PB H/2912/99/76 - Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

W przepisie § 6 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35 ze zm.), określającym zasady ustalania kosztu wytworzenia środków trwałych, zawarta klauzula na końcu tego przepisu w brzmieniu "naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania" nie odnosi się do wszystkich wydatków poniesionych na wytworzenie danego środka trwałego. Dotyczy ona wyłącznie odsetek, prowizji i różnic kursowych naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Są to kategorie, które zwiększają lub zmniejszają koszt wytworzenia w wartościach naliczonych a niekoniecznie zapłaconych lub otrzymanych. Natomiast faktycznie poniesione wydatki na wytworzenie środka trwałego, w postaci zużytych do wytworzenia rzeczowych składników majątku, wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi oraz inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych - zalicza się do kosztu wytworzenia, bez względu na termin otrzymania faktury lub datę jej zapłaty.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz wyjaśnienia zawarte w poprzednim piśmie Ministerstwa Finansów, wydatki poniesione na usługę związaną z audytem techniczno-prawnym obiektu budowlanego zwiększają jego koszt wytworzenia. Jeżeli wydatki te nie były uwzględnione w koszcie wytworzenia w dacie oddania jego do używania, należy zwiększyć jego wartość w miesiącu otrzymania faktury.