Pl/LM/830/56/EOB/09/350

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów, z urzędu, zmienia interpretację indywidualną wydaną dnia 15 kwietnia 2008 r., Nr IPPB2/436-4/08-4/AS, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Finansów na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 oraz z 2008 r. Nr 236, poz. 1632), dotyczącą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy przelewu wierzytelności i przejęcia długu i stwierdza, że stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawczynię - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2008 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych od planowanego przez Wnioskodawczynię zawarcia umowy przelewu wierzytelności i przejęcia długu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zamierza podpisać trójstronną umowę o przelewie wierzytelności i przejęciu długu, zgodnie z brzmieniem art. 510 oraz 519 Kodeksu cywilnego, w której ustępujący (osoba X) oświadczy, że wyraża zgodę na przejęcie jego długu oraz przeleje wszelkie wierzytelności wynikające z umowy przyrzeczenia sprzedaży lokalu mieszkalnego na wstępującego (Wnioskodawczynię). Jednocześnie wstępujący oświadczy, że przejmie dług oraz wszelkie wierzytelności wynikające z umowy przyrzeczenia sprzedaży. Powyższa umowa zostanie podpisana między trzema stronami: developerem, ustępującym (osoba X) oraz wstępującym (Wnioskodawczyni). W piśmie z dnia 10 marca 2008 r., będącym uzupełnieniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawczyni dodatkowo wyjaśniła, że umowa o przelewie wierzytelności i przejęciu długu nie będzie miała charakteru ekwiwalentnego (w umowie nie ma mowy o kwocie odstępnego), więc nie będzie ona miała formy umowy sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają czynności wymienione we wniosku.

Zdaniem Wnioskodawczyni wskazana we wniosku umowa o przelewie wierzytelności i przejęciu długu, zawarta zgodnie z art. 510 oraz 519 Kodeksu cywilnego, nie została wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (który zawiera zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających podatkowi), dlatego nie rodzi ona obowiązku podatkowego w tym podatku. Ponadto jest to przejęcie przez wstępującego długu i wszelkich wierzytelności ustępującego, co nie powoduje obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Taki obowiązek rodziłaby umowa, w której to developer sprzedawałby (cedował) wierzytelność na rzecz osoby trzeciej (wstępującego).

Wnioskodawczyni informuje dodatkowo, że przyrzeczona umowa sprzedaży lokalu mieszkalnego zostanie podpisana jako kolejna po ww. umowie o przelewie wierzytelności i przejęciu długu. W związku z tym dopiero podpisanie przyrzeczonej umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego spowoduje obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 15 kwietnia 2008 r., Nr IPPB2/436-4/08-4/AS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

W uzasadnieniu wskazał, że umowy o przelewie wierzytelności i przejęciu długu nie należą do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) i tym samym nie podlegają opodatkowaniu. Wyjaśnił jednak, że o kwalifikacji danej czynności cywilnoprawnej, a w konsekwencji o jej opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje jej nazwa, a treść - zwłaszcza rzeczywiste prawa i obowiązki stron umowy.

Minister Finansów po dokonaniu analizy sprawy stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Przelew wierzytelności nie ma samodzielnego charakteru. Przeniesienie wierzytelności może bowiem nastąpić, stosownie do art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego, m.in. na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności.

Zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawczyni, planowany przelew wierzytelności i przejęcie długu mają zostać dokonane tytułem darmym. Stosownie zaś do art. 888 Kodeksu cywilnego bezpłatne świadczenie kosztem swego majątku na rzecz innej osoby jest darowizną.

Przedmiotem podatku od czynności cywilnoprawnych jest nie tylko przelew wierzytelności dokonywany w drodze umowy sprzedaży lub zamiany. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi podlega umowa darowizny, w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

W tym kontekście, jeżeli wskazany we wniosku przelew dokonany zostanie w formie darowizny i towarzyszyć mu będzie przejęcie długów darczyńcy przez obdarowanego, czynność taka podlegać będzie podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 3 i art. 7 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość długów przejętych przez obdarowanego, a stawka podatku będzie wynosiła 1%.

Tym samym nie można uznać za prawidłowe stanowiska wyrażonego przez Wnioskodawczynię we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zgodnie z którym wymieniona we wniosku czynność nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nie jest wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowo, należy stwierdzić, że późniejsze zawarcie umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego nie ma żadnego znaczenia dla opodatkowania zawartej wcześniej umowy przelewu wierzytelności i przejęcia długu, związanych z tym lokalem.

Mając powyższe na uwadze należało orzec jak na wstępie.

Zmiana interpretacji dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu dokonania zmiany.

Na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.) stronie służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia doręczenia interpretacji - do usunięcia naruszenia prawa.

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.