PE-OR.310.3.2014 - Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości.

Prezydent Miasta Lublin działając na podstawie art. 14 § 1 i § 3, art. 14c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku ze złożonym przez Spółkę w dniu 17,06.2014 r. wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w podatku od nieruchomość), tj. art. 3 ust. 4, art. 2 ust. 5. ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849)

W dniu 17 czerwca 2014 r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek (...) z siedzibą (...) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od nieruchomości w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w podatku od nieruchomości, tj. art. 3 ust. 4 i ust. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z dnia 12 stycznia 1991 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 849).

Zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, Spółka wyczerpująco przedstawiła opis zdarzeń przyszłych, zawarła we wniosku własne stanowisko w sprawie oraz wniosła stosowną opłatę. Spółka oświadczyła, "że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej."

Ze stanu faktycznego przejawionego przez Spółkę wynika, iż Spółka (...) Spółką Akcyjna jest użytkownikiem wieczystym gruntu położonego w Lublinie składającego się z działki ewidencyjnej nr (...) w Lublinie oraz właścicielem budynku stanowiącego odrębny przedmiot własności posadowionego na ww. działce. Wnioskodawca rozważa ustanowienie odrębnej własności dwóch lokali w budynku. Ustanowienie odrębnej własności ww. lokali spowoduje, że z mocy prawa powstanie nieruchomość wspólna. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy ż dnia 24 czerwca 1994 r. o Własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, przy czym w art. 4 ust. 3 ww. ustawy ustawodawca wskazał, że jeśli budynek został wzniesiony na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, przedmiotem wspólności jest to prawo, a dalsze przepisy o własności lub współwłasności gruntu stosuje się odpowiednio do prawa użytkowania wieczystego.

Spółka przedstawia trzy zdarzenia przyszłe:

Zdaniem Spółki z chwilą ustanowienia odrębnej własności lokali z mocy prawa powstanie nieruchomość wspólna obejmująca prawo użytkowania wieczystego gruntu a także te części w budynku, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jeżeli wyodrębniono własność lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od gruntu oraz części budynku stanowiących współwłasność ciąży na właścicielach lokali w zakresie odpowiadającym częściom ułamkowym wynikającym ze stosunku powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej całego budynku. W konsekwencji obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości nie będzie ciążył na Spółce od tych części budynku przekraczających ułamek obliczony w powyższy sposób a podstawę opodatkowania będzie stanowić powierzchnia użytkowa wyodrębnionych lokali i obliczony w powyższy sposób ułamek powierzchni gruntu oraz obliczony w powyższy sposób ułamek powierzchni użytkowej tych części budynku, które będą wchodzić w skład nieruchomości wspólnej. Zasada ta będzie także obowiązywać w przypadku przeniesienia własności jednego z wyodrębnionych lokali na inny podmiot a także w przypadku zbycia obu lokali przy czym wówczas obowiązek podatkowy zostanie przeniesiony na nabywców lokali.

W ocenie tutejszego organu podatkowego przedstawiona przez Spółkę interpretacja przepisu art. 3 ust. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest zgodna z przepisami prawa.

Z art. 3 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wyodrębniono własność lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od gruntu oraz części budynku stanowiących współwłasność ciąży na właścicielach lokali w zakresie odpowiadającym częściom ułamkowym wynikającym ze stosunku powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej całego budynku. Obowiązek podatkowy od wyodrębnionych lokali określa wyłącznie powyższy przepis. Wynika to zarówno z zastrzeżenia zawartego w ust. 4 ww. artykułu, które oznaczą, że przepis tęp nie ma zastosowania w okolicznościach określonych w ust. 5, a także z samego brzmienia ust. 5 wskazującego, że jest to specyficzna regulacja obowiązku podatkowego współwłaścicieli gruntu oraz części budynku będących właścicielami wyodrębnionych w tym budynku lokali (wyroki WSA w Warszawie z dnia 08 października 2010 r. syg. akt III SA/Wa 1336/10 i 2535/08 oraz wyrok NSA z 13 listopada 2012 r. syg. akt 647/11).

W świetle obowiązującego w dniu wydania interpretacji stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Na niniejszą interpretację Spółce przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie za pośrednictwem Prezydenta Miasta Lublin (20-071 Lublin, ul. Wieniawska 14) po uprzednim wezwaniu na piśmie Prezydenta miasta Lublin do usunięcia naruszenia prawa. Wezwanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu niniejszej interpretacji. Termin do wniesienia skargi wynosi 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu, a w przypadku nie udzie lepią odpowiedzi 60 dni od daty wezwania do usunięcia prawa.