PO 4/GK-722-829/94 - Spłata kredytów i różnice kursowe a wydatki inwestycyjne.

Odpowiadając na pismo z 25 lipca 1994 r. znak MG/ZYW-03 w sprawie techniki odliczeń z tytułu ulgi inwestycyjnej w ciągu roku oraz określenia momentu poniesienia wydatków Departament Podatków Bezpośrednich i Opłat Ministerstwa Finansów uprzejmie wyjaśnia:

1. Możliwość odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych została wprowadzona na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 stycznia 1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego (Dz. U. Nr 18, poz. 62 oraz Nr 68, poz. 295). Z § 3 ust. 1 wynika, iż podatnicy od dochodu do opodatkowania mogą odliczyć całość lub część wydatków inwestycyjnych, z pewnymi zastrzeżeniami, do wysokości 25% (50%). Podstawą, od której dokonuje się odliczeń, jest zatem "dochód do opodatkowania" zdefiniowany w § 1 ust. 4 pkt 3. Z definicji tej wynika, iż określenie to oznacza podstawę opodatkowania, czyli dochód ustalony zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albo art. 18 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem przy zaliczkowym rozliczaniu ulgi kwota odliczeń w rachunku narastającym określana jest w zależności od wysokości dochodu obliczonego odpowiednio według ww. ustaw, a nie w stosunku do szacowanego na koniec roku zysku.

2. Wydatki inwestycyjne, które objęte są ulgami, to wydatki faktycznie poniesione w roku podatkowym na zakup (nabycie) lub wytworzenie we własnym zakresie albo na zlecenie składników majątku objętych ulgami, nie zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli podatki te w całości lub w części podlegają odliczeniu od należnego podatku od towarów i usług (§ 1 ust. 4 pkt 5). Tak więc odliczeniu od dochodu do opodatkowania podlegają również wydatki poniesione (opłacone) z szeroko pojmowanych własnych środków, w tym także z podlegających spłacie kredytów bankowych i pożyczek. Istotne znaczenie ma tutaj fakt poniesienia wydatku, a nie źródło jego sfinansowania, chyba że źródłem tym są środki finansowe otrzymane z zewnątrz w formie bezzwrotnej.