MR/869429/2008 - Czas pracy kierowców komunikacji miejskiej.

Biuro Informacji i Promocji Ministerstwa Infrastruktury informuje, że art. 1 pkt 1 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (DzU nr 92, poz. 879 ze zm.) określa czas pracy kierowców wykonujących przewóz drogowy, zatrudnionych na podstawie stosunku pracy, oraz obowiązki pracodawców w zakresie wykonywania przewozów drogowych. Ustawodawca w szczególny sposób wyodrębnił w rozdziale 4a kierowców zatrudnionych w transporcie na trasach nieprzekraczających 50 km (w tym kierowców komunikacji miejskiej).

Zgodnie z art. 31b ust. 1 ustawy kierowcy, przed upływem łącznego dziennego czasu prowadzenia pojazdu, przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek, w wymiarze nie krótszym niż 30 minut, gdy łączny czas prowadzenia pojazdu wynosi sześć do ośmiu godzin oraz w wymiarze nie krótszym niż 45 minut, gdy łączny dzienny czas prowadzenia pojazdu przekracza osiem godzin. Oznacza to, że kierowcom wykonującym przewozy, o których mowa w rozdziale 4a, przysługuje zarówno 15-minutowa przerwa z art. 6 ust. 3 ustawy, jak i przerwa z art. 31b. Należy pamiętać, że przerwy te udzielane są niezależnie. Przerwy z art. 31b mogą być dzielone na krótsze odcinki, z których co najmniej jeden powinien obejmować nie mniej niż 15 minut, kierowcy pracownikowi, który korzysta z takich dzielonych przerw, przysługują wówczas co najmniej dwie przerwy obejmujące nie mniej niż 15 minut oraz przerwy stanowiące dopełnienie 15-minutowej przerwy wynikającej z art. 31b - odpowiednio do 30 lub 45 minut.

Określając czas przerw, ustawodawca kierował się przede wszystkim dobrem kierowcy, aby mógł on efektywnie zregenerować siły. Natomiast o tym, jak wygląda organizacja pracy w przedsiębiorstwie, decyduje pracodawca, a nie ustawodawca. To pracodawca określa obowiązki kierowcy w czasie postoju pojazdu na pętli.

Art. 31e ustawy o czasie pracy kierowców nakłada na pracodawcę obowiązek ustalenia na okres co najmniej jednego miesiąca rozkładu czasu pracy dla kierowców wykonujących przewozy regularne, których trasa nie przekracza 50 km.

Dla kierowców wykonujących przewozy drogowe rzeczy - zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy - nie ustala się rozkładów czasu pracy, ponieważ kiedy dopuszczalna masa całkowita pojazdu łącznie z przyczepą lub naczepą przekracza 3,5 tony, wówczas pojazd musi być wyposażony w urządzenie rejestrujące (tachograf analogowy lub cyfrowy), które rejestruje na bieżąco czas pracy kierowcy, w tym okresy prowadzenia pojazdu, obowiązkowe przerwy w prowadzeniu i gwarantowane okresy odpoczynku.