PD-01.3120.8.7.2013.GK - Opodatkowanie części budynków przeznaczonych na prowadzenie działalności w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11 lutego 2013 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, uzupełnionego w dniu 15 kwietnia 2013 r.

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy polegające na tym że, możliwe jest zastosowanie stawki podatku od nieruchomości dla budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu (§ 1 ust. 1 pkt 2 litera "i" uchwały Nr LXI/875/12 Rady Miasta Krakowa z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości) w odniesieniu do części budynków zajętych na basen i szatnie, w świetle przedstawionego stanu faktycznego nie jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2013 r. do Prezydenta Miasta Krakowa wpłynął wniosek (...) w Krakowie o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Ze względu na braki w opisie zaistniałego stanu faktycznego, Wnioskodawca w dniu 4 kwietnia 2013 r. został wezwany do uzupełnienia wniosku. Postanowienie zostało doręczone w dniu 8 kwietnia 2013 r. Wniosek został uzupełniony w dniu 15 kwietnia 2013 r. (data nadania).

Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny wedle którego, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług turystycznych i rekreacyjnych. Miejscem prowadzenia działalności jest będący własnością Wnioskodawcy hotel położony przy ul. (...) w Krakowie, od którego powierzchni uiszczany jest podatek od nieruchomości. Część przedmiotowej nieruchomości stanowi basen, który w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę wynajmowany jest podmiotom trzecim do wykorzystywania w celach prowadzenia zajęć rehabilitacyjno-rozwojowych poprzez różnorakie ćwiczenia ruchowe, itp.

Z basenu może korzystać każda osoba po uiszczeniu stosownej opłaty.

W Związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o dokonanie interpretacji przepisu § 1 ust. 2 lit. i uchwały Nr LXI/875/I 2 Rady Miasta Krakowa z dnia 21 listopada 2012 r. ustalającego preferencyjna stawkę podatku od nieruchomości na terenie Krakowa dla budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej "w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz będącego podstawą do wydania powołanej uchwały art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz, art. 3 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 w zw. z art. 4 i 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nakładających na Wnioskodawcę jako właściciela budynku obowiązek płacenia podatku od nieruchomości w stawkach określonych przez radę gminy. Wydanie" interpretacji podatkowej ma pozwolić wnioskodawcy na uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy możliwe jest objęcie części budynku hotelowego jaką stanowi basen pływacki preferencyjna stawką podatku od nieruchomości ustanowiona w § 1 ust. 2 lit. i uchwały Nr LXI/875/12 Rady Miasta Krakowa z dnia 21 listopada 2012 r.

Zdaniem Wnioskodawcy sposób wykorzystywania basenu hotelowego daje podstawę do skorzystania z preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości określonej w § 1 ust. 2 lit. i uchwały Nr LXI/875/12 Rady Miasta Krakowa z dnia 21 listopada 2012 r. przewidzianej dla powierzchni zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu. Korzystanie z basenu samo w sobie stanowi czynność związaną z kulturą fizyczna i uprawianiem sportu. Wnioskodawca wskazuje również na umowę pozwalająca na korzystanie z basenu zawarta z (...) oraz świadczącą usługi rehabilitacyjne Odrębne traktowanie części powierzchni pomieszczeń wchodzących w skład budynku podatnika zostało dopuszczone w interpretacji indywidualnej Prezydenta Miasta Świnoujścia w sprawie do sygn. WPO/DP.0551-4/06. Wnioskodawca podkreślił, iż spełnione zostały wszelkie warunki wymagane dla skorzystania z preferencyjnej stawki podatku wskazane w uchwale tj. Wnioskodawca faktycznie wykorzystuje wskazana powierzchnię basenu w celach powiązanych z kultura fizyczna i sportem oraz spełnia wszelkie przesłanki skorzystania z pomocy de minimis, jak traktowana jest preferencyjna stawka podatku, w szczególności nie przekroczył progu dozwolonej pomocy w wysokości 200 tys. Euro. Ponadto Wnioskodawca uważa, iż preferencyjną stawką podatku objęta powinna być włącznie powierzchnia samego basenu oraz szatni czyli pomieszczenia niezbędnego dla korzystania z obiektu. Nie będzie korzystać z preferencyjnej stawki podatku powierzchnia prowadzących do basenu korytarzy czy też holu hotelowego, jako że jest ona używana również na potrzeby innych usług świadczonych w hotelu.

Zdaniem Wnioskodawcy fakt, iż z basenu może korzystać każda osoba po uiszczeniu stosownej opłaty, jest obojętny dla rozstrzygnięcia powstałych wątpliwości. Podstawowe znaczenie ma w tym przypadku przeznaczenie powierzchni na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Ze względu na powyższe Wnioskodawca uważa, iż możliwe jest skorzystanie przez niego jak właściciela budynku, którego częścią jest basen wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu z preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości określonej w uchwale Rady Miasta Krakowa w odniesieniu do powierzchni basenu oraz pomieszczeń koniecznych do jego wykorzystywania (tekst jedn.: szatni).

W art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm. - dalej: u.p.o.l.) ustawodawca przewidział, iż to rady gminy będą w drodze uchwały określały wysokość stawek podatku od nieruchomości ograniczając jedynie organy uchwałodawcze gmin górną granicą stawki.

W ustępie 4 powołanego przepisu sformułowano natomiast zasadę, iż przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b-e oraz w ust. 1 pkt 3, rada gminy może różnicować wysokość stawek" dla; poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności rodzaj prowadzonej działalności.

Korzystając z tego uprawnienia Rada miasta Krakowa w uchwale Nr LXI/875/12 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości. w § 1 ust. 1 pkt 2 litera "i" wprowadziła specjalną stawkę dla budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu niższą od podstawowej stawki przewidzianej dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Warunkiem koniecznym, aby możliwe było zastosowanie obniżonej stawki podatku od nieruchomości jest zajęcie budynku lub jego części na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Według oświadczenia Wnioskodawcy na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu zajęta jest część budynku zajęta na basen oraz pomieszczenia szatni jako niezbędne do korzystania z basenu. Nie powinny być objęte preferencyjną stawką powierzchnie prowadzących do basenu korytarzy oraz holu hotelowego.

Organ podatkowy stoi na stanowisku że część budynku na której znajduje się basen należy uznać za zajętą na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu. Basen pełni bowiem funkcje rekreacyjno sportową i spełnia wymogi uznania powierzchni zajętej na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu. Ponadto ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż basen faktycznie jest wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem.

Powołanej wyżej przesłanki powodującej możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie spełnia natomiast zdaniem organu podatkowego powierzchnia budynku zajęta na szatnie.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż jednolite w tym zakresie orzecznictwo sądowe wskazuje, iż pojęcie "zajęcia" na gruncie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych należy rozumieć wąsko tj. zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu może być tylko ta powierzchnia budynków na których taka działalność jest faktycznie prowadzona. Pomocne w tym zakresie może być orzecznictwo dotyczące obowiązującego do końca 2010 r. art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. "d" u.p.o.l. przewidującego stawkę dla budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych (od 1 stycznia 2011 r. przepis zmieniono). Zgodnie z tym orzecznictwem nie można uznać za "zajęte" na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych np. pomieszczeń administracji czy pomocniczych typu schowki na środki czystości i tym podobne (wyrok NSA z 20 marca 2013 r. sygn. akt II FSK 1499/11, dostępny na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl), pomimo tego, że pomieszczenia takie znajdują się w szpitalu.

Pomimo tego, że jak twierdzi Wnioskodawca, pomieszczenie szatni jest niezbędne do korzystania z basenu nie może być ono uznane za faktycznie zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu. Pomieszczenie szatni służy bowiem do przebrania się osób, które chcą korzystać z basenu. Pomieszczenie wykorzystywane na samo przebieranie się nie może być uznane za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu. Faktycznie pełni ono w pewnym sensie funkcję pomocniczą dla samego basenu, jednak jako takie nie spełnia warunków do uznania, że możliwe jest zastosowanie w stosunku do niego preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości.

W zakresie zastosowania preferencyjnych stawek dla przedmiotów opodatkowania zajętych na różnego rodzaju działalność gospodarczą, konieczne jest także odwołanie się do § 1 ust. 2 i 3 uchwały Nr LXI/875/12 Rady Miasta Krakowa z dnia 21 listopada 2012 r. Zgodnie z § 1 ust. 2 uchwały stawka określona w ust. 1 pkt 2 litera "i" w odniesieniu do podatników prowadzących działalność gospodarczą bez względu na formę organizacyjno-prawną oraz sposób finansowania stanowią pomoc de minimis zgodna z warunkami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. U.UE.L 2006.379.5 z 28 grudnia 2006 r.) oraz uwzględniającą przepisy ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z późn. zm.). Ponadto według ust. 3 w § 1 korzystanie ze stawek preferencyjnych, o których mowa w ust. 2 wymaga spełniania warunków określonych w załączniku nr 2 do uchwały.

W tym miejscu warto podkreślić, iż w § 3 załącznika nr 2 do uchwały przewidziano konieczność złożenia przez podatnika który chce zastosować preferencyjne stawki i jest przedsiębiorcą, określonych dokumentów. Dokumenty te powinny być złożone wraz z deklaracją na podatek od nieruchomości, która w przypadku spółek powinna być złożona do końca stycznia każdego roku. Przepisy prawa podatkowego co do zasady nie przewidują możliwości uzupełnienia tych dokumentów w trakcie roku podatkowego.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca podkreślił, iż spełnione zostały wszelkie warunki wymagane dla skorzystania z preferencyjnej stawki podatku wskazane w uchwale w tym spełnia wszelkie przesłanki skorzystania z pomocy de minimis, jak traktowana jest preferencyjna stawka podatku, w szczególności nie przekroczył progu dozwolonej pomocy w wysokości 200 tys. Euro. Odrębny tryb postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji prawa podatkowego powoduje, iż organ podatkowy nie jest uprawniony do badania twierdzeń przedstawionych we wniosku. Oświadczenie Wnioskodawcy, co do spełnienia pozostałych wszelkich warunków wskazanych w uchwale Rady Miasta Krakowa obejmuje zatem także spełnienie warunków wskazanych w załączniku nr 2 do uchwały i jest wiążące dla organu wydającego interpretację.

Należy podkreślić, iż z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że w sytuacji gdy organ podatkowy zgadza się ze stanowiskiem podatnika jedynie w części nie może uznać iż to stanowisko jest prawidłowe. Nie ma bowiem możliwości zarówno warunkowej zgody jak i rozdzielenia jednego stanu faktycznego. W niniejszej sprawie należy uznać, że Wnioskodawca spełnia warunki pozwalające zastosować preferencyjną stawkę podatku od nieruchomości, w zakresie przepisów dotyczących pomocy publicznej (wiążące jest oświadczenie Podatnika). Organ podatkowy uznaje również za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości jeśli chodzi o powierzchnię budynku zajętą na basen.

Nie można natomiast zastosować preferencyjnej stawki w odniesieniu do powierzchni zajętych na szatnie, jako nie zajętych faktycznie na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Z tego względu organ podatkowy rozpoznając całość sprawy uznaje, że stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości zastosowania stawki podatku od nieruchomości dla budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu (§ 1 ust. 1 pkt 2 litera "i" uchwały Nr LXI/875/12 Rady Miasta Krakowa z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości) w odniesieniu do części budynków zajętych na basen i szatnie należy uznać za nieprawidłowe.

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.