PO 2/AŁ-3885/97/0636 - Obowiązek prowadzenia wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przez właścicieli taksówek osobowych opłacających ryczałt ewidencjonowany.

Odpowiadając na pismo PO-I-PR-825/16/97 z 14 maja 1997 r., Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych oraz od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 148, poz. 719 z późn. zm.) podatnicy i spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

O zaliczeniu danego składnika majątkowego do środków trwałych decyduje sam podatnik.

Pojęcie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostało zdefiniowane w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 7, poz. 34 z późn. zm.). Od 1 stycznia 1997 r. pojęcie środków trwałych oraz obowiązek prowadzenia omawianego wykazu regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35 i Nr 14, poz. 78).

Jeżeli zatem podatnicy wykorzystują samochody, jak i maszyny lub urządzenia, które spełniają warunki uznania ich za środki trwałe, mają obowiązek prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podatnicy, którzy wykorzystują samochody osobowe na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, powinni zatem zdecydować, czy samochód ten zostanie objęty wykazem środków trwałych, czy też wydatki związane z jego używaniem na potrzeby prowadzonej działalności będą rozliczane w sposób określony w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.). W przypadku taksówek osobowych trudno jednak uznać, że samochód tylko częściowo służy działalności gospodarczej, a zatem powinien być uznany za środek trwały, ze wszystkimi konsekwencjami wypływającymi z tego faktu.