PB I-3/4117/IN-59/US/2006/ACH - Wydatkowanie zgromadzonych w kasie mieszkaniowej oszczędności na prace remontowe w budynku letniskowym

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 5 października 2006 r. Izba Skarbowa w Łodzi PB I-3/4117/IN-59/US/2006/ACH Wydatkowanie zgromadzonych w kasie mieszkaniowej oszczędności na prace remontowe w budynku letniskowym

Pytanie podatnika dotyczy kwestii wydatkowania zgromadzonych w kasie mieszkaniowej oszczędności na przeprowadzenie prac remontowych w budynku mieszkalnym letniskowym.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 10.07.2006 r. (data nadania w placówce pocztowej) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew z dnia 21.07.2006 r., znak pisma IX-005/180/Z/K/06, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi odmawia zmiany powyższego postanowienia.

W dniu 30.05.2006 r. do Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew wpłynął Pana wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w dniu 15.11.1999 r. zawarł Pan umowę systematycznego oszczędzania na rachunku kasy mieszkaniowej z przeznaczeniem ich na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Okres systematycznego oszczędzania w kasie mieszkaniowej upłynął z dniem 31.12.2005 r. i w lutym 2006 r. bank przelał na Pana konto osobiste zgromadzone środki pieniężne, których część postanowił Pan wydatkować (do końca bieżącego roku) na wykonanie gruntownego remontu domu mieszkalnego letniskowego (rekreacyjnego) zlokalizowanego poza Łodzią.

Wątpliwości Pana dotyczą kwestii wydatkowania zgromadzonych w kasie mieszkaniowej oszczędności na przeprowadzenie prac remontowych w budynku mieszkalnym letniskowym. W Pana ocenie, jeżeli wydatkowanie oszczędności na wskazany cel nastąpi do końca roku kalendarzowego, w którym je wycofano, tj. do końca 2006 r., zachowa Pan prawo do ulgi związanej z systematycznym oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej.

Postanowieniem z dnia 21.07.2006 r., znak IX-005/18-/Z/K/06, Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew uznał za prawidłowe Pana stanowisko zawarte we wniosku z dnia 30.05.2006 r.

W uzasadnieniu interpretacji podkreślono: "jeżeli remontowany budynek mieszkalny-letniskowy jest Pana jedynym lokum, w którym koncentruje się życie rodzinne a środki wycofane z kasy mieszkaniowej zostaną wydatkowane nie później niż do końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło zakończenie systematycznego oszczędzania, nie będzie skutkowało koniecznością zwrotu ulgi związanej z systematycznym gromadzeniem oszczędności w kasie mieszkaniowej."

W zażaleniu z dnia 03.08.2006 r. na powyższe postanowienie zwrócił się Pan o "wydanie decyzji zmieniającej (korygującej) treść uzasadnienia do wydanego w dn. 21.07.2006 r. postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew."

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po przeanalizowaniu postawionych w zażaleniu zarzutów oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza, co następuje.

Zgodnie z zapisem art. 14b § 5 pkt 1) ustawy Ordynacja podatkowa, organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w analizowanej sprawie brak jest podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia z niżej podanych powodów.

Od dnia 1 stycznia 2002 r., na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509), podatnikom, którzy zawarli umowę o kredyt kontraktowy z bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową o systematyczne gromadzenie oszczędności, według zasad określonych w przepisach o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, i przed dniem 1 stycznia 2002 r. nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cel określony w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych kwot wpłaconych oszczędności na kontynuację systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na tym samym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w tym samym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r., do upływu określonego przed dniem 1 stycznia 2002 r. terminu systematycznego gromadzenia oszczędności, wynikającego z umowy o kredyt kontraktowy.

Jednocześnie przepis art. 6 ust. 1 ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym stanowi, że również art. 27a ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., ma zastosowanie do wymienionych w nim zdarzeń powstałych po dniu 1 stycznia 2002 r.

Zgodnie z art. 27a ust. 13 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków poniesionych na cele określone w ust. 1 pkt 2 (tj. systematycznie gromadził oszczędności wyłącznie na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową), a następnie wycofał oszczędności z kasy mieszkaniowej, z wyjątkiem gdy wycofana kwota po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę - do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty uprzednio odliczone z tych tytułów.

Na mocy powołanych przepisów, w celu zachowania prawa do wcześniejszych odliczeń, należy zgromadzone na imiennym rachunku oszczędnościowo-kredytowym środki pieniężne przeznaczyć na cele mieszkaniowe określone w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, celami mieszkaniowymi są służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy:

1) nabycie, budowa, przebudowa, rozbudowa lub nadbudowa domu albo lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość,

2) uzyskanie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, albo prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego,

3) remont domu albo lokalu, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem bieżącej konserwacji i odnowienia mieszkania,

4) spłata kredytu bankowego zaciągniętego na cele wymienione w pkt 1-3,

5) nabycie działki budowlanej lub jej części pod budowę domu jednorodzinnego lub budynku mieszkalnego, w którym jest lub ma być położony lokal mieszkalny kredytobiorcy.

Celem regulacji art. 27a ust. 13 jest zapobieganie obniżeniu zobowiązania podatkowego przez obejście przepisów o ulgach mieszkaniowych i zapewnienie prawidłowego ich stosowania. Dopuszczając możliwość skorzystania z ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu poniesienia przez podatnika wydatków na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych ustawodawca wprowadził w tym przepisie mechanizm zapobiegający obniżeniu tego zobowiązania w przypadku ominięcia przez podatnika celu ulgi, jakim jest zaspokojenie jego własnych potrzeb mieszkaniowych.

Z przepisu art. 8 ust. 2 pkt 3) ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, wynika, że jednym z celów mieszkaniowych jest służący zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy remont domu albo lokalu, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem bieżącej konserwacji i odnowienia mieszkania.

Pana zdaniem, na podstawie powyższego przepisu, nie ma przeszkód prawnych do zachowania przedmiotowej ulgi w sytuacji przeznaczenia zgromadzonych oszczędności na remont budynku mieszkalnego letniskowego (rekreacyjnego).

Odnosząc się do powyższego należy powtórzyć za organem podatkowym pierwszej instancji, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji budynku mieszkalnego. Z kolei ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 ze zm.) nie posługuje się pojęciem "budynek mieszkalny", ale pozwala określić, co uznaje ogólnie za "budynek". Zgodnie z art. 3 pkt 2) tej ustawy, za budynek należy uznać obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Ponadto w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316), do klasy budynków mieszkalnych (jednorodzinnych) zalicza się m.in. domy letnie. Tym samym zakres pojęcia budynek mieszkalny obejmuje również budynek letniskowy.

Przy czym na szczególną uwagę zasługuje sformułowanie przepisu art. 8 ust. 2 ustawy o niektórych formach popieraniu budownictwa mieszkaniowego, które wyraźnie wskazuje, iż celami mieszkaniowymi są cele służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy. Stąd też decydujące znaczenie dla potrzeb zastosowania omawianej ulgi ma odpowiedź na pytanie, czy dany budynek faktycznie pełni funkcję mieszkalną i zaspakaja potrzeby mieszkaniowe podatnika. Funkcję mieszkalną i potrzeby mieszkaniowe podatnika realizuje lokum, w którym koncentruje się jego życie rodzinne. Dlatego należy podzielić stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego, iż - dla zachowania prawa do przedmiotowej ulgi - remontowany budynek mieszkalny letniskowy musi stanowić stałe (a nie czasowe) lokum, w którym koncentruje się Pana życie rodzinne.

Jednocześnie należy podkreślić, iż przepisy ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia remontu. W związku z powyższym zasadne jest posługiwanie się stosownymi określeniami z ustawy Prawo budowlane, zgodnie z którym pojęcie remontu zostało określone w art. 3 pkt 8 ustawy jako "wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym". Ponadto przy zaliczaniu określonych wydatków do wydatków na remont budynku uzasadnione jest również posiłkowanie się wykazem prac remontowych określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. Nr 156, poz. 788).

Warto także zaznaczyć, iż odmiennie niż w przypadku dokumentowania wydatków odliczanych w ramach tzw. ulgi remontowo-modernizacyjnej (art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. g ustawy), za dowód przeznaczenia oszczędności wycofanych z kasy mieszkaniowej na określone cele mieszkaniowe można uznać każdy dokument potwierdzający poniesienie wydatków na te cele, w tym np. faktury VAT, dowody wpłat itp.

W świetle powyższego, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi nie znajduje podstaw prawnych do zmiany lub uchylenia zaskarżonego postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew z dnia 21.07.2006 r., nr IX-005/180/Z/K/06.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl