PD3/415/65/04 - Stosowanie kosztów uzyskania przychodów z tytułu zawarcia stosunku pracy wobec zwolnionych pracowników, którzy uzyskują przychody jeszcze przez okres 6 miesięcy

Pytanie podatnika - dotyczy stosowania kosztów uzyskania przychodów pracownikom zwolnionym a uzyskującym jeszcze przychody przez okres 6 miesięcy.

Pismem z dnia 16.09.2004 roku (data wpływu do organu podatkowego) uzupełnionym w dniu 13.10.2004 roku Z.K.M. w (...) zwrócił się do organu podatkowego o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opisując stan faktyczny płatnik informuje, że zgodnie z regulaminem wynagradzania pracowników Z.K.M. - kontrolerom biletowym przez okres sześciu miesięcy po rozwiązaniu stosunku pracy wypłacana jest prowizja. Pracownikom tym z tytułu zawarcia stosunku pracy przysługują na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu na podstawie złożonego oświadczenia do czasu trwania stosunku pracy.

Z pisma wynika również, że płatnik dokonując wypłaty świadczenia o którym mowa, stosował koszty uzyskania przychodu tylko wówczas gdy zwolniony pracownik złożył dodatkowo oświadczenie, że nie będzie korzystał z kosztów uzyskania przychodu w tym czasie w drugim miejscu pracy.

Zapytanie podatnika brzmi: czy prawidłowo stosuje opisaną wyżej zasadę dotyczącą kosztów uzyskania przychodów zwolnionym pracownikom a uzyskującym jeszcze przychody przez okres 6 miesięcy.

W ocenie składającego zapytanie - stosowanie zasad opisanych w piśmie jest zgodne z przepisami prawa podatkowego.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu, działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (jedn. tekst Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102,25 zł miesięcznie, a za cały rok podatkowy nie więcej niż 1227,- zł.

Podana kwota kosztów obowiązuje w 2004 roku.

W świetle przepisów prawa wypłacana przez zakład pracy kontrolerom biletowym (wynikająca z regulaminu wynagradzania) przez okres sześciu miesięcy po ustaniu zatrudnienia kwota prowizji jest dla zwolnionych pracowników przychodem ze stosunku pracy (składnikiem wynagrodzenia wynikającym z łączącego w przeszłości stosunku pracy), o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakład pracy jako płatnik jest zobowiązany zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób które uzyskują przychody ze stosunku pracy. Przy obliczaniu miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconych kwot zakład pracy winien uwzględnić koszty uzyskania przychodu wynikające z art. 22 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisanej sytuacji były pracownik nie musi składać żadnego dodatkowego oświadczenia.

Należy nadmienić, iż o tym czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) decyduje okoliczność, że świadczenie to może otrzymać wyłącznie pracownik i bez znaczenia pozostaje fakt, że otrzymujący świadczenie w momencie jego otrzymywania nie jest zatrudniony u płatnika.

Powyższej informacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu oraz o obowiązujące przepisy prawa podatkowego.