PDF-415/32/2004 - Obowiązek prowadzenia dokumentacji podatkowej w języku polskim

Pytanie podatnika

Jakie rodzaje dowodów dokumentujących zakup towarów handlowych na terenie Niemiec są niezbędne w przypadku korzystania z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

W oparciu o przepisy art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zmian.) udzielam odpowiedzi na zapytanie w sprawie stosowania przepisów podatkowych w zakresie udokumentowania nabycia towarów handlowych z zagranicy. Z informacji posiadanych przez urząd wynika, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie handlu i opodatkowała ją Pani zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zmian.), "podatnicy oraz spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów, prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję wyposażenia oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów, zwaną dalej ewidencją, z zastrzeżeniem ust. 3".

Zgodnie z art. 4 ust. 3 cytowanej ustawy "do udokumentowania zakupu towarów handlowych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów". Podstawą zapisów zgodnie z § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zmian.) są dowody księgowe w postaci:

1) faktury VAT, faktury VAT RR, faktury VAT KOMIS, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub

2) inne dowody (np. dzienne zestawienia dowodów sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem; noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej; dowody przesunięć; dowody opłat pocztowych i bankowych, itp.), stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem, zawierające co najmniej:

a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy;

b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty;

c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych;

d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiające powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Przepisy § 12 ust. 1 i 4 tego rozporządzenia nakładają na podatnika obowiązek dokonywania zapisów w języków polskim i w walucie polskiej, także dowód księgowy powinien być w języku polskim przy zachowaniu jego pełnej i zrozumiałej treści. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym w dniu dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynik przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej.