PIII/2/443-66/05 - Płatności bezpośrednie do gruntów rolnych a podstawa opodatkowania VAT.

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 12 maja 2005 r. (data wpływu 16 maja 2005 r.) uzupełnionego pismem z dnia 18 maja 2005 r. (data wpływu 20 maja 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie uwzględniania otrzymanych płatności bezpośrednich przy ustalaniu obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego,

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego wg stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 maja 2005 r.

STAN FAKTYCZNY W SPRAWIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik jako producent rolny otrzymuje z funduszów unijnych za pośrednictwem Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, płatności bezpośrednie do gruntów rolnych.

ZAPYTANIE I STANOWISKO PODATNIKA

Czy otrzymane w grudniu 2004 r. płatności bezpośrednie do gruntów rolnych na podstawie ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 40 z późn. zm.) podlegają uwzględnieniu przy ustalaniu proporcji obrotu za 2004 r. z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi takie prawo nie przysługuje.

Zdaniem podatnika kwoty otrzymanych płatności bezpośrednich nie należy wliczać do obrotu uzyskanego z tytułu czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, bowiem wynika to z brzmienia art. 90 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca jednoznacznie określił, iż do mianownika przy ustalaniu proporcji należy wliczyć tylko dotacje i subwencje nie podlegające podatkowi VAT. W ustawie nie zapisano, iż należy wliczać jakiekolwiek inne środki pieniężne otrzymywane przez podmioty będące podatnikami podatku od towarów i usług. Ponieważ płatności bezpośrednie otrzymane na podstawie ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych z funduszów unijnych za pośrednictwem Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa nie są ani dotacjami, ani subwencjami, nie należy ich wliczać do mianownika przy ustalaniu proporcji obrotu.

INFORMACJA O ZAKRESIE STOSOWANIA PRZEPISÓW PRAWA PODATKOWEGO I STANOWISKO TUT. ORGANU PODATKOWEGO

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług. Z regulacji tej wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę dokonywanej dostawy lub na cenę świadczonej usługi. Jakiekolwiek dofinansowanie (dotacja, subwencja, dopłata) do danego towaru lub usługi np. na pokrycie części ceny lub rekompensata z powodu obniżki ceny, stanowi obok ceny uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W związku z powyższym płatności bezpośrednie do gruntów rolnych, nie mające bezpośredniego wpływu na wartość dostawy lub usługi, nie wchodzą do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do zapisu art. 90 ust. 1 ww. ustawy - w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy). Natomiast z mocy art. 90 ust. 4 powołanej ustawy proporcja (udział obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo) określa się w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Na podstawie art. 90 ust. 7 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług - do obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, wlicza się kwotę otrzymanych subwencji (dotacji) innych niż określone w art. 29 ust. 1 ustawy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje zarówno pojęcia dotacja, jak i subwencja, to dla ich zrozumienia należy odnieść się do definicji ogólnych. Definicja zarówno dotacji, jak i subwencji zawarta w Słowniku Języka Polskiego PWN odnosi oba te pojęcia do "bezzwrotnej pomocy finansowej udzielanej instytucji, organizacji, przedsiębiorstwu (rzadziej osobie) w celu popierania określonej działalności" Przez wzgląd na powyższe uzyskane przez Spółkę płatności do gruntów rolnych, stanowiące bezzwrotną pomoc finansową udzielaną producentom rolnym w celu wspierania określonej działalności rolnej, przy spełnieniu warunków określonych w ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych, należy traktować jak dotację czy subwencję.

Oznacza to, że wartość płatności bezpośrednich do gruntów rolnych, jako innych dopłat o podobnym charakterze do dotacji lub subwencji, jako nie związanych bezpośrednio z dostawą towarów lub świadczeniem usług wlicza się do obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

W związku z powyższym otrzymane przez Podatnika płatności bezpośrednie, które nie mają bezpośredniego związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, a więc należą do innych dotacji (dopłat) niż określone w art. 29 ust. 1 ww. ustawy, należy uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika umożliwiającego podatnikowi częściowe odliczanie podatku naliczonego od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, oczywiście w przypadku gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części podatku naliczonego związanego z czynnościami w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zmianie uległo brzmienie art. 29 ust. 1, a art. 90 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) został uchylony przez art. 1 pkt 13 lit. a) i pkt 24 lit. a) obowiązującej od dnia 1 czerwca 2005 r. noweli ww. ustawy, wprowadzonej ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756).

Przez wzgląd na powyższe płatności bezpośrednich do gruntów rolnych, które nie mają bezpośredniego wpływu na cenę sprzedawanych towarów i usług od dnia 1 czerwca 2005 r. nie należy ujmować w mianowniku proporcji wyliczanej na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku wątpliwości, co do zakresu stosowania tych przepisów w oparciu o aktualnie obowiązujący stan prawny, Podatnik może zwrócić się do tut. organu podatkowego z nowym wnioskiem w trybie art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa.