Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości zjazdów z własnych działek.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 maja 2013 r. Urząd Miasta w Warszawie Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości zjazdów z własnych działek.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

1. Podstawa prawna interpretacji

Artykuł 14j § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.)

2. Rozstrzygnięcie

Po rozpatrzeniu wniosku (...) ul.(...) dalej: "Spółka") w sprawie udzielenia indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania podatkiem od nieruchomości budowli zjazdu z własnych działek Spółki na działkę gruntu będącą pasem i poboczem drogi publicznej będącej w zarządzie Zarządu Dróg Miejskich, postanawiam uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

3. Stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku

Z treści przedłożonego wniosku wynika, że Spółka wykonała w listopadzie 2012 r. zjazd z własnych działek (...) położonych przy ulicy (...) w rejonie (...) na działkę (...) będącą pasem i poboczem drogi będącej w zarządzie Zarządu Dróg Miejskich w Warszawie. Ww. zjazd znajduje się na gruncie nie będącym własnością Spółki, lecz na poboczu drogi publicznej i w jej pasie drogowym oraz zgodnie z opinią Prezydenta m.st. Warszawy nr 1014/10 z dnia 28 września 2010 г., jest zjazdem tymczasowym do czasu rozbudowy ulicy Białołęckiej. W związku z powyższym pytanie Spółki dotyczy obowiązku opodatkowania przez Spółkę podatkiem od nieruchomości przedmiotowego zjazdu.

4. Stanowisko wnioskodawcy

Zdaniem Spółki, przedmiotowy zjazd nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości ze względu na położenie zjazdu poza działkami należącymi do Spółki oraz tymczasowy charakter inwestycji (do czasu rozbudowy ulicy

5. Ocena stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym

Zgodnie z art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle - z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych.

Pojęcia "droga" oraz "pas drogowy" zdefiniowane zostały w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260). Zgodnie z przepisami tej ustawy, przez ww. pojęcia należy rozumieć:

- "droga" - budowlę wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiącą całość techniczno-użytkową, przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowaną w pasie drogowym (art 4 pkt 2);

- "pas drogowy" - wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą (art. 4 pkt 1).

Natomiast definicja pojęcia "droga publiczna", o którym mowa w powołanym wyżej art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, została zawarta w art. 1 ustawy o drogach publicznych. Zgodnie z tym przepisem, drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Z powyższego wynika zatem, że drogami publicznymi będą takie drogi, które są zaliczone we właściwym trybie do kategorii drogi krajowej, wojewódzkiej, powiatowej lub gminnej, a to oznacza, iż może z nich korzystać każdy zgodnie z ich przeznaczeniem, z ograniczeniami wynikającymi z przepisów ustawy o drogach publicznych bądź z innych przepisów szczególnych. Tak rozumiane drogi publiczne dzielą się - ze względów funkcjonalno-technicznych - na klasy; natomiast ze względu na stopień dostępności i obsługi przyległego terenu - na: drogi ogólnodostępne, ekspresowe i autostrady.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zjazd z działek Spółki na działkę gruntu nr 78 znajduje się w pasie drogowym (...) w rejonie ulicy (...) zaś działka gruntu nr (...) stanowi pas i pobocze drogi będącej w zarządzie Zarządu Dróg Miejskich. W związku z powyższym, mając na względzie przepis art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, brak jest podstaw do opodatkowania tego zjazdu podatkiem od nieruchomości jako budowli związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tym samym stanowisko Spółki dotyczące nie podleganiu obowiązkowi podatkowemu budowli wzniesionych w pasie drogi, związanych z prowadzeniem i obsługą ruchu drogowego, uznać należy - w obowiązującym stanie prawnym i opisanym we wniosku stanie faktycznym - za prawidłowe, chociaż z innych względów niż podje Spółka.

6. Pouczenie

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działalnie lub bezczynność są przedmiotem skargi.

Opublikowano: bip.warszawa.pl