PO 4/AS-722-889/95 - Usługi gwarancyjne.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 września 1995 r. Ministerstwo Finansów PO 4/AS-722-889/95 Usługi gwarancyjne.

Gwarancje związane ze świadczeniem usług gwarancyjnych i serwisowych, stosownie do art. 577 § 1 k.c. polegają na tym, że sprzedawca udziela kupującemu na piśmie gwarancji co do jakości rzeczy sprzedanej. Sprzedawca jest zobowiązany do usunięcia wad fizycznych rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawniają się w terminie określonym w gwarancji.

Gwarancja w świetle przedstawionych przepisów Kodeksu cywilnego stanowi zatem zobowiązanie sprzedawcy (lub producenta - art. 582 K.c.) do usunięcia wad fizycznych rzeczy sprzedanej, lub do wymiany rzeczy na niewadliwą; jest bezpośrednio związana z umową sprzedaży i jest inną kategorią niż spłata długu za dłużnika (zobowiązania).

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 z późn. zm.) cała kwota występująca w fakturze wystawionej przez sprzedawcę (producenta) jest jego przychodem - łącznie z kaucją gwarancyjną - natomiast wydatki poniesione w związku z usunięciem wad w ramach gwarancji - stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - są kosztem uzyskania przychodu w roku ich faktycznego poniesienia bez względu na to czy, na naprawy gwarancyjne utworzono, czy też nie utworzono rezerwy.

W świetle zatem przedstawionego w piśmie stanu faktycznego kosztem uzyskania przychodu w 1994 r. są wydatki poniesione faktycznie w tym roku na naprawy gwarancyjne, natomiast rezerwa utworzona w dniu 31 grudnia 1994 r. na przewidywane naprawy gwarancyjne w 1995 r. nie stanowi kosztu uzyskania przychodu roku 1994, natomiast wydatki na naprawy gwarancyjne w związku z zawartymi umowami, na "poczet" których utworzono tę rezerwę - będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w roku ich faktycznego poniesienia.

Podsumowując raz jeszcze należy podkreślić, że tworzenie opisanych w wystąpieniu rezerw pozostaje bez wpływu na kwestie związane z zaliczaniem określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów i w konsekwencji na wysokość podstawy opodatkowania.

Wątpliwości spółki - jak się wydaje - wynikają z utożsamiania pojęć zysku bilansowego i dochodu, które różnią się od siebie w istotnym stopniu.

Opublikowano: S.Podat. 1998/5/72