PDI-42181/J/4/KB/06 - Koszty analiz prawnych i finansowych na potrzeby działalności gospodarczej.

Pytanie podatnika

Czy istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku za wykonaną analizę ekonomiczno - finansową innego podmiotu, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)?

Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, działając na podstawie art. 14b § 5, art. 233 § 1 pkt 2 lit. a oraz art. 207 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia Jednostki z dnia 3.02.2006 r. na postanowienie intrepretacyjne Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu nr PD-423-78/GC/05/06 z dnia 26.01.2006 r. wydane w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku za wykonaną analizę ekonomiczno - finansową innego podmiotu, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - postanawia uchylić zaskarżone postanowienie i uznać stanowisko Jednostki za prawidłowe.

Postanowienie

W wyniku rozpatrzenia zażalenia na postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu nr PD-423-78/GC/05/06 z dnia 26.01.2006 r., wydane na podstawie art. 14a § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej uznające za nieprawidłowe stanowisko Jednostki w zakresie zastosowania w jej indywidualnej sprawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tut. organ stwierdził, że wystąpiły przesłanki do uwzględnienia zażalenia i zmiany interpretacji.

Pismem z dnia 26.10.2005 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu o udzielenie, na podstawie art. 14a Ordynacji podatkowej, pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika, tj. możliwości zaliczenia wydatków poniesionych na sporządzenie analizy ekonomiczno - finansowej i prawnej firmy, której udziały podatnik zamierzał zakupić.

Jednostka, w związku z zainteresowaniem przejęciem udziałów innej spółki z o.o., zleciła niezależnej firmie konsultingowej przeprowadzenie analizy ekonomiczno - finansowej i analizy prawnej tej spółki. Jako efekt pracy firmy konsultingowej otrzymała opracowanie - raport. W związku z faktem, że najprawdopodobniej nie dojdzie do kupna udziałów tej firmy, Jednostka pyta, czy w takiej sytuacji, poniesione wydatki na w/w analizę stanowią Jej koszty uzyskania przychodów. Zdaniem Jednostki, wydatki na przygotowanie analizy poniesiono w celu osiągnięcia przychodu. Zlecając analizę, była Ona przekonana, iż nakłady na jej sporządzenie, przyczynią się do przejęcia innego podmiotu gospodarczego, a tym samym do rozszerzenia skali prowadzonej działalności, zwiększenia wolumenu realizowanych przychodów, struktury asortymentowej sprzedaży itd. Fakt, iż po otrzymaniu raportu, Jednostka nie dokonała przejęcia tego podmiotu, nie dyskredytuje w/w celu, a zatem, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w/w wydatki stanowią Jej koszt uzyskania przychodu.

Postanowieniem nr PD-423-78/GC/05/06 z dnia 26.01.2006 r. Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu, uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Organ pierwszej instancji stwierdził, że wydatek na wykonanie analizy ekonomiczno -finansowej innego podmiotu, został poniesiony w związku z zamiarem nabycia udziałów w tym podmiocie. Cel ten, tj. nabycie prawa majątkowego, pozostaje bez związku z działalnością gospodarczą Spółki, czy też powiększeniem dotychczasowego źródła przychodu, co oznacza, iż nie spełnia warunku celowości poniesienia wydatku wynikającego z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem brak jest podstaw do zaliczenia wydatku za sporządzoną opinię do kosztów uzyskania przychodów.

W zażaleniu na to postanowienie Spółka stwierdza, iż wydatek na wykonanie analizy ekonomiczno - finansowej, niewątpliwie poniesiony został w celu uzyskania przychodów i winien zostać uznany za koszty ogólne funkcjonowania przedsiębiorstwa, służące podjęciu decyzji co do kierunków dalszego rozwoju. Wskazując na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, stwierdza, iż możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od powiązania poniesionego wydatku z działalnością podatnika, tj. spełnienia łącznie dwóch przesłanek czyli istnienia bezpośredniego lub chociażby tylko potencjalnego związku przyczynowego między wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz właściwe udokumentowanie tego wydatku (wyrok NSA sygn. akt I SA/Lu 465/2000). Warunkiem uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodu nie jest rzeczywiste osiągnięcie przychodu, wystarczy realny zamiar jego osiągnięcia i wykazanie związku pośredniego z oczekiwanymi przychodami (wyrok NSA sygn. akt SA/Sz 1354/97).

Uzasadniając swoje stanowisko Spółka wyjaśnia, że w swojej strukturze asortymentowej sprzedaży posiada następujące produkty: armaturę sanitarną, armaturę kuchenną, zestawy natryskowe i systemy odpływowe. Są to towary produkowane w ramach Grupy (....). W wyniku analiz marketingowych, Grupa (....) podjęła decyzję o przejściu z dostaw wyłącznie elementów wyposażenia do kompleksowej oferty w postaci "gotowej łazienki". Producentem brakujących elementów łazienki - umywalek, luster itd., a także posiadaczem koniecznych technologii obróbki szkła, know how itd., jest firma, którą zainteresowana była Spółka. Przejęcie kontroli nad tą firmą służyć miało rozszerzeniu skali prowadzonej działalności, uzupełnieniu struktury asortymentowej sprzedaży, zaoferowaniu nowych produktów "gotowa łazienka", zwiększeniu realizowanych przychodów, udziału w rynku. Ponadto Spółka wskazuje, iż zakup udziałów, bez analizy prawno - podatkowej niezależnych doradców ekonomicznych, mógłby doprowadzić do problemów z płynnością finansową Spółki, utraty klientów, udziału w rynku, a w konsekwencji utraty dotychczasowych źródeł przychodu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, w wyniku rozpatrzenia zażalenia Jednostki, stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga spełnienia przez podatnika trzech przesłanek, a mianowicie udowodnienie poniesienia wydatku, wykazania jego związku z przychodem i udokumentowania umożliwiającego ocenę, że powyższe okoliczności faktycznie miały miejsce. Kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z przychodem jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

W przedmiotowej sprawie, celem Spółki, jak wyjaśniała w zażaleniu, było rozszerzenie prowadzonej działalności, uzupełnienie struktury asortymentowej sprzedaży, zaoferowaniu nowych produktów "gotowa łazienka", co w efekcie przyczyniłoby się do zwiększenia Jej przychodów. Zbadanie kondycji finansowej firmy, której udziałami była Spółka zainteresowana, w ocenie tut. organu, było jak najbardziej uzasadnionym działaniem, ponieważ pozwoliło na ocenę wiarygodności tej firmy i podjęcie racjonalnych decyzji.

Fakt, iż ostatecznie Spółka może zrezygnować z nabycia udziałów tej firmy, nie oznacza, że nie został spełniony warunek celowościowy poniesienia wydatku na sporządzenie analizy, jakim było zwiększenia przychodów.

Reasumując, koszty dotyczące analiz prawnych i finansowych, mające na celu uzyskanie informacji służących podjęciu decyzji gospodarczych, w tym także co do ewentualnego poszerzenia prowadzonej działalności, zwiększenia asortymentu oferowanych produktów, w efekcie zmierzających do zwiększenia przychodów, spełniają przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy i stanowią koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie należy zaznaczyć, iż Spółka powinna posiadać dokumentację, która świadczyłaby o celowości poniesienia w/w wydatku.

Wobec powyższego postanawia się jak w sentencji.

Decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Niniejsza decyzja interpretacyjna dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Zawarta w niej interpretacja nie jest wiążąca dla Jednostki, jednakże jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej.

Na podstawie art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Spółce służy prawo zaskarżenia niniejszej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. Zgodnie z art. 54 § 1 w/w ustawy skargę (wraz z jej odpisem) wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.