PD2-4151-19/05 - Podatek dochodowy od osób fizycznych a wydatki ponoszone przez komornika na dojazdy służbowe.

Pytanie podatnika

Czy zwrot wydatków gotówkowych za przejazdy odnosi się do komornika czy jego zastępcy, jak również czy kwoty pobrane (wypłacone) jako przejazd poza miejscowością będącą siedzibą kancelarii komornika z tytułu zwrotu kosztów używania pojazdu stanowiącego własność komornika do celów służbowych są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych?

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60) Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pińczowie z dnia 30 marca 2005 r., znak: Pd.1.411/1/2005 w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego dla Pana "X" dotyczące zwrotu kosztów dojazdów komornika oraz zastępcy komornika.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 3 stycznia 2005 r. Pan "X" - Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Kazimierzy Wielkiej zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pińczowie z zapytaniem, czy zawarte w art. 63 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji sformułowanie "zwrot wydatków gotówkowych za przejazdy" odnosi się do komornika czy do jego zastępcy jak również czy kwoty pobrane (wypłacone) jako przejazd poza miejscowością będącą siedzibą kancelarii komornika z tytułu zwrotu kosztów używania pojazdu stanowiącego własność komornika do celów służbowych są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W dniu 30 marca 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pińczowie wydał postanowienie, znak: Pd.1.411/1/2005, w którym stwierdził, że skoro wydatki wymienione w art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy o komornikach sądowych (...) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, a jedynie zwrot wydatków, nie będą stanowić źródła przychodów, będącego składnikiem podstawy opodatkowania. Natomiast w przypadku zastępcy komornika nie zgodził się z twierdzeniem Podatnika, że zwrot tych wydatków byłby opodatkowany.

Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach stwierdza, iż w/w postanowienie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa i dlatego na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa zmienia go niniejszą decyzją.

Zasady dokumentowania i ewidencjonowania wydatków z tytułu używania prywatnego samochodu osobowego do celów prowadzonej działalności gospodarczej regulują przepisy art. 22 i 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W związku z powyższym kosztami uzyskania przychodów są poniesione wydatki z w/w tytułu, ale tylko do wysokości limitu wynikającego z prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uznaje się dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, (...).

Powołane wyżej przepisy wyraźnie wskazują sposób ewidencjonowania zarówno kosztów z tytułu używania prywatnego samochodu osobowego do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i otrzymanych zwrotów z tytułu poniesionych wydatków. W tej sytuacji należy zaliczyć w koszty uzyskania przychodów - wydatki z tytułu używania samochodu osobowego dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika do wysokości limitu wynikającego z prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu, a do przychodu otrzymanych zwrotów z tytułu tych wydatków.

Za nieprawidłowe należy więc uznać stanowisko organu pierwszej instancji, że zwrot wydatków wymienionych w art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji nie stanowi składnika podstawy opodatkowania.

Odnośnie zastępcy komornika, organ drugiej instancji potwierdza stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pińczowie przedstawione w postanowieniu z dnia 30 marca 2005 r., znak: Pd.1.411/1/2005.

Sposób ustalenia dochodu zastępcy komornika w przypadku określonym w art. 26 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji przewiduje art. 63 pkt 4 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.

Odnośnie powołanego we wniosku przepisu art. 21 ust. 1 pkt 23b w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśnia się, że przedmiotowe zwolnienie nie dotyczy osób prowadzących działalność gospodarczą.