Koncesja na działalność określoną w art. 16 ust. 2a Prawa geologicznego i górniczego a dalsze koncesje. Ograniczenia wielkości wydobycia kopalin. Podział złoża.

1. Literalnie rzecz biorąc nie ma przeszkód, by ten, kto otrzymał koncesję na działalność określoną w art. 16 ust. 2a Prawa geologicznego i górniczego, mógł występować o dalsze koncesje na pozostałe części tego samego już rozpoznanego (udokumentowanego) złoża, jednakże w odniesieniu do tych części złóż, które bezpośrednio przylegają do siebie (miałyby zostać objęte przylegającymi do siebie obszarami górniczymi) nasuwa się obawa, że taka działalność może kolidować z wymaganiami ochrony środowiska, przede wszystkim zaś racjonalnej gospodarki złożami kopalin, a zwłaszcza powodować straty eksploatacyjne. Sytuacja, w której ten sam przedsiębiorca uzyskuje koncesję starosty na wydobywanie tej samej kopaliny w granicach przylegających do siebie obszarów górniczych (zwłaszcza jeżeli łączna powierzchnia bądź wielkość rocznego wydobycia przekraczają kryteria wynikające z art. 16 ust. 2a ) Prawa geologicznego i górniczego uzasadnia przypuszczenie, że tego rodzaju działalność ma na celu obejście prawa, zwłaszcza zaś wymagań dotyczących przesłanek uzyskania koncesji oraz odnoszących się do ruchu zakładu górniczego. Wyłączną przesłanką odmowy udzielenia koncesji przez starostę nie może natomiast być okoliczność, że wnioskodawca legitymuje się już koncesją na wydobywanie kopaliny, a łączna powierzchnia obu obszarów górniczych przekroczyłaby 2 ha. Jeżeli w takiej sytuacji wnioskodawca spełni wszystkie wymagania niezbędne do uzyskania koncesji, przesłanki ewentualnej odmowy mogą wynikać z art. 26b bądź art. 51 ust. 2 Prawa geologicznego i górniczego czy też ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Muszą one zostać przekonywująco uzasadnione, na przykład przez wykazanie, na czym w danym przypadku może polegać zagrożenie dla racjonalnej gospodarki złożem kopaliny.

2. Ograniczenie wielkości wydobycia kopaliny może znajdować swą podstawę w art. 22 pkt 4 Prawa geologicznego i górniczego, tyle że organ koncesyjny powinien wówczas szczegółowo uzasadnić, czym kierował się wprowadzając takie ograniczenie. Jeżeli zaś ten sam przedsiębiorca legitymuje się kilkoma koncesjami na wydobywanie tej samej kopaliny, brak podstaw by w jednej koncesji wprowadzać ograniczenia dotyczące wydobycia prowadzonego w oparciu o pozostałe koncesje. Inaczej mówiąc takie ograniczenie mogłoby funkcjonować wyłącznie w odniesieniu do tej koncesji, w której byłoby zawarte.

3. Okoliczność, że ubiegający się o koncesje na wydobywanie kopaliny są ze sobą powiązani i posiadają już inne koncesje, nie stanowi przeszkody do podziału już rozpoznanego złoża oraz udzielenia nowych koncesji, w tym przez różne organy koncesyjne (stosownie do ich właściwości). Jeżeli przedsiębiorca spełnia wszystkie wymagania niezbędne do uzyskania koncesji, przesłanki ewentualnej decyzji odmownej mogłyby znajdować swe uzasadnienie tylko w okolicznościach określonych wyżej w pkt 1. Z punktu widzenia przesłanek udzielenia koncesji bez znaczenia pozostaje natomiast powiązanie przedsiębiorców ze sobą, a zwłaszcza powiązanie przedsiębiorcy z innymi adresatami koncesji na danym terenie.