PB I-3/4117/IN-33/US/2006/AA - Odliczenie od dochodów uzyskanych przez podatnika wydatków na rehabilitację

Pytanie podatnika dotyczy wydatków ponoszonych przez osobę niepełnosprawną.

Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 11 maja 2006 r. na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna Nr I-415-25/03/06 wydane w dniu 26 kwietnia 2006 r., odmawia zmiany w/w postanowienia.

W dniu 28 marca 2006 r. zwrócił się Pan do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna z wnioskiem o dokonanie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż jest Pan osobą niepełnosprawną z orzeczoną grupą inwalidzką i przyznaną rentą. W 2005 r. przeszedł Pan operacje mające na celu cyt. "usunięcie przyczyn inwalidztwa". Przedmiotowe operacje zostały poprzedzone odpłatnymi badaniami (udokumentowanymi fakturami VAT) wykonanymi w rejonowym Zakładzie Opieki Zdrowotnej, których koszt chciałby Pan odliczyć w ramach wydatków rehabilitacyjnych.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna w postanowieniu z dnia 26 kwietnia 2006 r. Nr I-415-25/03/06, nie podzielił przedstawionego we wniosku stanowiska.

Nie zgadzając się z interpretacją organu pierwszej instancji, w dniu 11 maja 2006 r. złożył Pan zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, wnosząc o jego zmianę.

Po przeanalizowaniu przedłożonych dokumentów oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza, co następuje:

Stosownie do dyspozycji art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

W świetle art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od dochodu uważa się wydatki na:

1. adaptację i wyposażenie mieszkania oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

2. przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

3. zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,

4. zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

5. odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,

6. odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,

7. opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,

8. utrzymanie przez osoby niewidome, psa przewodnika,

9. opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,

10. opłacenie tłumacza języka migowego,

11. kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,

12. leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),

13. odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne,

14. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne,

15. odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a) na turnusie rehabilitacyjnym,

b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Wydatki, o których mowa podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, w wysokości faktycznie poniesionej, a maksymalną wysokość tych odliczeń wyznacza dochód do opodatkowania. Odliczenia te są dokonywane na podstawie dowodu potwierdzającego poniesienie tych wydatków. Dowodem takim jest każdy dokument, potwierdzający fakt dokonania konkretnych wydatków przez określoną w nim osobę.

Warunkiem odliczenia w/w wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek, orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy albo rentę szkoleniową.

Ponadto wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie.

Należy również podkreślić, iż zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, każda ulga podatkowa stanowi odstępstwo od zasady powszechności i równości podatkowej. W konsekwencji o prawie do odliczenia może decydować wyłącznie literalne brzmienie powołanej powyżej regulacji.

Odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż jakkolwiek sam zabieg chirurgiczny można, w pewnych przypadkach, uznać za zabieg rehabilitacyjno-usprawniający uprawniający do skorzystania z odliczenia od dochodu takiego wydatku, to jednak odpłatne badania przedoperacyjne nie mieszczą się w katalogu omawianych zwolnień podatkowych. Nie mogą one być również utożsamiane z rehabilitacją leczniczą, która łącząc leczenie z postępowaniem usprawniającym, obejmuje dodatkowe zabiegi takie jak: wodolecznictwo, zabiegi fizykoterapeutyczne, światłolecznictwo, kinezoterapię, elektrolecznictwo i mechanoterapię.

Mając na uwadze powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza, iż brak jest podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna z dnia 26 kwietnia 2006 r. Nr I-415-25/03/06.