ITPP3/4512-686/15/EK - VAT w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży składników majątkowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP3/4512-686/15/EK VAT w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży składników majątkowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży składników majątkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży składników majątkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca i Nabywca są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi. Wnioskodawca prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest budowa małych i średnich obiektów handlowych wraz z ich wstępną komercjalizacją (zawieraniem umów najmu z przyszłymi najemcami jeszcze w trakcie trwania budowy) z zamiarem sprzedaży całych obiektów.

Wnioskodawca zamierza sprzedać na rzecz XXX spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: "Nabywcy") nieruchomość zabudowaną obiektem usługowo-handlowym położonym w B., funkcjonującą pod nazwą "XXX". Znak graficzny oraz nazwa są własnością XXX.

Wnioskodawca planuje przeprowadzić transakcje sprzedaży obiektu usługowo-handlowego wraz z niezbędnymi instalacjami zewnętrznymi i wewnętrznymi oraz prawem własności nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu nr x/8 o powierzchni 1,0731 ha, dla której Sąd Rejonowy, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą XXX.

Transakcji sprzedaży podlegać będzie również własność innych obiektów budowlanych w tym budowli, a w szczególności:

* dróg wewnętrznych ze stanowiskami postojowymi wraz z niezbędnymi instalacjami zewnętrznymi (inst. wodociągowa, inst. kanalizacji deszczowej, inst. elektroenergetyczna, w tym oświetlenie terenu)

* infrastruktura techniczna obejmująca: oświetlenie zewnętrzne, utwardzoną strefę dla lokalizacji śmietnika, ściany oporowe, trafostację.

Prawo własności działki x/8 zostało nabyte przez Wnioskodawcę od osoby fizycznej na mocy umowy sprzedaży z dnia 19 stycznia 2015 r. Zakup działki podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca odliczył podatek naliczony związany z nabyciem działki i wystąpił z wnioskiem o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy. W celu sprawdzenia zasadności zwrotu podatku VAT Naczelnik Urzędu Skarbowego przeprowadził w dniach: 14, 19, 20, 21 i 24 sierpnia 2015 r. kontrolę prawidłowości rozliczenia z budżetem oraz prawidłowości ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kontrola nie wykazała nieprawidłowości i Wnioskodawca otrzymał zwrot nadwyżki na rachunek bankowy. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca realizuje projekty inwestycyjne polegające na budowie małych i średnich obiektów handlowych wraz z ich inicjalną - wstępną komercjalizacją (zawieraniem pierwszych umów najmu z przyszłymi najemcami jeszcze w trakcie trwania budowy), technicznym wykończeniem, praktycznymi testami funkcjonalności wybudowanych obiektów oraz finalnie ich sprzedażą do wyspecjalizowanych podmiotów, które zajmują się kompleksowym prowadzeniem (zarządem) takich obiektów. Wnioskodawca aktualnie realizuje na wyżej wymienionej działce zadanie inwestycyjne polegające na budowie obiektu handlowo-usługowego. Zgodnie z harmonogramem rzeczowo finansowym będącym integralną częścią Umowy o Roboty Budowlane, prace zostaną zakończone w terminie do dnia 30 listopada 2015 r., a uzyskanie pozwolenia na użytkowanie planowane jest do dnia 31 grudnia 2015 r. Od poniesionych nakładów na budowę obiektu podlegającego sprzedaży Wnioskodawca odlicza podatek naliczony od towarów i usług.

W ramach sprzedaży na Nabywcę zostaną przeniesione również prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów najmu zgodnie z art. 678 Kodeksu cywilnego - a zatem z mocy prawa. Przeniesienie tych umów wynika z chęci zawarcia przyszłej transakcji i nie jest elementem zależnym od woli stron.

Wnioskodawca realizuje zadanie inwestycyjne ze środków własnych pozyskanych w ramach udzielonych pożyczek od udziałowca, kredytu inwestycyjnego oraz kredytu nieodnawialnego przeznaczonego na finansowanie podatku VAT od realizowanej inwestycji. Wyżej wymienione zobowiązania nie podlegają transakcji sprzedaży.

Poprzednio Wnioskodawca zrealizował dwa projekty inwestycyjne polegający na budowie obiektów handlowo-usługowych tj. obiekt handlowy "XXX" położony w M. oraz "XXX". Zrealizowane obiekty zostały sprzedane inwestorowi zewnętrznemu. Nie jest wykluczone, że w przyszłości Wnioskodawca będzie się angażował w kolejne tego typu projekty, polegające na planowaniu i realizacji obiektów budowlanych oraz ich sprzedaży do dalszego wykorzystania w charakterze powierzchni usługowo-handlowej pod wynajem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej w wysokości 23%.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

1. Brak przesłanek wyłączenia sprzedaży nieruchomości z opodatkowania podatkiem VAT.

Do uznania czy transakcja zbycia nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, konieczne jest rozstrzygnięcie, czy transakcja mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz czy żadne z wyłączeń z opodatkowania podatkiem VAT, wskazanych w art. 6 ustawy, nie znajdzie zastosowania.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższej definicji towarów, jak również z uwagi na fakt, że planowana transakcja będzie przeprowadzona za wynagrodzeniem - transakcja mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów i nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W szczególności transakcja nie może być uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na podstawie art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy.

Brak jest przesłanek uzasadniających uznanie transakcji za "zbycie przedsiębiorstwa" i wyłączenie na tej podstawie transakcji spod zakresu VAT.

W myśl regulacji art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można uznać, że przedmiot transakcji (w szczególności nieruchomości razem z umowami przejmowanymi z mocy prawa) stanowi sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wynika to z faktu, że przedmiot planowanej transakcji, w ocenie Wnioskodawcy, nie wyczerpuje przytoczonej powyższej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W szczególności, transakcji nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników określających definicję przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zbywane składniki majątkowe nie stanowią przedsiębiorstwa jest poparte interpretacją przepisów prawa, dokonaną przez Ministra Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską (która - co należy zaznaczvć była niejednokrotnie przytaczana przez organy podatkowe) - odpowiedź Ministra Finansów na zapytanie poselskie nr 1778 z dnia 13 czerwca 2003 r. Odpowiedź udzielona przez Ministra Finansów dotyczy treści art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże w przekonaniu Wnioskodawcy konkluzja zawarta w tej odpowiedzi może mieć również zastosowanie w rozpatrywanym przypadku.

Z odpowiedzi Ministra Finansów na interpelacje poselską można wywnioskować, że za sprzedaż przedsiębiorstwa nie można uznać sprzedaży samego budynku, nawet wówczas, gdy jest on przeznaczony pod wynajem.

Brak któregokolwiek ze składników wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa powinien skutkować faktem, że transakcja nie może zostać uznana za nie podlegającą opodatkowaniem na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Szereg interpretacji indywidualnych wydanych przez polskie organy podatkowe, potwierdza fakt, że sama nieruchomość nie wyczerpuje definicji przedsiębiorstwa. Jako przykład można przytoczyć interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 marca 2013 r. (IPPP3/443-1221/12-2/KT), zgodnie z którą... "nieruchomość nie będzie stanowiła przedsiębiorstwa. Sama nieruchomość nie wyczerpuje bowiem przytoczonej definicji przedsiębiorstwa z art. 55 (1) Kodeksu cywilnego. Planowanej transakcji nie będzie towarzyszył transfer kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących jego funkcjonowanie. Przy Zbywcy pozostaną bowiem podstawowe elementy składające się na przedsiębiorstwo, w tym, w szczególności: nazwa przedsiębiorstwa, środki pieniężne zgromadzone przez Zbywcę, bieżące zobowiązania i należności związane z prowadzonym wynajmem, zobowiązania związane z rozliczeniem mediów, know-how związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni, księgi rachunkowe Zbywcy i inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i funkcjonowaniem Zbywcy".

W opisanym przypadku transakcji sprzedaży nieruchomości na rzecz Nabywcy nie będzie towarzyszył transfer szeregu istotnych aktywów Wnioskodawcy (Zbywcy). Mianowicie, w ramach przedmiotowej transakcji Nabywca nabędzie jedynie niektóre aktywa wymienione w opisie zdarzenia przyszłego.

W konsekwencji, po dacie przedmiotowej transakcji w rękach Wnioskodawcy pozostanie szereg aktywów, w tym dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Dodatkowo w analizowanym przypadku przedmiotowej transakcji nie będzie towarzyszył transfer wierzytelności oraz zobowiązań Wnioskodawcy. Z powyższych względów, zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstaw, aby transakcję sprzedaży nieruchomości zaklasyfikować jako zbycie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

2. Brak przesłanek uzasadniających uznanie transakcji za zbycie "zorganizowanej części przedsiębiorstwa" i wyłączenia na tej podstawie transakcji spod zakresu VAT.

Składniki majątku będące przedmiotem analizowanej transakcji nie mogą być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powoływaną definicją zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą organów podatkowych (między innymi interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 stycznia 2012 r. nr IBPP3/443-1122/11/AM, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 marca 2012 r. nr IPTPP2/443-850/11-2/PR, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 grudnia 2011 r. nr ILPP2/443-1309/11-2/AKr, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 listopada 2011 r. nr IPPP/443-1372/11-2/AW) z powyższej definicji wynika, że aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych, w tym również zobowiązania), mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

* istnienie składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

* zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, musi odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Powyższe oznacza, że zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest suma poszczególnych aktywów i pasywów, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewien zorganizowany zespół tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa. Zdaniem organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W opisanym zdarzeniu przyszłym zbywana w ramach transakcji nieruchomość nie została formalnie wydzielona w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy. Nie stanowi ona odrębnego działu, wydziału czy też oddziału, lecz zaledwie luźny zespół składników majątkowych przedsiębiorstwa. Biorąc zaś pod uwagę fakt, że Wnioskodawca zajmuje się wytworzeniem obiektu (jego budową) i pierwszym uruchomieniem, po czym następuje jego sprzedaż, na każdy taki obiekt należy raczej patrzeć, jak na towar handlowy, a nie samodzielny organizacyjnie i finansowo wyodrębniony obiekt zdolny do prowadzenia działalności gospodarczej w oderwaniu od Wnioskodawcy. Tym samym, nie można mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym zespołu składników majątkowych zbywanych w ramach transakcji.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym nie można wskazać odrębności finansowej przedmiotowej transakcji. Wnioskodawca nie prowadzi osobnych ksiąg w stosunku do sprzedawanej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, pozostawienie poza zakresem transakcji szereg opisanych w zdarzeniu elementów działalności gospodarczej Wnioskodawcy pozbawia zbywaną nieruchomość zdolności do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych.

Dopiero w gestii Nabywcy będzie leżało takie ich zorganizowanie i dodanie nowych składników, aby mogły być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy elementy planowanej transakcji nie mogą zostać uznane za samodzielną część przedsiębiorstwa.

Ponadto podkreślenia wymaga, że w skład zbywanej masy majątku nie wchodzi szereg zobowiązań Wnioskodawcy (w tym zobowiązanie z tytułu zaciągniętego kredytu oraz zobowiązania z tytułu udzielonych spółce pożyczek). Przepis art. 2 pkt 27e ustawy, wprost wskazuje na zobowiązania jako niezbędny element zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Potwierdzają to również organy podatkowe.

W interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 27 kwietnia 2011 r. nr ILPP1/443-173/11-3/AK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał: "Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przeznaczony do sprzedaży przez zbywcę majątek nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wynikającej z art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ nie obejmuje całość zobowiązań. Tym samym nie spełnia wszystkich kryteriów wymienionych w tym przepisie".

Tym samym, składniki majątku zbywane przez Wnioskodawcę (Zbywcę) w ramach transakcji nie mogą być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Trzecie kryterium dotyczy przeznaczenia określonych składników aktywów do realizacji konkretnych zadań gospodarczych. To kryterium odróżnia aktywa trwałe od aktywów obrotowych - z natury rzeczy niewystarczających do przyjęcia niezbędnej samodzielności (tak jak w zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym). Skoro w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca przygotował towar do sprzedaży, a następnie dokona stosownej transakcji z Nabywcą, to całość nosi wyraźne znamiona zwykłej transakcji handlowej, której przedmiotem był towar handlowy, a nie aktywo trwałe. Czwarte kryterium wymaga udowodnienia, że badany zespół aktywów nie wymaga żadnego zewnętrznego wsparcia lub uzupełnienia, aby móc samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą, tak więc to kryterium również nie zostanie spełnione w przypadku obiektu będącego przedmiotem niniejszego wniosku. Nie dość bowiem, że jest to towar handlowy z perspektywy Wnioskodawcy oraz Nabywcy (na moment dokonania transakcji sprzedaży), to jeszcze nie są z nim związani bezpośrednio żadni pracownicy. Jest to więc dowód na to, że w ramach tego zespołu aktywów brakuje tzw. czynnika ludzkiego - niezbędnego aby móc mówić o jakiejkolwiek samodzielności i zdolności do realizacji jakichkolwiek zadań w ramach działalności gospodarczej. Do obiektu nie został przypisany przez Wnioskodawcę żaden zespół osób, w tym zespół osób podejmujących decyzje o charakterze finansowym, których działania umożliwiałyby funkcjonowanie przedmiotu transakcji jako odrębnego źródła przychodów i centrum kosztów oraz zarządzanie ww. operacjami finansowymi oraz realizację określonych zadań z myślą o generowaniu zysku w sposób zaplanowany, zorganizowany i efektywny, przy uwzględnieniu uwarunkowań ekonomicznych i rynkowych - co jest przecież cechą charakterystyczną każdego samodzielnego przedsiębiorstwa. Wypada też w tym miejscu zacytować za Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku, że trudno przyjąć, w ujęciu funkcjonalnym, w którym wskazuje się, że przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana cześć stanowi zorganizowany zespół składników majątkowych i niemajątkowych zdolnych realizować przyjęte cele gospodarcze, żeby zorganizowana część przedsiębiorstwa nie obejmowała czynnika ludzkiego, który te cele rzeczywiście mógłby wykonywać (por. wyrok ww. sądu z 10 września 2013 r., sygn. akt: I SA/Gd 758/13, orzeczenie nieprawomocne).

3. Brak przesłanek zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w odniesieniu do nieruchomości.

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona od podatku VAT, z wyjątkiem gdy:

* dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

* pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W opisanym przypadku występuje drugi wyjątek, który skutkuje brakiem przesłanek zwolnienia.

4. Brak przesłanek zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, w odniesieniu do nieruchomości.

Aby możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług, do ich dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, spełniony musi być jeden z następujących warunków:

* w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* dokonujących ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W opisanym przypadku w stosunku do obiektu przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia, w związku z nabywaniem towarów i usług związanych z nieruchomością, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawcy przysługiwało i przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie tych towarów i usług. W konsekwencji, nie są spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, w odniesieniu do transakcji.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych z gruntem lub części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

W świetle powyższego, działki wchodzące w skład nieruchomości będące przedmiotem transakcji będą podlegały takiemu samemu traktowaniu podatkowemu w zakresie podatku od towarów i usług, jak budynek i budowle, znajdujące się na tych działkach (tekst jedn.: będą podlegały opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 23%).

Podsumowanie stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego opodatkowania transakcji stawką podstawową.

Podsumowując, z uwagi na to, że:

* brak przesłanek wyłączenia sprzedaży nieruchomości z opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy;

* brak przesłanek uzasadniających uznanie sprzedaży nieruchomości za zbycie "zorganizowanej części przedsiębiorstwa" i wyłączenie na tej podstawie transakcji spod zakresu podatku od towarów i usług;

* do dostawy nieruchomości nie znajduje zastosowanie obligatoryjne zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy;

* do dostawy nieruchomości nie znajduje zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W związku z powyższym transakcja powinna być opodatkowana stawką podstawową tj. stawką w wysokości 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podstawową stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl