PB5/IMD-066-419-1871/02

W związku z wystąpieniem z dnia 24 lipca 2002 r. Nr RP/1315/3/2002 w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych i od osób prawnych Ministerstwo Finansów uprzejmie informuje.

I. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Z wystąpienia wynika, iż Spółka N. P. SA jest zobowiązana do wypłaty członkom tego organu wynagrodzenia oraz zwrotu kosztów podróży, noclegów i innych kosztów poniesionych przez członka rady nadzorczej związanych z pełnioną funkcją.

Jednocześnie należy zauważyć, iż stosownie do art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141, z późn. zm.) pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługuje zwrot kosztów związanych z podróżą służbową. Z przepisu tego wynika zatem, iż o podróży służbowej można mówić, gdy pracownik wykonuje zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.

Co prawda przepisy Kodeksu pracy nie mają zastosowania do członków rady nadzorczej. Natomiast - w obecnym stanie prawnym - przepisy podatkowe dotyczące zwolnienia od podatku diet z tytułu podróży służbowych, odnoszą się generalnie do wszystkich podatników, m.in. do pracowników, zleceniobiorców, osób należących do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z tego względu nie znajduje się uzasadnienia dla potraktowania członków rad nadzorczych, w sposób korzystniejszy od pracowników i przyznania im prawa do zwolnienia w sytuacji, kiedy członek rady nadzorczej dojeżdża do siedziby na posiedzenie organu.

Natomiast w sytuacji, gdy członek rady nadzorczej w ramach swoich obowiązków wykonuje zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba organu i z tego tytułu otrzymuje zwrot kosztów podróży, noclegów i innych kosztów - to przychody te korzystają ze zwolnienia w ramach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w omawianej sytuacji, kwoty otrzymywane z tytułu zwrotu kosztów związanych z dojazdem do siedziby organu na posiedzenie nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowią opodatkowany przychód z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując: Ministerstwo Finansów podziela pogląd Izby Skarbowej w Warszawie, wyrażony w piśmie z dnia 26 czerwca 2002 r. Nr FB/005-57/ET/02/2611 oraz nie zgadza się ze stanowiskiem Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście zawartym w ostatnim akapicie pisma z dnia 28 maja 2002 r. Nr US35-FO2/415-46/02/MCH, gdyż pogląd ten nie ma umocowania w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

II. Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Oznacza to, iż ponoszone przez Spółkę wydatki na zwrot kosztów podróży i diet członków rady nadzorczej nie stanowią dla Spółki kosztów uzyskania przychodów.