PDI-42181/I/11/PK/06 - Metoda wyliczenia wysokości kwoty zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu uproszczonej formy uiszczania zaliczek.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, działając na podstawie art. 14b § 5 i art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia Jednostki z dnia 17 maja 2006 r. na postanowienie interpretacyjne Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu Nr PD/423-17/MM/06 z dnia 10 maja 2006 r. wydane w sprawie metody wyliczenia wysokości kwoty zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu uproszczonej formy uiszczania zaliczek w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), opisanej w piśmie Spółki z dnia 10 kwietnia 2006 r. - utrzymuje zaskarżone postanowienie w mocy.

W wyniku rozpatrzenia zażalenia na postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu Nr PD/423-17/MM/06 z dnia 10 maja 2006 r. wydane na podstawie art. 14a § 1 i 4, art. 216 Ordynacji podatkowej, uznające za nieprawidłowe stanowisko Jednostki w zakresie metody wyliczenia wysokości kwoty zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu uproszczonej formy uiszczania zaliczek, tutejszy organ stwierdził, że nie wystąpiły przesłanki do uwzględnienia zażalenia i zmiany interpretacji podatkowej.

Pismem z dnia 10 kwietnia 2006 r. (wpływ do OUS w dniu 14 kwietnia 2006 r.) Spółka zwróciła się do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu o udzielnie, na podstawie art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, pisemnej informacji dotyczącej interpretacji przepisów art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm./ wskazując następujący stan faktyczny.

Spółka w bieżącym r. podatkowym (2006 r.) korzysta z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy zgodnie z art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W złożonym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy 2004 (CIT-8) Spółka w pozycji 46 (podatek należny według stawki z poz. 45 obliczony od kwoty z poz. 43) wykazała podatek należny w wysokości 209.884,64 zł. Równocześnie w poz. 47 (odliczenia od podatku) ww. zeznania Spółka odliczyła od podatku, zgodnie z treścią przepisu art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tę samą kwotę, tj. 209.884,64 zł wynikającą z poz. 57 (ogółem zwolnienia, zaniechania, obniżki i odliczenia od podatku) - Informacji o odliczeniach od dochodu i od podatku oraz o dochodach wolnych i zwolnionych od podatku CIT-8/O. W tym stanie faktycznym Spółka aktualnie uiszcza zaliczki w wysokości 1/12 kwoty podatku należnego z poz. 46 ww. zeznania, tj. 209.884,64 zł.

Spółka zadała w kontekście powyższego pytanie, w oparciu o którą kwotę ma prawo obliczyć zaliczki miesięczne na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej. Czy obliczenie zaliczek ma nastąpić na podstawie kwoty wykazanej w pozycji 46 ww. zeznania, czy też podstawą winna być kwota podatku należnego po odliczeniach, wykazanego w pozycji 48 ww. zeznania.

Spółka wskazała, że odliczenie zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od kwoty podatku obliczonego zgodnie z art. 19, kwoty podatku uiszczonego od otrzymanych dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ma charakter incydentalny. Nie powinno mieć zatem wpływu na kwotę zaliczki uiszczanej na poczet podatku należnego na podstawie art. 25 ust. 6 tej samej ustawy. Spółka uważa bowiem, iż w przypadku skorzystania z odliczenia podatku zapłaconego z tytułu dywidend, kwota podatku może ulec znacznemu zmniejszeniu, w konsekwencji zaliczki obliczane wg metody uproszczonej w oparciu o kwotę tak zmniejszonego podatku nie będą adekwatne do podatku jaki winien być uiszczany od całości dochodów. Obliczenie zaliczki miesięcznej w oparciu o kwotę podatku należnego przed odliczeniami realizuje, zdaniem Spółki, dwie funkcje. Zapewnia współmierność uiszczanych zaliczek do kwoty podatku należnego za dany rok podatkowy, jak również realizuje profiskalne podejście do obliczania kwoty zaliczek, tj. nie następuje "sztuczne" zaniżenie kwoty podatku, na podstawie której obliczana jest wysokości miesięcznych zaliczek. Spółka uważa zatem, iż podstawą obliczenia zaliczek miesięcznych winien być w Jej przypadku podatek wykazany w wysokości 209.884,64 zł (poz. 46, zeznania CIT - 8).

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu postanowieniem Nr PD/423-17/MM/06 z dnia 10 maja 2006 r. uznał, że stanowisko Spółki w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe. Zdaniem organu pierwszej instancji, podstawą wyliczenia kwoty zaliczek miesięcznych w danym r. podatkowym w uproszczonej formie i podlegających wpłacie, powinien być podatek należny po odliczeniach, wykazany w pozycji 48 formularza CIT-8 (obowiązującego w r. 2004). Ponadto organ stwierdził, iż w przedmiotowym przypadku Spółka nie spełniając warunków zawartych w przepisie art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem Jej podatek za 2004 r. wyniósł "0" nie jest uprawniona do wpłacania w 2006 r. zaliczek w uproszczonej formie.

Spółka pismem z dnia 17 maja 2006 r. wniosła zażalenie na ww. postanowienie z dnia 10 maja 2006 r. Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania stwierdziła, iż nie może zgodzić się ze stanowiskiem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu. Podkreśliła, że zaliczenie podatku od dywidend, czy dokonanie jakiegokolwiek innego odliczenia od podatku ma charakter jednorazowy, zatem nie powinno mieć to wpływu na wysokość miesięcznej zaliczki uiszczanej na poczet podatku należnego za 2006 r. Spółka uważa, iż postanowienie (określane przez Nią błędnie jako decyzja) Naczelnika nie wynika z przepisów prawa i nie realizuje zasady współmierności zaliczek uiszczanych na poczet podatku. Argumentuje, że gdyby dokonane odliczenie było w wysokości np. 200.000 zł, tj. istniałaby w tym momencie kwota podatku do zapłaty, to byłaby uprawniona do uiszczania zaliczek w wysokości 1/12 kwoty 9.884 zł. Zgodnie natomiast z tym co wskazał Urząd, brak jest możliwości - przy całkowitym odliczeniu kwoty - do uiszczania zaliczek miesięcznych w formie uproszczonej, chociaż w aktualnej sytuacji Spółka uiszcza większe zaliczki, niż obliczone od kwoty 9.884 zł. Jednostka uważa, iż takie postępowanie nie znajduje żadnego logicznego uzasadnienia i jest sprzeczne z celowościową wykładnią ustawy, gdyż przepisy nie precyzują od jakiej kwoty należy obliczyć w sposób uproszczony zaliczkę na podatek. Spółka uważa, iż jeżeli stanowisko Naczelnika jest prawidłowe, to urzędy skarbowe powinny zwracać kwoty nadpłaconego podatku podatnikom, którzy płacą w formie uproszczonej zaliczki miesięczne obliczone w oparciu o wysokość podatku należnego przed odliczeniami.

Spółka podtrzymuje, iż obliczenie zaliczki miesięcznej w oparciu o kwotę podatku należnego przed odliczeniami realizuje, dwie funkcje. Zapewnia współmierność uiszczanych zaliczek do kwoty podatku należnego za dany rok podatkowy, jak również realizuje profiskalne podejście do obliczania kwoty zaliczek, tj. nie następuje "sztuczne" zaniżenie kwoty podatku, na podstawie której obliczana jest wysokości miesięcznych zaliczek. Spółka uiszcza zaliczkę w wysokości obliczonej w oparciu o kwotę podatku należnego wykazanego w zeznaniu za 2004 r., tj. 209.884,64 zł, i uważa, iż czyni to prawidłowo.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu w wyniku rozpatrzeniu zażalenia Jednostki, po wnikliwym przeanalizowaniu przedmiotowej sprawy, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdza, że brak jest podstaw aby do wyliczenia zaliczki w formie uproszczonej wykazanej przez Jednostkę w zeznaniu złożonym za 2004 r., kwoty podatku w pozycji 46 w wysokości 209.884,64 zł, tj. przed dokonaniem dokonanych odliczeń wykazanych w deklaracji CIT-8/O.

Zgodnie z art. 25 ust. 6. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy mogą, bez obowiązku składania deklaracji miesięcznych, wpłacać zaliczki miesięczne w danym r. podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w r. poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w r. poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym r. podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Organ odwoławczy zauważa, iż przepisy prawa podatkowego wbrew zarzutowi Jednostki wskazują, która kwota podatku winna być podstawą do obliczenia wysokości zaliczki w formie uproszczonej.

Określenie "podatek należny" zawarte w art. 25 ust. 6 ustawy oznacza podatek, który zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powinien być uiszczany (w tym w postaci zaliczek) za dany rok podatkowy, co wynika z treści art. 27 ust. 1 tejże ustawy. Jest to podatek, o którym mowa w art. 19 ustawy, pomniejszony o przewidziane przepisami odliczenia, w tym na podstawie art. 23 o kwotę podatku uiszczonego od otrzymanych dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach krajowych osób prawnych. Nie można tego oceniać, jak sugeruje to Jednostka, w kategorii sztucznego zaniżenia wysokości podatku będącego podstawą wyliczenie uproszczonej zaliczki. Przepisy podatkowe uwzględniają wielość sytuacji gospodarczych, to zatem, iż w przypadku Spółki odliczenie wynikające z art. 23 ma charakter jednorazowy, nie oznacza, że ma zostać z tego powodu pominięte.

Wpłacając zaliczki w uproszczonej formie, jest wyjątkiem od reguły wskazanej w art. 25 ust. 1 ustawy, a sposób w jaki mają być one wyliczane został określony w ust. 6 w sposób uniwersalny dla wszystkich podatników, bez wyróżniania indywidualnych przypadków. Kwestia, że w opisanej sytuacji wyliczone zaliczki nie są współmierne do podatku należnego za rok przyjęty jako bazowy do ich wyliczenia, nie ma zdaniem tut. organu praktycznego znaczenia. Zaliczki te są bowiem uiszczane na poczet podatku za inny rok podatkowy, a podatek należny za ten rok może mieć zupełnie inną wysokość, niż podatek za rok bazowy.

Prawidłowo zatem organ pierwszej instancji wskazał w zaskarżonym przez Jednostkę postanowieniu, iż podstawą wyliczenia zaliczki powinien być podatek należny wykazany w pozycji 48 zeznania CIT-8 za 2004 rok.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny należy stwierdzić, że nie ma ona podstaw do wpłacania w 2006 r. zaliczek miesięcznych w uproszczonej formie. Spółka przyjęła bowiem, że będzie uiszczać zaliczki w wysokości 1/12 podatku należnego za 2004 r. Skoro, zaś podatek należny za ten rok nie wystąpił na skutek dokonanego odliczenia na podstawie art. 23 ww. ustawy podatku uiszczonego od otrzymanych dywidend i innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych, to brak jest podstawy wyliczenia zaliczek wg metody wskazanej w art. 25 ust. 6. W związku z tym rozliczenie powinno następować na zasadach ogólnych, określonych w art. 25 ust. 1 tej samej ustawy.

Tutejszy organ podatkowy ponadto wyjaśnia, iż w sytuacji gdy Jednostka uważa, że wpłacone w 2006 r. zaliczki zostały zawyżone, może zwrócić się do właściwego organu skarbowego o zwrot nadwyżki wpłaconych kwot zaliczek na podatek dochodowy, zgodnie z przepisami prawa, tj.: art. 77a ustawy - Ordynacja podatkowa.

Wobec powyższego postanawia się jak w sentencji.

Decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Niniejsza decyzja interpretacyjna dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Zawarta w niej interpretacja nie jest wiążąca dla Jednostki, jednakże jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej.

Na podstawie art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), Spółce służy prawo zaskarżenia niniejszej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. Zgodnie z art. 54 § 1 ww. ustawy skargę (wraz z jej odpisem) wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.