PD2-4151-27/05 - Opodatkowanie podatkiem dochodowym równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego wypłacanego emerytom i rencistom Służby Więziennej.

Pytanie podatnika

Czy wypłacany równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego wypłacany uprawnionym emerytom i rencistom Służby Więziennej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60) po rozpatrzeniu zażalenia płatnika Aresztu Śledczego z dnia 28 kwietnia 2005 r. na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach z dnia 19 kwietnia 2005 r., znak: OG-005/70/2005/PDII/415-20/05 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącego opodatkowania równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego wypłacanego emerytom i rencistom Służby Więziennej

- Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 14 marca 2005 r. Areszt Śledczy jako płatnik zwrócił się z zapytaniem do Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach, czy podlega opodatkowaniu równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego otrzymywanego przez emerytów i rencistów Służby Więziennej.

Zdaniem Jednostki, powyższa wypłata jako ekwiwalent pieniężny w zamian świadczenia rzeczowego, tj. remontu zajmowanego lokalu mieszkalnego, mieści się w zakresie zwolnień podatkowych wynikających z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując oceny stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach, po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku, postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2005 r., znak: OG-005/70/2005/PDII/415-20/05 stwierdził, iż stanowisko przedstawione przez Areszt Śledczy nie jest prawidłowe.

Na powyższe postanowienie Dyrektor Aresztu Śledczego wniósł zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach pismem z dnia 28 kwietnia 2005 r. zarzucając organowi pierwszej instancji błędną interpretację przepisu art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Jednostki wypłacany emerytom i rencistom równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego winien być objęty powyższym zwolnieniem.

W wyniku rozpatrzenia zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach zważył, co następuje:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychody (dochody) zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych zostały enumeratywnie wymienione w art. 21, 52 i 52a ustawy podatkowej.

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 38 w/w ustawy - wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalent pieniężny w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Z treści powołanego przepisu wynika, iż zwolnienie dotyczy wyłącznie jednego z dwóch rodzajów świadczeń, tj.:

- świadczeń rzeczowych, (czyli przychodów o charakterze rzeczowym uzyskiwanych w formie innej niż pieniądze i wartości pieniężne) lub

- ekwiwalentów pieniężnych w zamian za te świadczenia.

Zatem aby świadczenie pieniężne wypłacane emerytom lub rencistom korzystało ze zwolnienia od podatku dochodowego muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

- z przepisu musi wynikać prawo do otrzymania świadczenia rzeczowego (przedmiotu materialnego),

- przepis winien określać możliwość wypłaty ekwiwalentu w zamian tego świadczenia.

Tymczasem z przepisów ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie równoważnika pieniężnego przysługującego funkcjonariuszom służby więziennej za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 132, poz. 1234) nie wynika, by funkcjonariuszom, emerytom i rencistom Służby Więziennej przysługiwało świadczenie rzeczowe, tj. remont lokalu mieszkalnego, lub w zamian ekwiwalent pieniężny.

Stosownie do przepisu art. 88 ust. 1 ustawy o Służbie Więziennej - funkcjonariuszowi przysługuje równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego.

W myśl § 6 powołanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości - wypłata równoważnika pieniężnego emerytom i rencistom Służby Więziennej następuje w jednostce organizacyjnej Służby Więziennej, w której emeryt lub rencista ostatnio pełnił służbę, lub na wniosek tej osoby, w jednostce organizacyjnej Służby Więziennej, najbliższej miejsca jego zamieszkania.

Zgodnie z § 4 ust. 1 w/w rozporządzenia równoważnik pieniężny przyznaje się według uprawnień przysługujących funkcjonariuszowi na dzień 1 stycznia danego roku, na podstawie oświadczenia mieszkaniowego składanego przez funkcjonariusza w ciągu pierwszego kwartału roku kalendarzowego.

Niezasadnie, zatem Jednostka podnosi w zażaleniu, iż ustawodawca w powołanym przepisie zawarł alternatywę rozłączną stosując zwrot "lub", co zdaniem Jednostki daje prawo wyboru świadczenia wolnego od podatku dochodowego.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż przedmiotowe świadczenie nie jest objęte żadnym innym zwolnieniem zawartym w art. 21 ustawy o podatku dochodowym.

Wszelkie inne świadczenia o charakterze pieniężnym dla emerytów i rencistów nie mieszczą się w dyspozycji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania zawartego w tym przepisie.

Zatem wypłata przedmiotowego równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego i w myśl przepisu art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - pobiera się od niej zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% należności. Zryczałtowany podatek pobiera się bez pomniejszenia przychodu o koszty uzyskania.

Płatnik dokonując wypłaty takich świadczeń jest zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego i przekazania go w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika, jak również do przesłania równocześnie deklaracji PIT-8A.

Uwzględniając przedstawiony powyżej stan faktyczny i prawny sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach orzekł jak w sentencji decyzji.