PO 3/MD-722-708/95 - Wskaźnik dochodowości przyjmowany dla ulg inwestycyjnych w zakładach energetycznych.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 15 stycznia 1996 r. Ministerstwo Finansów PO 3/MD-722-708/95 Wskaźnik dochodowości przyjmowany dla ulg inwestycyjnych w zakładach energetycznych.

Pismo PO 3/MD-722-708/95 Dyrektora Departamentu Podatków Bezpośrednich i Opłat z 15.01.1996 r. do Polskiego Towarzystwa Elektrociepłowni Zawodowych (do wiadomości izb skarbowych)

Odpowiadając na pismo z 5 października 1995 r. znak 215/95 w sprawie ulg inwestycyjnych Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia, co następuje:

Stosownie do § 2 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 stycznia 1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego (Dz. U. Nr 18, poz. 62 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży towarów objętych urzędowymi cenami lub marżami, a udział przychodów z tych rodzajów działalności wynosi co najmniej 60% przychodów ogółem, to udział dochodów w przychodach, uprawniający do odliczeń, nie może być niższy niż 4%.

Powołany przepis rozporządzenia nie definiuje kategorii "ceny urzędowe" i nie wskazuje na konkretne przepisy, którymi należy posługiwać się przy kwalifikacji towarów objętych urzędowymi cenami lub marżami. Można zatem przyjąć, że istotą sprawy nie będzie tylko formalny podział związany z tymi cenami, bowiem nie występują takie właśnie wskazania w powołanym przepisie rozporządzenia.

Ogólny akt prawny w tej materii to ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195 z późn. zm.), zgodnie z którą w obrocie stosuje się ceny urzędowe, ceny regulowane oraz ceny umowne. Ceny energii cieplnej są formalnie zakwalifikowane do cen umownych. Z tym że przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 kwietnia 1995 r. w sprawie wprowadzania okresowego zakazu podwyższania cen umownych energii cieplnej (Dz. U. Nr 44, poz. 227) wprowadziły zakaz podwyższania tych cen, co doprowadziło do sytuacji, że o ich wysokości nie decyduje sprzedawca i warunki rynkowe, ale wynikające z przepisów prawa urzędowe ograniczenie, co w konsekwencji doprowadza do tego, iż ceny energii cieplnej nabierają charakteru cen urzędowych.

Mając powyższe na uwadze oraz konieczność uzupełnienia w tym przypadku wykładni gramatycznej wnioskami płynącymi z zastosowania innych jej rodzajów, tj. funkcjonalnej i logicznej, należy przyjąć, że dla celów stosowania ulg inwestycyjnych jest uzasadnione zakwalifikowanie energii cieplnej do towarów objętych cenami urzędowymi i tym samym umożliwienie podatnikom (elektrociepłowniom, przedsiębiorstwom energetyki cieplnej itp.) skorzystanie z preferencyjnego wskaźnika udziału dochodu w przychodach w wysokości nie niższej niż 4%. Warunkiem zastosowania takiego wskaźnika jest jednak, aby udział przychodów ze sprzedaży energii cieplnej lub z działalności określonej w § 1 ust. 4 pkt 8-12 rozporządzenia wynosił co najmniej 60% przychodów ogółem.

Opublikowano: Biul.Skarb. 1996/5/15