PO 2/12-8010-08/95 - Warunki przyznania ulgi za wyszkolenie uczniów.

W związku z wątpliwościami podniesionymi w piśmie IS-WPF-825/131/94 z 23 grudnia 1994 r. odnośnie do stosowania ulg za wyszkolenie uczniów, Ministerstwo Finansów wyjaśnia, co następuje:

Zasady przyznawania ulgi za wyszkolenie uczniów zostały uregulowane w § 13-15 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 124, poz. 553 z późn. zm.), a od 1 stycznia 1995 r. w § 10-12 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 35, poz. 173).

W świetle postanowień powołanego rozporządzenia przyznanie ulgi z tytułu wyszkolenia uczniów uzależnione jest od spełnienia przez podatników następujących warunków, tj.:

– posiadania uprawnień wynikających z odrębnych przepisów do szkolenia uczniów,

– zatrudniania w ramach prowadzonej działalności pracowników w celu nauki zawodu,

– złożenia wniosku do właściwego urzędu skarbowego o przyznanie ulgi, w terminie jednego miesiąca od daty złożenia przez pracownika egzaminu kończącego naukę zawodu, do którego zostanie dołączony dokument stwierdzający datę złożenia przez pracownika egzaminu kończącego naukę zawodu wynikiem pozytywnym.

Za odrębne przepisy uprawniające do szkolenia uczniów w rozumieniu wymienionych wyżej przepisów uważa się:

– rozporządzenie Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie nauki zawodu i przyuczenia do wykonywania określonych prac przez młodocianych w rzemieślniczych zakładach pracy (Dz. U. Nr 51, poz. 335, z 1982 r. Nr 17, poz. 130, z 1988 r. Nr 32, poz. 237 i z 1990 r. Nr 56, poz. 332 oraz z 1992 r. Nr 103, poz. 332). W świetle § 7 ust. 1 powołanego rozporządzenia rzemieślniczy zakład pracy, "zatrudniając młodocianego w celu przygotowania zawodowego, zawiera z nim na piśmie indywidualną umowę o pracę w celu nauki zawodu lub umowę o pracę w celu przyuczenia do wykonywania określonej pracy w rzemiośle (...)";

– rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 października 1989 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych w uspołecznionych zakładach pracy i ich wynagradzania (Dz. U. Nr 56, poz. 332, z 1990 r. Nr 60, poz. 346 i z 1992 r. Nr 102, poz. 519). Zgodnie z przepisem § 15a tego rozporządzenia, w brzmieniu dodanym w § 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 sierpnia 1990 r. (Dz. U. Nr 60, poz. 346), z dniem 1 września 1990 r. przepisy te stosuje się także odpowiednio do młodocianych zatrudnionych w nieuspołecznionych zakładach pracy nie będących rzemieślniczymi zakładami pracy. Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia zakład pracy jest obowiązany zawrzeć z młodocianym na piśmie umowę o pracę w celu przygotowania zawodowego, która powinna określać:

1) rodzaj przygotowania zawodowego (nauka zawodu lub przyuczenie do wykonywania określonej pracy),

2) czas trwania przygotowania zawodowego,

3) sposób dokształcania teoretycznego,

4) wysokość wynagrodzenia.

Powołane powyżej przepisy odrębne nie przewidują w takim przypadku zawierania odrębnej umowy między szkołą a zakładem pracy.

Brak lub nieprzedstawienie przez podatników umowy zawartej ze szkołą w celu nauki zawodu nie może stanowić podstawy do odmowy przyznania ulgi przewidzianej w § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r., o ile spełniają pozostałe warunki. Stosownie do § 14 powołanego rozporządzenia, do wniosku o przyznanie ulgi w wypadkach określonych w § 10 rozporządzenia, podatnik nie jest obowiązany do dołączenia umowy zawartej ze szkołą.

Jednocześnie zauważyć należy, iż rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie zasad organizowania i finansowania praktycznej nauki zawodu oraz ponoszenia kosztów kształcenia przez zakłady pracy zatrudniające absolwentów szkół zawodowych (Dz. U. Nr 52, poz. 268), które w § 15 ust. 1 określało, iż uczniowie realizujący program praktycznej nauki zawodu otrzymują ekwiwalent pieniężny, z dniem 31 sierpnia 1992 r. utraciło moc w związku z zapisem art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 95, poz. 425 z późn. zm.). Brak jest zatem podstaw do stosowania ulgi przewidzianej w § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. (a do dnia 31 grudnia 1994 r. w § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r.).