PB I-3/4150/IN-268/US/2006/PM - Odszkodowanie wypłacone najemcy za brak lokalu mieszkalnego a opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 lipca 2006 r. Izba Skarbowa w Łodzi PB I-3/4150/IN-268/US/2006/PM Odszkodowanie wypłacone najemcy za brak lokalu mieszkalnego a opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zmienia postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź - Bałuty z dnia 14 kwietnia 2006 r., znak pisma I USB XVI/415/12/06.

W dniu 30 stycznia 2006 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Łodzi kamienica, w której wynajmował Pan mieszkanie, w związku ze złym stanem technicznym, została wyłączona z użytkowania. Właściciel nieruchomości rozpoczął działania mające na celu zapewnienie lokatorom lokali zamiennych, zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów. Po długotrwałych poszukiwaniach nie zapewnił takiego lokalu i w 2005 r. wypłacił Panu, jako najemcy lokalu, kwotę 20.000,00 zł., jako rekompensatę, w zamian za odstąpienie od dochodzenia jakichkolwiek roszczeń związanych z lokalem zamiennym oraz rozwiązanie umowy najmu. Pana zdaniem, kwota 20.000,00 zł, którą Pan otrzymał od właściciela nieruchomości jest wolna od podatku dochodowego. Kwota ta została w całości przeznaczona na zakup mieszkania na rynku wtórnym.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Tryb. w postanowieniu z dnia 4 stycznia 2006 r. Nr USI/2/415/1/06, nie podzielił stanowiska strony w sprawie uznając, iż otrzymana kwota winna być traktowana jako przychód z innych źródeł i opodatkowana na zasadach ogólnych po pomniejszeniu o koszty uzyskania przychodu (poniesione nakłady na remont lokalu).

Po przeanalizowaniu obowiązujących przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza, co następuje.

Stosownie do dyspozycji art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla z urzędu postanowienie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, art. 30a-30c oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.

W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. źródłami przychodów są inne źródła niż wymienione w punktach poprzedzających ten zapis, za które uważa się w szczególności - a zatem jest to lista przykładowa - kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z treści art. 21 ust. 1 pkt 3 ww ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

a.

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b.

odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c.

odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d.

odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane na zasadach, o których mowa w art. 27 ust. 1,

g.

odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód.

Z kolei w myśl postanowień art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:

a.

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b.

dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Powołane uregulowania prawne wskazują jednoznacznie, iż nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego. Ze zwolnienia przedmiotowego korzystają bowiem jedynie te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie bądź też wyroków czy ugód sądowych, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż Podatnik otrzymał rekompensatę w zamian za rozwiązanie stosunku najmu i opuszczenie lokalu mieszkalnego, której podstawę wypłaty stanowi porozumienie zawarte pomiędzy stronami w dniu 7 czerwca 2005 r.

W tym stanie faktycznym i prawnym sprawy otrzymana kwota rekompensaty nie korzysta zatem ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Przy czym bez znaczenia pozostaje fakt na jakie cele zostanie ona przeznaczona.

Reasumując powyższe, wypłacona w 2005 r. rekompensata stanowi przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wobec czego uzyskany z tego tytułu przychód należy uwzględnić w rocznym zeznaniu podatkowym łącznie z innymi dochodami osiągniętymi przez Podatnika w 2005 r. podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem i opodatkować według obowiązującej skali podatkowej.

a.

celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów,

b.

wydatek nie może znajdować się w katalogu wydatków (odpisów) wymienionych w art. 23 ustawy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Spełnienie łącznie tych dwóch warunków jest wystarczające dla uznania poniesionego wydatku za koszt uzyskania przychodów.

Z treści art. 22 ust. 1 wynika zatem, że poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu.

W przedmiotowej sprawie niezbitym jest, iż wypłata rekompensaty związana była z odstąpieniem od dochodzenia roszczeń związanych z rozwiązaniem umowy najmu i nie zapewnieniem podatnikowi lokalu zastępczego, a nie z poniesionymi nakładami na wyremontowanie opuszczanego lokalu mieszkalnego.

A zatem wydatków tych nie można uznać za koszt uzyskania przedmiotowego przychodu.

Z uwagi na powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, mając na względzie zapis art. 14b § 5 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, stwierdza jak w sentencji niniejszej decyzji.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl