PD II/415-59/03 - Możliwość odliczenia od podatku dochodowego od osób fizycznych w ramach wydatków rehabilitacyjnych kosztów przejazdu na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.) w związku z zapytaniem zawartym w piśmie z dnia 29 grudnia 2003 r. w sprawie pisemnej informacji dotyczącej możliwości odliczenia od podatku dochodowego od osób fizycznych w ramach wydatków rehabilitacyjnych kosztów przejazdu na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne wyjaśniam co następuje;

zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28 - 30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4 - 6 i 8 - 12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne, ponoszonych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Katalog wydatków uprawniających do skorzystania z w/w ulgi został określony w art. 26 ust. 7a pkt 1-15.

Z przedłożonego orzeczenia Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Rybniku z dnia 25 listopada 2002 r. wynika, że syn Pana został zaliczony do osób niepełnosprawnych w związku z uszkodzeniem narządu ruchu. Ponadto przedłożył Pan zaświadczenie lekarskie z dnia 28 listopada 2003 r. z którego wynika, że dziecko jest dowożone prywatnym transportem na zabiegi rehabilitacji wady postawy.

W myśl art. 26 ust. 7a pkt 13 wyżej powołanej ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na odpłatny konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,

b) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a) przy czym ustawodawca nie ustalił limitu tych odliczeń, zaś podstawą do ich odliczenia w myśl art. 26 ust. 7c ustawy, jest posiadanie dowodu poniesienia tych wydatków.

Natomiast na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 14 odliczeniu od dochodu podlegają również wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne do lat 16, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7 tj. 2.280,00 zł w 2003 r.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7c w/w ustawy poniesienie wydatków z powyższego tytułu nie wymaga udokumentowania dowodami ich poniesienia.

Ze złożonego pisma wynika, iż poniósł Pan wydatki z tytułu używania własnego samochodu w związku z koniecznym przewozem niepełnosprawnego syna na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, natomiast nie wynika iż posiada Pan dowody potwierdzające ponoszenie wydatków na odpłatny konieczny przewóz syna na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne karetką transportu sanitarnego lub innymi środkami transportu.

Biorąc pod uwagę powyższe, a w szczególności to, iż odliczeniu na podstawie przepisu art. 26 ust. 7a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają tylko udokumentowane wydatki, nie podziela się stanowiska zawartego przez Pana w piśmie z dnia 29 grudnia 2003 r.