PO 4/AK-722-497/96 - Nabycie lub utrata prawa do ulg inwestycyjnych.

W związku z wątpliwościami kierowanymi do Ministerstwa Finansów dotyczącymi nabycia lub utraty prawa do ulg inwestycyjnych, uprzejmie wyjaśniam:

1.Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 stycznia 1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego (Dz. U. z 1996 r. Nr 39, poz. 171 i Nr 63, poz. 294) określają możliwość skorzystania z ulg i odliczeń od podatku dochodowego przez podatników spełniających warunki określone w tym rozporządzeniu. Jednym z warunków, zawartych w § 2 ust. 1 pkt 2, uprawniającym do nabycia, a następnie korzystania z tego uprawnienia jest to, aby podatnik przed dokonaniem każdorazowego odliczenia nie posiadał zaległych oraz wymagalnych zobowiązań z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa, składek na ubezpieczenie społeczne oraz składek na Fundusz Pracy.

Jednocześnie w § 7 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia określone zostało, iż podatnicy którzy uprzednio nabyli prawo do ulg i odliczeń na mocy tego aktu prawnego, utracą to prawo, jeżeli "wystąpią u nich za poszczególne lata zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochody budżetu państwa, składek na ubezpieczenie społeczne oraz składek na Fundusz Pracy przekraczające, odrębnie z każdego tytułu, 0,5% kwoty wpłat dokonanych w tych latach".

Celem wspomnianych przepisów rozporządzenia jest określenie, iż z ulg podatkowych w nim określonych mogą korzystać jedynie ci podatnicy, którzy rzetelnie i z należytą starannością wykonują swoje zobowiązania podatkowe.

2.Urzędy skarbowe, dokonując oceny czy podatnik nabył prawo do skorzystania z ulg inwestycyjnych albo też czy nabyte uprzednio prawo zachował lub je utracił, powinny brać pod uwagę rzetelność i terminowość wywiązywania się tego podatnika z obowiązków podatkowych. W szczególności, w przypadkach gdy:

- zaległość podatkowa podatnika, ujawniona po dokonaniu odliczeń związanych z ulgami inwestycyjnymi, nie wynika z jego świadomego działania, mającego na celu uszczuplenie należnych wpływów do budżetu państwa,

- podatnik rzetelnie i terminowo wykonywał obowiązki podatkowe, a ujawniona zaległość powodowałaby utratę prawa do ulg inwestycyjnych lub nienabycie tego prawa (gdy podatnik błędnie zakładał, iż je nabył),

zalecam, aby urzędy skarbowe, na wniosek podatnika, na podstawie art. 22 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 z późn. zm.) odraczały termin płatności należności będącej wyżej wspomnianą zaległością i po uregulowaniu tego zobowiązania nie wszczynały postępowania w sprawie nabycia lub utraty prawa do ulg inwestycyjnych.

Termin zapłaty należnego podatku (zaliczki) nie powinien być odraczany na okres dłuższy niż 14 dni od daty doręczenia decyzji:

1) określającej należność podatkową - w sytuacji stwierdzenia zaległości przez urząd skarbowy lub w związku z wynikiem kontroli sporządzonym przez inspektora kontroli skarbowej, gdy podatnik skierował sprawę na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych,

2) o odroczeniu terminu płatności podatku w razie stwierdzenia i ujawnienia zaległości urzędowi skarbowemu bezpośrednio przez podatnika.

3.Jeżeli zaległość podatkowa zostanie stwierdzona przez inspektora kontroli skarbowej po dokonaniu odliczeń związanych z ulgami inwestycyjnymi, zaś podatnik ureguluje swoje zobowiązanie bez kierowania sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych, zalecam umarzanie postępowania w sprawie nienabycia lub utraty prawa do ulg inwestycyjnych. Powyższy tryb działania zalecam również, gdy podatnik samodzielnie stwierdzi istnienie zaległości podatkowej i ureguluje tę zaległość. Wobec tego, że w obu tych przypadkach zaległość podatkowa winna być uregulowana wraz z należnymi odsetkami za zwłokę w pełnej wysokości, zalecam - na uzasadniony wniosek podatnika - podejmowanie decyzji przez urząd skarbowy o umorzeniu 50% tych odsetek.

4.W nawiązaniu do pisma z dnia 2 stycznia 1996 r. znak PO 4/AK-722-1150/95 skierowanego do wszystkich izb skarbowych informuję, że po uzyskaniu dodatkowych opinii prawnych dotyczących interpretacji przepisu § 7 ust. 1 pkt 1 przedmiotowego rozporządzenia nie ulega zmianie stanowisko wyrażone w tym piśmie. Dopuszczalny limit zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochody budżetu państwa nie może przekroczyć 0,5% łącznej kwoty wpłat z tytułu podatków, a nie 0,5% wpłat odrębnie z każdego tytułu podatkowego.

Zasady określone w pkt 2-4 powinny być również stosowane przez organy podatkowe w przypadku korzystania przez podatników z ulg i zwolnień podatkowych na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1995 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek tego podatku w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. z 1995 r. Nr 14, poz. 63 i z 1996 r. Nr 63, poz. 293).