NB-BPN-III-WL-523-760/02 - Ewidencja, prezentacja oraz sposób wyceny zapasów walut narodowych państw Unii Gospodarczo-Walutowej.

W związku z kierowanymi do GINB pytaniami w sprawie sposobu ewidencji, prezentacji w sprawozdawczości oraz sposobu wyceny zapasów walut narodowych państw Unii Gospodarczo-Walutowej, które począwszy od stycznia 2002 r. przestaną być stopniowo prawnym środkiem płatniczym w poszczególnych państwach członkowskich UGW i zostaną zastąpione przez walutę euro, Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego przekazuje następujące stanowisko.

1.Zgodnie z obowiązującymi obecnie banki przepisami w zakresie rachunkowości, aktywa i pasywa bilansowe oraz zobowiązania pozabilansowe w walutach obcych wykazuje się w złotych po przeliczeniu według kursu średniego ustalonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego na dzień bilansowy, natomiast różnice kursowe wynikające z przeliczenia sald aktywów i pasywów bilansowych w walutach obcych zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów z pozycji wymiany.

2.Do czasu, gdy poszczególne waluty narodowe państw członkowskich UGW pozostają prawnym środkiem płatniczym w poszczególnych krajach oraz ustalane są dla nich kursy średnie, zapasy tych walut powinny być wykazywane jako gotówka i wyceniane w sposób określony w punkcie pierwszym.

3.Ze względu na fakt, że przechowywanie skupowanych przez banki od klientów walut narodowych państw członkowskich UGW, które utraciły status prawnego środka płatniczego i przeznaczone są do wymiany na euro, będzie miało charakter przejściowy, uważam, że waluty te powinny być nadal wykazywane jako gotówka. Znajdujące się w skarbcach banków zapasy znaków pieniężnych w walutach narodowych krajów członkowskich UGW należy z dniem utraty przez te waluty statusu prawnego środka płatniczego przeliczyć na euro według kursu zawartego w załączniku do ustawy z dn. 25.05.2001 r. o skutkach wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej wspólnej waluty euro, a następnie na złote według kursu średniego euro na dany dzień ustalonego przez Prezesa NBP.

4.Ewidencja analityczna prowadzona przez bank po 1 stycznia 2002 r. powinna zapewnić wyodrębnienie zapasów poszczególnych walut narodowych, z podziałem na waluty, które utraciły status prawnego środka płatniczego.