki trwałe do składników swojego majątku.

Podatnik ma prawo do stosowania postanowień przepisu § 7 ust. 6, jeżeli środków trwałych używa w gminach o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym, wymienionych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1995 r. w sprawie określenia wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 14, poz. 64).

W przypadku leasingu (tzw. operacyjnego, jak też finansowego) przepis § 7 ust. 6 rozporządzenia wymienionego na wstępie nie ma zastosowania u leasingodawcy. Ten bowiem nie używa środka trwałego, lecz oddał go do odpłatnego używania innemu podmiotowi (leasingobiorcy). (...)