PD-415-19/03 - Różnice kursowe w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tucholi na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 z zm.) na złożony wniosek dnia 19 sierpnia 2003 r. udziela pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, a mianowicie:

Pan... zwrócił się z pismem w sprawie udzielenia pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego co do stosowania różnic kursowych w przypadku nabywania towarów handlowych za granicą za gotówkę.

Od 1 października 2002 r. obrót dewizowy reguluje ustawa Prawo dewizowe z dnia 27 lipca 2002 r. (Dz. U. nr 141, poz. 1178).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z zm.) odnosi się w trzech przepisach do kosztów uzyskania przychodów w walutach obcych i z tytułu różnic kursowych:

1. w art. 22 ust. 1 zd. drugie, który mówi o kosztach poniesionych w walutach obcych

2. w art. 22 ust. 1 zd. trzecie, który mówi o sytuacji, gdy koszty zarachowane różnią się kursem walut od kosztów zapłaconych

3. art. 22 ust. 1a, który mówi o kosztach z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych (czyli takich, które podatnik już posiada i którymi reguluje swoje zobowiązania).

Ad.1 Koszty poniesione

Koszty poniesione zgodnie z art. 22 ust. 1 zd. drugie w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich NBP z dnia poniesienia kosztu. Koszt jest więc przeliczany na złote według kursu z tego samego dnia, kiedy podatnik go faktycznie poniósł. Nie ma tu zatem mowy o różnicach kursowych.

Ad.2 Koszty zarachowane

Koszty zarachowane wystąpią w przypadku różnicy kursu walut między dniem zarachowania kosztu a dniem zapłaty. W takiej sytuacji jak mówi art. 22 ust. 1 zd. trzecie ustawy - koszty odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty oraz zastosowania kursu średniego NBP z dnia zarachowania kosztów. Kurs sprzedaży walut z dnia zapłaty należy wziąć z tego banku, z którego usług podatnik korzystał. Natomiast kurs średni z dnia zarachowania kosztów należy wziąć - jak wspomniano - z NBP.

Ad. 3 Z tytułu różnic od własnych środków

Zgodnie z art. 22 ust. 1a ustawy "koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna z dnia ich otrzymania (albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut) ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik".

Dnia 15 września 2003 r. w odpowiedzi na postanowienie nr PD 415-19/03 wyraził Pan swoje stanowisko w sprawie uważając, że nie występuje obowiązek rozliczania różnic kursowych ponieważ nie przeprowadza Pan transakcji za pośrednictwem banku.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tucholi nie podziela Pana stanowiska w sprawie i uważa, że mogą wystąpić różnice kursowe od własnych środków wynikające z art. 22 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z zm.). Natomiast co do prowadzenia transakcji bez pośrednictwa banku to zgodnie z ustawą z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe (Dz. U. nr 141, poz. 1178) regulującej obrót dewizowy z zagranicą i przepisami wykonawczymi do tej ustawy, dokonywanie płatności za kupowany towar i usługi nie podlega obowiązkowi uzyskania zezwolenia dewizowego, gdy wartość nie przekracza 10.000 euro (art. 9 pkt 3 tej ustawy).