PD-01.3120.8.13.2013.GK - Opodatkowanie lokali mieszkalnych podatkiem od nieruchomości.

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18 czerwca 2013 r. złożonego przez Pana (...) w Krakowie (...) przy ul. (...) o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy polegające na tym, że w przypadku gdy lokal mieszkalny będzie siedzibą firmy, a jednocześnie nie będzie zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej zasadne jest opodatkowanie tego lokalu podatkiem od nieruchomości z zastosowaniem stawki jak dla budynków mieszkalnych (art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a u.p.o.l.) w świetle przedstawionego stanu faktycznego, jest prawidłowe.

Pismem z dnia 18 czerwca 2013 r. Pan (...) zam. w Krakowie (...) przy ul. (...) zwrócił się o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W związku z tym, że pismo zawierało braki formalne Wnioskodawca został wezwany do ich uzupełnienia i braki zostały uzupełnione w dniu 9 lipca 2013 r.

Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny wedle którego, jest właścicielem mieszkania, które jest jednocześnie miejscem prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Czynności związane z prowadzeniem działalności (biura) wykonywane będą w części mieszkania wykorzystywanej jednocześnie do celów mieszkalnych. Nie będą powodować adaptacji lokalu dla potrzeb biurowych, ani tez nie wpłyną na zmianę sposobu użytkowania tego lokalu.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że. zajęcie mieszkania na prowadzenie działalności gospodarczej będzie wiązało się z tym, ze będzie ono adresem przedsiębiorcy, "miejscem przechowywania dokumentów, prowadzenie księgowości oraz prowadzeniem, różnej korespondencji związanej z działalnością.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) poprzez odpowiedź na pytanie czy podejmując się prowadzenia firmy jednoosobowej można prowadzić biuro we własnym mieszkaniu (w części mieszkania np. 25%) i opłacać podatek od nieruchomości według stawek przewidzianych dla budynków mieszkalnych.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z którym w wydzielonej części mieszkania można prowadzić działalność gospodarczą i płacić podatek od nieruchomości wg stawek przewidzianych dla budynków mieszkalnych.

Mieszkanie nie będzie zajęte pod działalność gospodarczą z wyłączeniem innych funkcji, jedynie część lokalu mieszkalnego na cele związane z prowadzeniem tej działalności w której jednocześnie będzie mieszkał.

Wnioskodawca wskazał, że podobne stanowisko zajął Prezydent Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 3 sierpnia 2008 r. sygn. akt III RF-31100/1/02/07.

Dla potwierdzenia przedstawionego stanowiska, Wnioskodawca załączył do wniosku opinię i interpretację przedstawione w prasie branżowej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. u podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm. - dalej: u.p.o.l.) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części, budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Podatnikami podatku od nieruchomości są między innymi osoby fizyczne, będące właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych (art. 3 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l.). Podstawę opodatkowania dla budynków lub ich części stanowi powierzchnia użytkowa (art. 4 ust. 1 u.p.o.l.). W art. 5 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. ustawodawca przewidział różną wysokość stawek podatku między innymi dla:

* budynków lub ich części mieszkalnych a także dla

* budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.

Jak podaje Wnioskodawca lokal będący przedmiotem opodatkowania jest lokalem mieszkalnym. Co do zasady powinien być zatem opodatkowany według stawki przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a u.p.o.l. Konieczność opodatkowania lokalu mieszkalnego stawką wyższą przewidzianą w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b u.p.o.l. zaistniałaby w sytuacji gdy lokal byłby zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej.

Przy czym pojęcie budynków lub ich części "zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej" rozumie się inaczej niż pojęcie budynków lub ich części "związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej" (wyrok NSA z dnie: 16 grudnia 2009 r. sygn. akt II FSK 667/09, LEX nr 550099, wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 sierpnia 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 268/11, LEX nr 920025, wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 września 2010 r. sygn. akt I SA/Lu 297/10, LEX nr 749388 czy wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2012 r. sygn. akt II FSK 1771/10, LEX nr 1217203).

Z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Sz 164/11 (LEX nr 821364) wprost wynika, że "Ażeby budynek mieszkalny mógł być opodatkowany stawką właściwą dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, musi być zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, a nie tylko znajdować się w posiadaniu przedsiębiorcy. To samo odnosi się do części budynku mieszkalnego zajętego na prowadzenie działalności gospodarczej. "

Z tego wynika, że budynek lub jego część "zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej" to taki w którym faktycznie jest prowadzona działalność gospodarcza. Nie wystarczy więc sam fakt posiadania takiego budynku lub jego części przez przedsiębiorcę (jak w przypadku przesłanki "związania z prowadzoną działalnością gospodarczą").

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lokal mieszkalny nie będzie zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej.

W opinii organu podatkowego wskazanie lokalu mieszkalnego jako adresu siedziby firmy Wnioskodawcy i odbieranie tam korespondencji związanej z działalnością gospodarczą czy też fakt przechowywania w lokalu dokumentacji księgowej związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą nie powoduje, że mieszkanie to będzie zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym za prawidłowe należy uznać opodatkowanie tego lokalu w całości podatkiem od nieruchomości z zastosowaniem stawki jak dla budynków mieszkalnych.

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.