Koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych

Pytanie:

Zapytanie w trybie art. 14a § 1 ustawy z dn. 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.), w kwestii stosowania przepisów ustawy z dn. 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), w sprawie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych przy tworzeniu na terenie całego kraju sieci regionalnych przedstawicielstw, na podstawie umów agencyjnych z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą.

Odpowiedź:

Definicja umowy agencyjnej zawarta jest w art. 758-764 ustawy z dn. 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), z której wynika iż: "przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu".

Z Pani pisma wynika, że umowy agencyjne będą zawierane z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą na własne nazwisko. Za swoje usługi przedstawiciele będą wystawiać faktury na wysokość, których składać się będzie:

- kwota stała,

- prowizja od wartości sprzedaży do której się przyczynią.

Wg organu podatkowego kwota wyszczególniona na fakturze będzie stanowić koszt uzyskania przychodu dla dającego zlecenie na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dn. 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) oraz jako przychód u przyjmującego zlecenie (agenta).

Wydatki związane ze środkami transportu i łączności przedstawicieli nie będą stanowiły dla Pani kosztu uzyskania przychodu, gdyż osoby prowadzące działalność gospodarczą takie wydatki uwzględniają we własnych kosztach uzyskania przychodu (podstawa prawna: zgodnie z art. 22 ust. 1 w/w ustawy kosztami uzyskania są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy). Należy jednak pamiętać, iż ciężar wykazania, że poniesiony wydatek ma związek z prowadzoną działalnością i został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, spoczywa na podatniku.

Podpisana z agentami prowadzącymi własną działalność gospodarczą umowa o świadczeniu usług nie jest umową o pracę.

W tym przypadku nie można odnieść się do pisma Min. Finansów z dn. 1 kwietnia 1997 r. nr PO 4/N-802-201/97, ponieważ opisana w nim umowa użyczenia odnosiła się do wypożyczenia urządzeń specjalistycznych konkretnego podmiotu, w których można było przechowywać tylko produkty tego podmiotu. Samochody i telefony komórkowe, którymi mieliby się posługiwać przedstawiciele sieci regionalnych nie są środkami specjalistycznymi i nie służą tylko do celów marketingowych.

Ponadto, tut. organ podatkowy wyjaśnia, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje nieodpłatnego udostępnienia przez Panią samochodów oraz telefonów komórkowych osobom prowadzącym działalność gospodarczą i współpracujących na podstawie umów agencyjnych. Istnieje jedynie możliwość sporządzenia umów najmu lub użyczenia z agentami. W tym przypadku koszty związane z eksploatacją samochodów i telefonów komórkowych będą ponosić najemcy - agenci. U Pani natomiast powstanie przychód z tyt. najmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą podlegający wpisaniu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.