ŁUS-II-2-423/191/06/AG - Odsetki od kredytu zaciągniętego w celu wypłaty dywidendy.

" (...) Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione. Ponoszone przez podatnika wydatki winny więc realizować cel jakim jest osiąganie przychodów, lub co najmniej winny ten cel zakładać jako realny. Innym celem, oprócz osiągania przychodów, jest zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami. W art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) oraz pkt 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca wskazał, że za koszt uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Zatem za koszt uzyskania przychodów uznać można odsetki naliczone i zapłacone, pod warunkiem, że pożyczka (kredyt) została zaciągnięta i wydatkowana na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W niniejszej sprawie dla ustalenia, czy kredyt zaciągnięty został na cel związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 15.09.2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Z art. 3 ww. ustawy Kodeks spółek handlowych wynika, że przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny sposób. Zasady logiki i doświadczenia życiowego wskazują, że takim gospodarczym celem, dla którego spółka powstaje i funkcjonuje jest osiąganie zysku. Wynikiem osiągania zysku jest dla wspólników, zgodnie z art. 191 § 1 ww. ustawy Kodeks spółek handlowych, prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego, przeznaczonym do podziału na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników. W konsekwencji podjęcia uchwały o podziale zysku wspólnicy nabywają roszczenie o wypłatę dywidendy, które może być dochodzone na drodze sądowej.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, że poniesiony przez spółkę wydatek w postaci kredytu na wypłatę dywidendy jest wydatkiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej i w związku z tym odsetki od tego kredytu, naliczone i zapłacone stanowić będą koszt uzyskania przychodu. Prowadząc działalność gospodarczą podatnicy podejmują określone decyzje inwestycyjne kierując się kryteriami rachunku ekonomicznego. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą, biorąc pod uwagę "zasadę racjonalności" oraz mając na względzie aktualną sytuację rynkową sam podejmuje decyzje o tym, jakie wydatki ponoszone podczas prowadzenia działalności są dla niego przydatne w celu uzyskania przychodu. Zdaniem tutejszego organu, zaciągnięcie kredytu na sfinansowanie dywidendy, której wypłata jest jedną z charakterystycznych cech spółek kapitałowych, uznać należy za działanie zmierzające do zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów, spełniające przesłanki art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (...)"