PO 13-005/11-102/94; PO 36-005/12-151/94 - Zwolnienie okolicznościowych świadczeń rzeczowych z podatku dochodowego

W odpowiedzi na pismo z dnia 9 marca 1994 r. Nr E/12/94 w części I dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646) - Izba Skarbowa wyjaśnia, co następuje:

Bony towarowe rozdane pracownikom i emerytom z okazji Dnia Kobiet stanowią świadczenia rzeczowe w rozumieniu przepisów art. 11 ust. 1 ustawy. W związku z tym mając na uwadze zwolnienia podatkowe, świadczenia te są zwolnione od opodatkowania:

1) w przypadku emerytek i rencistek (byłych pracownic Waszego Zakładu), na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy bez względu na wysokość tych świadczeń,

2) dla pracownic na podstawie § 12 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu ustalonym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 52, poz. 239), z tym że zwolnienie świadczeń rzeczowych okolicznościowych wynikające z zapisu § 12 ust. 1 pkt 8 ograniczone jest wysokością świadczeń otrzymanych przez pracownika w ciągu roku do kwoty najniższego wynagrodzenia pracowników obowiązującego w grudniu roku poprzedzającego rok podatkowy. W 1993 r. górna granica zwolnienia z tego tytułu wynosiła 1 350 000 zł, a w 1994 r. wynosi 1 750 000 zł.

Jednocześnie wyjaśnia się w kontekście podatku VAT, że przekazanie bonów towarowych nie traktuje się jako przekazania towarów, o którym mowa w art. 2 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11 poz. 50). W związku z tym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie zachodzi konieczność wystawiania rachunku uproszczonego.