PD/415-20/06 - Uznanie zaległego czynszu dzierżawnego i odsetek za koszt uzyskania przychodu

Pytanie podatnika

Czy stanowi koszt uzyskania przychodów zaległy czynsz dzierżawny wraz z przynależnymi odsetkami, zapłacony na podstawie umowy dzierżawy za inny podmiot gospodarczy w zamian za uzyskanie prawa do dzierżawy tego obiektu?

Na podstawie art. 207 oraz art. 14b § 2 i art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po wszczęciu z urzędu postanowieniem z dnia 25.10.2006 r. Nr PD/415-20/06 postępowania w sprawie uchylenia postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubinie z dnia 4.05.2006 r. Nr PDI-415/1/27/BK/10/06, wydanego na wniosek strony z dnia 08.02.2006 r., uzupełniony pismem z dnia 18.04.2006 r., zawierającego interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej wyjaśnienia kwestii uznania za koszt uzyskania przychodów zaległego czynszu dzierżawnego wraz z przynależnymi odsetkami, zapłaconego na podstawie umowy dzierżawy za inny podmiot gospodarczy w zamian za uzyskanie prawa do dzierżawy tego obiektu, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu uchyla wyżej wskazane postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubinie z dnia 04.05.2006 r. Nr PDI-415/1/27/BK/10/06.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 08.02.2006 r. uzupełnionym pismem z dnia 18.04.2006 r., zwanym dalej jako wniosek z dnia 08.02.2006 r., strona zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubinie z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej wyjaśnienia kwestii uznania za koszt uzyskania przychodów zaległego czynszu dzierżawnego za 2002 r. w wysokości 42.474,30 zł, 2.657,70 zł odsetki + 17,60 zł koszty. Na spłaconą przez firmę strony kwotę składają się czynsz, podatek VAT i odsetki ustawowe oraz koszty czyli łącznie kwota 45.149,60 zł. ww. czynsz zapłacony został na podstawie umowy dzierżawy za inny podmiot gospodarczy w zamian za uzyskanie prawa do dzierżawy tego obiektu. Przedstawiając we wniosku swoje stanowisko, strona stwierdziła, że istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy zapłaconym w sierpniu 2003 r. czynszem dzierżawnym a źródłem uzyskiwania przychodów, co uprawnia stronę, jako prowadzącego Firmę Handlowo - Usługową "XXX", do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodu firmy.

Postanowieniem z dnia 04.05.2006 r. Nr PDI-415/1/27/BK/10/2006 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lubinie stwierdził, że stanowisko strony przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe. Powołując się w uzasadnieniu postanowienia na przepisy art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stwierdził, że w przedstawionym stanie faktycznym poniesiony wydatek związany z zapłatą czynszu oraz stosownych odsetek za okres od stycznia do lipca 2003 r., zgodnie z zawartą umową dzierżawy, stanowi koszt uzyskania przychodu firmy FHU "XXX" w dacie jego poniesienia. Powyższe uzasadnił faktem, że w przedmiotowej sytuacji występuje bezpośredni związek pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodami, które firma uzyskała w okresie obowiązywania cesji praw umowy dzierżawy zawartej w dniu 31.01.2001 r. pomiędzy Gminą Miejską L a Centrum Językowym "P"(tj. w lipcu 2003 r.), a zatem w czasie, gdy strona nie posiadała jeszcze zawartej umowy dzierżawy z właścicielem przedmiotowej nieruchomości. Stwierdził również, iż fakt podnajmu lokalu z przedmiotowej nieruchomości umożliwił stronie czerpanie korzyści z podnajmu, jak również spowodował uzyskanie przychodów z tytułu prowadzonej działalności edukacyjnej w ww. nieruchomości.

Uznając stanowisko strony za prawidłowe, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lubinie stwierdził, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego w piśmie z dnia 08.02.2006 r. uzupełnionym pismem z dnia 19.04.2006 r. oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Analizując w trybie nadzoru opisane wyżej postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubinie z dnia 04.05.2006 r. Nr PDI-415/1/27/BK/10/06, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu powziął wątpliwości co do prawidłowości udzielonej interpretacji, wskutek czego postanowieniem z dnia 25.10.2006 r. Nr PD/415-20/06 wszczęto z urzędu postępowanie w sprawie uchylenia postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubinie z dnia 04.05.2006 r. Nr PDI-415/1/27/BK/10/06.

Przed wydaniem niniejszego rozstrzygnięcia zapewniono stronie możliwość wypowiedzenia się co do całości materiału dowodowego, informując stronę o tym uprawnieniu w wydanym - stosownie do art. 200 Ordynacji podatkowej - postanowieniu z dnia 30.10.2006 r. Nr PD/415-20/06. Jednakże strona nie skorzystała z tego uprawnienia.

Rozpatrując konkretną sprawę, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu zważył, co następuje.

Stosownie do art. 14a § 2 zdanie drugie ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) składając do organu podatkowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Zgodnie zaś z art. 14a § 3 Ordynacji, interpretacja, o której wyżej mowa, zawiera dokonaną przez organ podatkowy ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika jednoznacznie, że istotą udzielonej przez organ podatkowy interpretacji jest dokonana przez organ ocena prawna prawidłowości stanowiska pytającego, przy czym przyjąć należy, iż podlegające ocenie stanowisko podmiotu zwracającego się o interpretację precyzyjnie i w całości uwzględnia stan faktyczny wyczerpująco przedstawiony we wniosku o interpretację: ocena dokonana przez organ podatkowy dotyczyć musi całości stanowiska pytającego.

Badając prawidłowość udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubinie interpretacji, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu stwierdza, że w realiach przedstawionych we wniosku z dnia 08.02.2006 r. strona zapłaciła zaległy czynsz dzierżawny za 2002 r. wraz z odsetkami, podatkiem VAT i innymi kosztami w łącznej kwocie 45.149,60 zł i uważa, że istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy zapłaconym czynszem dzierżawnym a źródłem uzyskiwania przychodów, co uprawnia stronę do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lubinie wprawdzie uznał - w osnowie postanowienia z dnia 4.05.2006 r. Nr PDI-415/1/27/BK/10/06 - stanowisko strony wyrażone we wniosku z dnia 08.02.2006 r. za prawidłowe, jednak w uzasadnieniu postanowienia stwierdził, powołując się w szczególności na postanowienia Aneksu Nr 1 do umowy dzierżawy z dnia 22.08.2003 r., że strona zapłaciła zaległy czynsz dzierżawny za okres styczeń - lipiec 2003 r. wraz z odsetkami w łącznej kwocie 34.815,00 zł oraz że istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy zapłaconym czynszem dzierżawnym a źródłem uzyskiwania przychodów, co uprawnia stronę do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu stwierdza, że treść uzasadnienia postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubinie nie koreluje z zapytaniem strony zawartym w piśmie z dnia 08.02.2006 r. Skutkiem tego jest niemożność ustalenia stanu faktycznego przedmiotowej sprawy, a w konsekwencji niemożność podjęcia rozstrzygnięcia.

Ocenić zatem należy, iż w badanym postanowieniu doszło do rażącego naruszenia wyżej powołanych przepisów art. 14a § 2 i 3 Ordynacji podatkowej, normujących zasady udzielania interpretacji prawa podatkowego w indywidualnych sprawach, co - w myśl art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej - przesądza o konieczności uchylenia tego postanowienia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i prawny sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu orzekł jak w osnowie.

Od decyzji przysługuje prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy. Zgodnie z art. 222 ustawy - Ordynacja podatkowa odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Stosownie do przepisu art. 223 Ordynacji podatkowej odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Odwołanie podlega opłacie skarbowej.