KDIB3-2.4012.571.2017.1.AR - Prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu przebudowy budynku szkoły.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2017 r. (data wpływu 22 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z 10 listopada 2017 r. (data wpływu 14 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy inwestycyjne związane z projektem pn. "..." -jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy inwestycyjne związane z projektem pn. "...". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z pismem z 10 listopada 2017 r. (data wpływu 14 listopada 2017 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca - Powiat, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklarację VAT-7 za miesięczne okresy rozliczeniowe.

Z dniem 1 stycznia 2017 r. Powiat dokonał centralizacji rozliczeń podatku VAT i od tego dnia prowadzi wspólne rozliczenie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Powiat planuje realizację zadania pn. "...". Zadanie zostanie zrealizowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020.

Realizując powyższe zadanie Powiat wykonuje zadanie własne zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 814) art. 4. ust. 1 w zakresie m.in. edukacji, wspierania rodziny, polityki prorodzinnej, utrzymania powiatowych obiektów użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

W ramach projektu Powiat planuje przebudowę i rozbudowę istniejącego ale nieużywanego budynku dawnej szkoły w W. (przysiółek D.) i przeniesienie do niej siedziby Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczy, który na dzień dzisiejszy funkcjonuje w m. Z. G. Po zakończeniu inwestycji powstanie nowoczesny obiekt w którym mieścić się będą: szkoła publiczna dla dzieci niepełnosprawnych intelektualnie, zaplecze terapeutyczne i warsztatowe do rehabilitacji i integracji, część internatowa, stajnia z ujeżdżalnią do hipoterapii i zajęć edukacyjnych.

Faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizowanej inwestycji wystawiane będą na Powiat.

Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy jest powiatową jednostką budżetową, placówką publiczną prowadzoną przez Powiat na podstawie ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 2156 z późn. zm.) zgodnie z rozporządzeniem MEN z 22 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1872). Nauka w Ośrodku jest bezpłatna, od uczniów i wychowanków Ośrodka nie są pobierane opłaty za naukę, terapię czy rehabilitację.

W budynku będącym przedmiotem inwestycji wykonywane będą głównie czynności niepodlegające opodatkowaniu i zwolnione od podatku, na podstawie. ustawy o VAT art. 43 ust. 1 pkt 24a i 26a), służące realizacji zadań publicznych powiatu - zgodnie z ustawą o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. oraz rozporządzenia MEN z 22 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powiat, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wykorzystywać będzie budynek również, w niewielkim stopniu, do czynności opodatkowanych - głównie komercyjny wynajem pomieszczeń ujeżdżalni, na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wynika, że w sytuacji nabycia towarów i usług wykorzystywanych do prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza kwotę podatku naliczonego należy obliczyć zgodnie ze "sposobem określenia proporcji", który powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności.

Na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywa¬nych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193). W tym rozporządzeniu zostali wskazani podatnicy, do których odnoszą się przepisy w nim wskazane. Są to m.in. jednostki samorządu terytorialnego, dla których sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla: urzędu obsługującego jst, samorządowej jednostki budżetowej, samorządowego zakładu budżetowego.

Obliczony zgodnie z ww. zasadą wskaźnik struktury sprzedaży dla Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego za 2016 rok wynosi 0,13%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Powiatowi będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy inwestycyjne związane z projektem pn. "..."?

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane pismem z dnia 10 listopada 2017 r.):

Zdaniem Powiatu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług służących do realizacji zadania inwestycyjnego, będzie przysługiwało wyłącznie w zakresie, w jakim towary i usługi będą służyć czynnościom opodatkowanym zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 2a, w powiązaniu z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskaźnik struktury sprzedaży dla jednostki budżetowej (SOSW) wynosi 0,13% za rok 2016 (1% po zaokrągleniu w górę do najbliższej liczby całkowitej). W takim zakresie Powiat będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji, z zastrzeżeniem dokonania stosownych korekt po zakończeniu roku podatkowego.

Jednocześnie, na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy, Powiat uznaje, że proporcja ta wynosi 0% i w związku z tym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast w pozostałym zakresie w jakim towary i usługi nabywane w celu realizacji zadania inwestycyjnego będą służyły realizacji zadań własnych Powiatu, wynikających z ustawy o samorządzie powiatowym z dnia 5 czerwca 1998 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 814), służących zaspokajaniu zbiorowych potrzeb społeczności, Powiat nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na fakturach dokumentujących zakupy towarów i usług w związku z realizacją inwestycji.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych,

Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy jest placówką publiczną, prowadzoną przez Powiat, w której realizowane są zadania własne Powiatu, wynikające z ustawy o systemie oświaty. Nauka w Ośrodku jest bezpłatna, podobnie jak działalność związana z rehabilitacją, reedukacją, terapią wychowanków Ośrodka. Realizacja zadań o charakterze publicznym, nieodpłatnym, stanowi 99% działalności Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosowanie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 1 ustawy).

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

W świetle art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy - w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193), zwane dalej rozporządzeniem.

Z § 2 pkt 5 rozporządzenia wynika, że przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego rozumie się urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, działający w formie samorządowej jednostki budżetowej.

Przez jednostkę budżetową, zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia, rozumie się utworzoną przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządową jednostkę budżetową.

Z kolei zakładem budżetowym jest, stosownie do § 2 pkt 7 rozporządzenia, utworzony przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządowy zakład budżetowy.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Zatem w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

* urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),

* samorządowej jednostki budżetowej,

* samorządowego zakładu budżetowego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden "całościowy" sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego, jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia ustawodawca podał ustalony według wzoru sposób określania proporcji w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego, takie jak np. powiaty, są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Powiat, w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1868) - jest jednostką samorządu terytorialnego. Posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 z ustawą o samorządzie powiatowym - powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie edukacji publicznej.

W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami (art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym).

Z opisu sprawy wynika, że Powiat planuje realizację zadania pn. "...". W budynku będącym przedmiotem inwestycji wykonywane będą głównie czynności niepodlegające opodatkowaniu i zwolnione od podatku, na podstawie ustawy o VAT art. 43 ust. 1 pkt 24a i 26a), służące realizacji zadań publicznych powiatu - zgodnie z ustawą o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. oraz rozporządzenia MEN z 22 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych. Ponadto Powiat, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wykorzystywać będzie budynek również, w niewielkim stopniu, do czynności opodatkowanych - głównie komercyjny wynajem pomieszczeń ujeżdżalni, na podstawie umów cywilnoprawnych.

Obliczony zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT i rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. wskaźnik struktury sprzedaży dla Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego za 2016 rok wynosi 0,13%.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy inwestycyjne związane z projektem pn. "...".

Analiza przedstawionego opisu sprawy w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że zakupy związane z rozbudową budynku szkoły, będą dotyczyły działalności gospodarczej jak również czynności pozostających poza działalnością, tj. realizacji zadań publicznych niebędących działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do działalności gospodarczej oraz innej niż gospodarcza. W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w przypadku zakupów związanych wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT bądź związanych wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT, Wnioskodawcy nie będzie w ogóle przysługiwało prawo do odliczenia. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. W dalszej kolejności podatnik od wydatków związanych z działalnością opodatkowaną i zwolnioną od podatku ma obowiązek zastosować proporcję o której mowa w art. 90 ustawy.

W tym miejscu należy przypomnieć, że na podstawie cytowanego wyżej art. 86 ust. 2g ustawy, przy wyznaczaniu sposobu określania proporcji, przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio. Zatem w przypadku, gdy proporcja ta nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% (...).

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przy zakupach związanych wyłącznie z działalnością Wnioskodawcy, która nie podlega ustawie bądź związanych wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast w odniesieniu do zakupów inwestycyjnych, które posłużą finalnie zarówno działalności gospodarczej Powiatu, jak również działalności niepodlegającej opodatkowaniu, a Powiat nie będzie w stanie przyporządkować zakupów wyłącznie do działalności gospodarczej w sytuacji gdy wyliczony dla Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego prewspółczynnik nie przekroczył 2%, Powiat ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%, zatem Powiatowi w tym przypadku również nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.