Opłata skarbowa od czynności dokonywanych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki - uzupełnienie.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że decyzje wydawane w obecnym stanie prawnym przez Prezesa URE z urzędu nie podlegają regulacjom zawartym w ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635). Wynika to w szczególności z treści art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a i b ustawy o opłacie skarbowej, w myśl którego opłacie skarbowej podlegają, w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej:

Zgodnie z treścią części I pkt 53 załącznika do ustawy o opłacie skarbowej, za wydanie decyzji innej niż wymieniona w załączniku do tej ustawy, do której mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, stawka opłaty skarbowej wynosi 10 zł. Wymieniona stawka opłaty skarbowej będzie miała zastosowanie do większości decyzji Prezesa URE, z wyjątkiem decyzji w sprawach koncesji. Jako przykład można wskazać tu decyzje w sprawie zatwierdzania taryf, decyzje rozstrzygające sprawy sporne wymienione w art. 8 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, decyzje w przedmiocie zwolnienia z określonych obowiązków, wydawane na podstawie art. 4h ust. 3 i art. 4i ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, decyzje w przedmiocie wyznaczenia operatorów systemów, wydawane na podstawie art. 9h ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, decyzje w przedmiocie zwolnienia przedsiębiorstwa energetycznego z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzenia, wydawane na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne.

Należy mieć ponadto na uwadze, że - jak wynika to z treści powołanego pkt 53 części I załącznika do ustawy - opłacie skarbowej, o której mowa powyżej, nie podlegają decyzje:

W myśl art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, Nr 104, poz. 708, Nr 158, poz. 1123 i Nr 170, poz. 1217), w przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne odmówi przyłączenia do sieci z powodu braku warunków ekonomicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, a Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1, nie zgłosi zastrzeżeń do odmowy, za przyłączenie do sieci przedsiębiorstwo to może pobrać opłatę w wysokości uzgodnionej z podmiotem ubiegającym się o przyłączenie w umowie o przyłączenie. Ewentualne zgłoszenie przez Prezesa URE zastrzeżeń w trybie określonym w powołanym art. 7 ust. 9 ustawy następuje w formie decyzji administracyjnej (vide opublikowane na stronie internetowej Urzędu stanowiska Prezesa URE: z dnia 1 września 2005 r. "Stanowisko Prezesa URE w sprawie postępowania w przypadku odmów przyłączenia do sieci gazowych z powodu braku warunków ekonomicznych" oraz z dnia 30 grudnia 2005 r. "Stanowisko Prezesa URE w sprawie postępowania w przypadku odmów przyłączenia do sieci elektroenergetycznych z powodu braku warunków ekonomicznych"). W mojej ocenie wydanie decyzji w przedmiocie zgłoszenia zastrzeżeń do odmowy przyłączenia do sieci z powodu braku warunków ekonomicznych, nie jest czynnością, która podlega przepisom ustawy o opłacie skarbowej. Za przyjęciem powyższego poglądu przemawia, w szczególności treść art. 5 ust. 1 ustawy o opłacie skarbowej, w myśl którego obowiązek zapłaty opłaty skarbowej ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jeżeli wskutek dokonanego przez nie zgłoszenia lub na ich wniosek dokonuje się czynności urzędowej (przez co należy rozumieć powinność organu do dokonania czynności urzędowej) albo jeżeli na ich wniosek wydaje się zaświadczenie lub zezwolenie (pozwolenie, koncesję). Natomiast dokonanie powiadomienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, nie obliguje Prezesa URE do dokonania w każdym przypadku czynności urzędowej, polegającej na wydaniu decyzji w przedmiocie zgłoszenia zastrzeżeń, co przemawia za przyjęciem sformułowanego wyżej poglądu. Przyjęcie przeciwnego do przedstawionego wyżej poglądu, doprowadziłoby zresztą do kuriozalnej sytuacji, w której opłata wniesiona przy powiadomieniu powinna być (na wniosek) zwrócona niezależnie od sposobu załatwienia sprawy, tj. zarówno w przypadku niezgłoszenia zastrzeżeń (brak decyzji) jak i w przypadku ich zgłoszenia (decyzja nie załatwia sprawy "pozytywnie"). Tym bardziej nie byłoby zasadne uznanie, że przepisom ustawy o opłacie skarbowej podlegają zawiadomienia o których mowa w art. 4g ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, skoro nie powoduje to w żadnym przypadku obowiązku dokonania przez Prezesa URE czynności urzędowej w rozumieniu przepisów o opłacie skarbowej.

W tym kontekście należy odnieść się też do określonego w art. 37 ust. 1 pkt 5 lit. b ustawy - Prawo energetyczne, wymogu zawarcia w koncesji warunku powiadamiania Prezesa URE o niepodjęciu lub zaprzestaniu bądź ograniczeniu prowadzenia działalności objętej koncesją, w okresie jej obowiązywania. Powiadomienie takie może, co do zasady, skutkować wydaniem decyzji w przedmiocie cofnięcia lub zmiany koncesji polegającej na ograniczeniu działalności. Takie powiadomienie nie powoduje jednak obowiązku wniesienia opłaty skarbowej. Wynika to bowiem a contrario z treści art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. c oraz art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o opłacie skarbowej (w odniesieniu do cofnięcia lub wygaśnięcia koncesji) oraz z treści pkt 46 części III załącznika do tej ustawy (w odniesieniu do zmiany koncesji polegającej na ograniczeniu zakresu lub rodzajów działalności).