KS 5.II/kar/95/BP - Istota dobrowolnego poddania się karze.
Pismo z dnia 10 lipca 1995 r. Ministerstwo Finansów KS 5.II/kar/95/BP Istota dobrowolnego poddania się karze.
W związku z napływającymi do Departamentu Kontroli Skarbowej informacjami o nieprawidłowej praktyce stosowanej przez inspektorów kontroli skarbowej prowadzących dochodzenia karne skarbowe w zakresie proponowania sprawcom czynów przestępczych złożenia wniosków o zezwolenie na dobrowolne poddanie się karze, uprzejmie przypominam:
Instytucja dobrowolnego poddania się karze została uregulowana w rozdziale 9 ustawy karnej skarbowej w art. 196-199.
Inspektor kontroli skarbowej w przypadku wyrażenia przez sprawcę czynu przestępczego zamiaru złożenia wniosku o dobrowolne poddanie się karze, lecz przed przyjęciem tego wniosku, powinien wyjaśnić stronie postępowania, iż złożenie przez nią wniosku i wpłata stosownej kary nie powoduje zakończenia postępowania karnego skarbowego. Należy tu zaznaczyć, iż wpłata ta powinna być dokonana na konto właściwego urzędu skarbowego, a strona postępowania obowiązana jest dostarczyć jedynie stosowne pokwitowanie.
Właściwym w sprawie dobrowolnego poddania się karze jest urząd skarbowy, który postanowieniem rozstrzyga o uwzględnieniu lub odmowie uwzględnienia wniosku.
Inspektor winien uprzedzić sprawcę czynu, iż urząd skarbowy ustosunkowując się do złożonego wniosku może wystąpić z żądaniem podwyższenia złożonej na poczet kary kwoty, o ile według jego oceny jest ona nieadekwatna do stopnia popełnionego czynu, pokrycia kosztów postępowania, a także wyrażenia zgody na przepadek rzeczy objętych wnioskiem lub uiszczenia ich równowartości w wyznaczonym terminie.
Na skutek niedoinformowania sprawców czynów o tych zasadach, nabierają oni mylnego przeświadczenia, iż złożenie wniosku i wpłata stosownych kar powoduje prawomocne zakończenie postępowania karnego skarbowego.
W związku z powyższym zobowiązuję inspektorów kontroli skarbowej do przestrzegania uregulowań prawnych instytucji dobrowolnego poddania się karze określonych w cytowanym na wstępie art. 196-199 ustawy karnej skarbowej, jak również do rzetelnego i wyczerpującego informowania strony postępowania o tych uregulowaniach.