LK-833/KD/05/340 - Obowiązek podatkowy ciążący na posiadaczach nieruchomości lub ich części stanowiących własność skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 23 maja 2005 r. Ministerstwo Finansów LK-833/KD/05/340 Obowiązek podatkowy ciążący na posiadaczach nieruchomości lub ich części stanowiących własność skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Na podstawie art. 170 § 1 w związku z art. 14 § 4 oraz art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Ministerstwo Finansów przesyła pismo przedsiębiorców reprezentowanych przez spółkę cywilną "B" w O. w sprawie udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów dotyczących podatku od nieruchomości, zgodnie z właściwością, o ile nie wszczęto postępowania podatkowego lub kontrolnego.

Jednocześnie Ministerstwo Finansów informuje, że w stanie prawnym obowiązującym do końca 2002 r., zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 ze zm.), obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciążył na posiadaczach nieruchomości albo obiektów budowlanych niezłączonych trwale z gruntem, stanowiących własność skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie wynikało z umowy zawartej z właścicielem lub innego tytułu prawnego, a także umowy zawartej z Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa albo z ustanowionego zarządu. Obowiązek podatkowy ciążył na posiadaczach lokali użytkowych stanowiących własność państwową lub komunalną tylko w przypadku, gdy została wyodrębniona własność tych lokali stosownie do przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Obowiązek podatkowy ciążył zatem na posiadaczach nieruchomości (całych, a nie ich części) stanowiących własność skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Począwszy od 1 stycznia 2003 r., zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych1 (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.), podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości, a nawet jest bez tytułu prawnego.

Wobec powyższego w obowiązującym stanie prawnym zawarcie umowy najmu lokalu przenosi obowiązek podatkowy z właściciela na posiadacza nieruchomości (lub jej części), jeżeli nieruchomość (lub jej część) jest własnością skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Wyjątek stanowi jedynie posiadanie przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości.

Z przedstawionej w piśmie sytuacji wynika, iż przedmiotem umowy najmu jest lokal użytkowy, a zatem podatnikiem podatku od nieruchomości jest w opisywanym przypadku najemca lokalu. Wskazuje na to analiza wyżej cytowanego art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Nie ma przy tym znaczenia, czy umowa najmu została zawarta z reprezentującym gminę Prezydentem Miasta czy też z Zarządem Gospodarki Komunalnej, gdyż on także reprezentował gminę. Podmioty te działały w imieniu i na rzecz gminy. Umowa zawarta z którymkolwiek z nich jest umową zawartą z gminą jako właścicielem lokalu użytkowego.

_________

1 Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich:

1) dyrektywy 92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia wspólnych zasad dla niektórych typów transportu kombinowanego towarów między państwami członkowskimi (Dz.Urz. WE L 368 z 17 grudnia 1992),

2) dyrektywy 1999/62/WE z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe (Dz.Urz. WE L 187 z 20 lipca 1999).

Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.

Opublikowano: Biul.Skarb. 2005/3/20